Franse minister heeft nauwelijks tijd voor verdriet over Nice

• Roel Pauw

  Verslaggever

Bij de geldautomaat, naast de etalageruit van een sportwinkel, op een plataan; overal hangen de portretjes van een paar jongens die sinds de aanslag op 14 juli niet meer zijn gezien. Lengte, kleur van de ogen en het haar worden vermeld, net als de kleren die ze die avond waarschijnlijk droegen. Daaronder een telefoonnummer dat je kunt bellen als je iets weet.

Op de Promenade des Anglais groeit de zee van bloemen nog met de dag. Van alle kanten komen mensen aanlopen met een boeketje, een plant, een knuffel of een kaars. Het ligt er zo vol dat onbedoeld het cellofaan van een boeket vlam vat door een waxinelichtje. Het minuscule brandje wordt omzichtig geblust; uittrappen staat ook zo bruut.

Een medewerkster van de Protection Civile (burgerbescherming) deelt bekertjes water uit. En zakdoekjes. Ook vandaag is daar nog behoefte aan. Mensen omhelzen elkaar en delen hun verdriet. Onder de mensen die bloemen leggen is ook minister van Volksgezondheid Marisol Touraine. Ze laat zich bijpraten door een hoge functionaris van de politie. Maar ze blijft niet lang.

Na een minuut of tien stapt ze weer in haar auto en begeleid door een politie-escorte verdwijnt ze over de boulevard. Het bliksembezoek komt haar op kritiek te staan van omstanders. "Waarom neemt ze niet een middag de tijd om met de slachtoffers te praten?"

Iemand wijst naar de medewerkster van de burgerbescherming. Die is al een half uur in gesprek met een jong meisje dat zich geen raad weet van verdriet. Minister Touraine heeft zich overigens al vaker laten zien, zowel op de boulevard als bij de ziekenhuizen waar de gewonden naartoe zijn gebracht.

Uit de EU

Maar het blijft niet bij dit commentaar. "Deze regering en alle voorgaande zijn verantwoordelijk voor wat hier is gebeurd", zegt een man van middelbare leeftijd. "Frankrijk moet uit de Europese Unie, net zoals de Britten hebben gedaan. Bravo! Grenzen dicht en iedereen die nu werkloos is, kan aan de slag bij de politie of het leger." De man stoort zich enorm aan minister Bernard Cazeneuve van Binnenlandse zaken die 'patriottische Fransen' heeft opgeroepen zich te melden als reservist. "Die moeten dan zeker zonder betaling zorgen voor de veiligheid in dit land!"

De stroom mensen die over de promenade langs alle plekken trekt waar slachtoffers zijn gevallen, wordt doorkruist door badgasten die met hun tassen en opblaasspullen op weg zijn naar het strand. Bij het oversteken ziet een klein jongetje de bloemen liggen. Hij vraagt aan zijn moeder: "Zijn al die mensen dood?"