Welke groepen asielzoekers veroorzaken problemen?
Personeelsleden van asielzoekerscentra voelen zich steeds onveiliger. In een brief aan het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers schrijft de ondernemingsraad dat de situatie "onhoudbaar" is geworden en dat het personeel niet langer veilig kan werken. De toenemende overlast wordt veroorzaakt door asielzoekers uit veilige landen, zo schrijft de ondernemingsraad.
Sinds een paar maanden komen steeds meer asielzoekers uit Marokko en Algerije. Mensen die hier volgens staatssecretaris Dijkhoff van Veiligheid en Justitie "niets te zoeken hebben". Zij maken vrijwel geen kans om in Nederland een verblijfsstatus te krijgen.
Uit cijfers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst blijkt dat de meeste asielaanvragen door asielzoekers uit Marokko en Algerije in oktober werden gedaan. Marokkanen zijn met twintig procent de grootste groep, Algerije staat met veertien procent op de tweede plek.
Naar aanleiding van problemen met zakkenrollende asielzoekers heeft Dijkhoff de vertrekpremie voor asielzoekers uit Marokko en Algerije die vrijwillig vertrekken afgeschaft. Hij hoopt zo mensen uit veilige landen te ontmoedigen om naar Nederland te komen.
Ze zijn agressief tegen iedereen, beveiligers, COA-personeel, bewoners.
Maar het zijn niet alleen de COA-personeelsleden die worden bedreigd door agressieve asielzoekers uit veilige landen. Ook 'echte' asielzoekers uit landen als Syrië en Irak moeten het ontgelden.
Zoals Mushrak Amadi. Hij komt uit Irak en woont al zes jaar in het AZC in Ter Apel. De laatste anderhalf jaar is de situatie verslechterd, zegt hij. "Een keer stonden drie mannen onder de brug van de Westerstraat. Eén van hen vond dat ik mooie schoenen had. Hij zei: 'Ik ga je in het kanaal gooien en ik pak jouw schoenen.' Ik zit in een rolstoel. Volgens mij is het niet moeilijk voor iemand om mijn telefoon te pakken of mijn jas. Want ze stelen alles."
Amadi kan zich voorstellen dat het AZC-personeel zich bedreigd voelt. "Op het terrein zijn agressieve mensen. Ze zijn agressief tegen iedereen, tegen beveiligers, met COA-mensen en bewoners. Er is elke dag ruzie, elke dag is er politie. Ik kan me goed voorstellen dat het COA-personeel er last van heeft."
De bedoeling is dat asielzoekers uit veilige landen binnen tien dagen worden afgewezen. Maar het probleem met de asielzoekers uit Marokko en Algerije is dat ze zich vaak al in een ander Europees land hebben gemeld. Volgens de akkoorden van Dublin moet een asielverzoek worden afgehandeld in het land waar een asielzoeker zich meldt. Als iemand ondertussen doorreist naar een ander land, dan mag dat land de asielzoeker terugsturen, maar dat kost tijd.
Dijkhoff heeft maatregelen genomen om de procedure te versnellen. Asielzoekers die zijn afgewezen hadden voorheen nog recht op 28 dagen opvang, maar die regeling is afgeschaft. Het kabinet is met Marokko en Algerije in gesprek om afgewezen asielzoekers ook makkelijker te kunnen terugsturen.
Toekomst
Veel Marokkaanse asielzoekers kwamen vorig jaar met de stroom Syrische vluchtelingen mee naar Noord-Europa. Vooral Duitsland is populair bij de vaak jonge mannen. Gebrek aan werk en toekomstperspectief is de voornaamste reden om het thuisland te verlaten. Na hun komst naar Europa zijn ze rond gaan trekken.
De meeste van hen weten dat de kans niet groot is dat ze een verblijfsvergunning krijgen in het land waar ze asiel aanvragen. Maar ze denken dat een leven als illegaal in bijvoorbeeld Duitsland of Nederland nog altijd beter is dan in Marokko blijven.