'Ik wil gewoon dat het leven weer normaal wordt in Mosul'

"Ik ben zo bang voor Islamitische Staat. Ik heb een 11-jarig dochtertje en ik ben zo bang dat ze haar mee zullen nemen." Hoe het echte leven in Mosul is, blijft onduidelijk. IS wil een beeld schetsen van een normale stad, met werkende en gelukkige mensen. Kinderen die naar school gaan.

Maar of dat beeld klopt, blijft onduidelijk. CNN sprak zes inwoners van Mosul over hun leven. Een kijkje in een stad die al twee jaar bezet wordt door een terreurgroep.

"Allereerst ben ik bang voor IS. Ten tweede ben ik bang voor de peshmerga omdat ze me vragen waarom ik niet naar Koerdistan vlucht. Ten derde ben ik bang omdat ik soenniet ben en de sjiieten zich misschien tegen me zullen keren." Dat vertelt Abu Ahmed (niet zijn echte naam om privacyredenen). Ahmed is met zijn vier kinderen en vrouw naar het westen van de stad gevlucht. Hij liet zijn kiosk achter.

Bescherming in de stad

De 24-jarige Mostafa heeft al twee jaar geen baan meer. Zij wil dat het leven voor haar man en vijf kinderen weer normaal wordt. "We willen gewoon weer normaal kunnen leven in Mosul. We willen dat onze kinderen terug naar school kunnen en dat we een leven krijgen dat bij ons past."

"We willen dat mensen weer aan het werk gaan. Sommigen hebben al twee jaar geen baan meer." Maar dat is niet het belangrijkst, zegt ze. "Het belangrijkste is dat IS en de terroristen Mosul verlaten. We willen alleen maar bescherming in onze stad."

De twee zoons van de 70-jarige Haja Fawzy moesten een aantal jaar geleden Mosul verlaten. Zij werkten bij het Iraakse leger en werden verbannen toen IS de stad overnam. "Ik wil gewoon mijn kinderen nog een keer zien voordat ik doodga", zegt Fawzy.

"Ik ben een oude vrouw en ik ben doodsbang dat ik ziek ga worden en mijn kinderen nooit meer ga zien."

De ex-politieagent Falah had twee keuzes toen IS de stad veroverde: werken voor IS of vluchten. Hij koos voor de eerste optie. "Ik wil niet dat IS in Mosul blijft", vertelt de 40-jarige man. "Maar ik ben bang dat de overheid me als een verrader ziet. Wat nou als ze me vragen: wat heb je de afgelopen jaren gedaan? Ik maak me er zo druk om."

Falah heeft zijn wapen een tijdje geleden verkocht omdat hij geen geld meer had en daar heeft hij spijt van. "Als de overheid de stad herovert, ga ik naar de gevangenis. Wie zorgt er dan voor mijn vrouw en kinderen?"

Oum Emad, een jonge moeder, wil juist dat de herovering nog sneller gebeurt. "We wachten dat God ons redt, want we zijn moe. We zijn blij dat de herovering begonnen is, maar het moet sneller gebeuren!"

Emad zegt dat veel mensen in Mosul bidden dat hun leven weer normaal wordt. "We haten ons leven op dit moment. We willen onze echtgenoten weer aan het werk zien. We willen dat onze kinderen weer naar school gaan."

De moeder heeft haar kinderen van school gehaald toen IS de stad overnam. Ze wilde niet dat haar kinderen opgeleid zouden worden met een IS-ideologie. "Het is twee jaar geleden dat mijn zoon voor het laatst naar school ging. Dat betekent dat hij twee jaar van zijn leven heeft gemist."

"Ik heb mijn zonen en kleinkinderen al twee jaar niet meer gezien. Ik zie foto's van mijn kleinkinderen en hoeveel ze gegroeid zijn. Ik bid tot God dat hij me genoeg jaren geeft zodat ik mijn kleinkinderen nog een keer kan zien", vertelt de bejaarde vrouw Hajja Oum Saleh. "Mijn huis is zo donker en verdrietig zonder mijn familie."

Humanitaire catastrofe

Hulporganisaties vrezen voor een humanitaire catastrofe bij de slag om Mosul. Bijna 1000 medewerkers van het Rode Kruis zijn in Irak gestationeerd. De organisatie heeft zich erop voorbereid zo'n 300.000 vluchtelingen te voorzien van onderdak, eten en drinken. Rond Mosul zijn ook 13 provisorische klinieken ingericht voor het geval dat IS chemische wapens gebruikt.

De Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) is bang dat IS de inwoners van Mosul als menselijk schild zal gebruiken. De organisatie vreest voor het lot van tienduizenden mensen als die uit de stad worden verjaagd om als buffer te dienen. De IOM zegt dat het niet beschikt over genoeg gasmaskers als het tot een gifgasaanval komt.