D-Day in Zürich: 'Als ik de afloop vertel, is het niet spannend meer'
De race om de hoogste post in de voetbalwereld kent vandaag zijn apotheose, als de FIFA na achttien jaar Blatter-hegemonie een nieuwe voorzitter kiest. De vijf kandidaten, met Sjeik Salman bin Ibrahim Al-Khalifa en Gianni Infantino als topfavorieten, strijden op het buitengewone congres in het Zwitserse Zürich om de gunst van 209 voetbalbonden.
Maar het spel van loven en bieden is al dagen bezig, in gelikte hotellobby's en conferentieruimtes van Zürich. Ingewijden schetsen, op voorwaarde van anonimiteit, de NOS wat zich afspeelt op de plaatsen waar geen televisiecamera's mogen komen.
Het luxueuze Baur Au Lac-hotel vormt twee dagen voor de verkiezingen het decor van de opmaat naar de verkiezing. Het is dé ontmoetingsplek voor kandidaten en hun entourage. Hier werden eind mei FIFA-officials van hun bed gelicht en gearresteerd. Maar op deze avond is het een komen en gaan van goedgemutste FIFA-bestuursleden, joviale UEFA-getrouwen, lobbyende oliemannetjes en een handvol journalisten.
Infantino en de geest van Platini
Plots is er opschudding bij de tafel met Europese bestuursleden als Gianni Infantino het hotel binnenloopt. Geheel in zijn stijl geeft hij glimlachend alle journalisten een hand. Met de machtige spindoctor Mike Lee in zijn spoor heeft de Zwitser de laatste maanden een foto van elke reis en elke ontmoeting met voetbalbestuurders op Twitter gezet. Insiders beweren dat Infantino soms "vergeet" dat het spel juist buiten het oog van de camera wordt gespeeld.
Uitgelaten vertelt de Zwitser dat hij in een dag op en neer is gevlogen naar Zuid-Afrika. "Indrukwekkend hoor, Robben-eiland." In de wandelgangen wordt verteld dat Infantino zich nog steeds laat adviseren door zijn oude baas Michel Platini, de geschorste UEFA-voorzitter. Waar Platini geliefd was in de voetbalwereld, zag men zijn slecht ontwikkelde politieke antenne als een gevaar.
Een aanwijzing voor de invloed van de geschorste UEFA-voorzitter is de aanwezigheid van Kevin Lamour, tot voor kort zijn persoonlijk adviseur bij de Europese voetbalfederatie. FIFA-bestuursleden als Michel d’Hooghe, de Spanjaard Angel Maria Villar en de Cyprioot Marios Lefkaritis begroeten Lamour als een goede oude vriend.
Salman en The Kingmaker
In een hoek van de lobby zit ondertussen sjeik Ahmad Al-Sabah, 'the Kingmaker'. De machtige sportbestuurder uit Koeweit hielp Thomas Bach in het zadel als IOC-president. Hij lobbyt actief voor topfavoriet sjeik Salman bin Ibrahim Al-Khalifa.
Als Al-Sabah het hotel uitloopt voor een sigaret, als altijd vergezeld door zijn breedgeschouderde bodyguard Sunday, zegt hij lachend: "We zijn voorzichtig optimistisch, maar het is zeker nog niet beslist."
Sjeik Salman is de rustige strateeg, die zichzelf niet op de voorgrond plaatst, maar een legertje PR-mensen en oliemannetjes aan het werk heeft gezet. Tot zijn team behoren vader en zoon Peter en Steve Hargitay, getrouwen van de oude FIFA-kliek, onder wie - juist - Sepp Blatter. Het wordt duidelijk dat Salman de absolute voorkeur heeft van Blatter als mogelijke opvolger.
We zijn voorzichtig optimistisch, maar het is zeker nog niet beslist
Blatteriaans
Het is niet de enige link tussen de geschorste FIFA-president en zijn meest waarschijnlijke opvolger. Zoals Blatter de media bespeelde door heel selectief te zijn, is ook Salman zuinig met optredens in de media. Hij spreekt dezer dagen slechts met CNN, persbureau Associated Press en Die Welt. En alleen met journalisten die de FIFA al jaren volgen, met andere woorden reporters die ook iets te verliezen hebben.
In een openhartige bui vertelde hij persbureau Associated Press kort geleden "dat het beter is om met maar een kandidaat de verkiezingen in te gaan, omdat het geen vrolijke FIFA-dag wordt als er ook verliezers zijn". Het is typerend voor zijn houding.
Geheel in de stijl van de 'oude' voetbalwereld vindt sjeik Salman dat een verkiezing met meerdere kandidaten geen teken is van een gezonde democratie, maar van een zwakke positie. Een sterke leider heeft zijn tegenstanders al verslagen voor de strijd begint.
Getrouwen van Salman
In elk door FIFA-leden bezet hotel lopen minstens twee Salman-getrouwen rond. Ze voeren rustige gesprekken met bondsvoorzitters en stralen veel vertrouwen uit. Steve Hargitay staat een sigaret te roken buiten het Renaissance Hotel en zegt met een grote grijns: ''Ik denk dat er wel reden is om vertrouwen te hebben, maar ik denk wel dat er meer rondes nodig zullen zijn.'' Dit typeert de houding van het Salman-kamp een dag voor de stemming: vol vertrouwen.
Je zou het arrogantie kunnen noemen als het wishfull thinking was. Maar nog geen vierentwintig uur voordat de uitslag bekend is, lijkt het volgens bijna alle insiders onafwendbaar: sjeik Salman bin Ibrahim Al-Khalifa uit Bahrein zal de komende vier jaar de baas van het mondiale voetbal zijn.
Stond de sjeik op ski's?
Een ingewijde beweert zelfs dat de sjeik zo zeker is van zijn overwinning dat hij vlak voor zijn aankomst in Zürich nog enkele dagen op skivakantie ging naar Sankt-Moritz. Het verhaal wordt niet bevestigd, maar het versterkt wel het beeld van een kalme topfavoriet en overijverige tegenkandidaten.
Al wil een van zijn getrouwen het spel niet bederven: "Als ik je de afloop vertel, is het niet spannend meer. Een film verpest je ook als je het einde verraadt."
Als tegen het einde van de donderdagmiddag tot veler verbazing het bericht binnenkomt dat ook de UEFA heeft besloten alle kandidaten spreektijd te geven, is het theater compleet. Waarom zou de UEFA, de bond die een maand geleden verklaarde vrijwel unaniem achter Infantino te staan, naar iedereen willen luisteren? Terwijl de Aziatische confederatie de deur dicht gooide voor Salmans tegenkandidaten.
Bang voor wraak?
Weer komt een mogelijk antwoord uit de wandelgangen. De UEFA zou sjeik Salman niet willen bruuskeren uit angst voor een wraakactie uit Azië. Sinds Michel Platini de strijd om het FIFA-voorzitterschap moest staken, schakelde de Aziatische confederatie razendsnel over op Plan B: sjeik Salman. De Europese voetbalbonden worden sinds die tijd gegijzeld door de geest van Platini.
De onthoofde UEFA kan moeilijk weerwerk bieden tegen de machtige Aziatische confederatie, zeker als Infantino ook nog beschadigd uit de verkiezingsstrijd komt. De Europese bonden hopen dat het een verkiezingsdag vol verrassingen wordt, waarschijnlijk tegen beter weten in.