WK-kaarten in trek in voetbalgek India: 'Verder is er enkel cricket'
Tussen het stadionpubliek in Rusland zit een opvallende groep: voetbalfans uit India. Van de landen waar dit jaar de meeste wedstrijdkaartjes werden gekocht, is India het enige land dat nooit meedeed aan het WK. Het land steeg onlangs wel iets op de FIFA-ranglijst, maar komt niet verder dan plek 97. Dus waar komt het enthousiasme voor de sport vandaan, ondanks de magere eigen prestaties?
"Ik denk dat er gewoon ruimte was voor nog een sport in onze belevingswereld. Want verder is er enkel cricket", oppert de 34-jarige advocaat Uday Khare, die dit jaar met zijn vrouw Swati naar Rusland reist. Ze hebben kaartjes voor twee kwartfinales en een halve finale.
"En voetbal is veel meer dan cricket een evenement, iets waar je je weekend omheen kunt plannen. Het is ook elke week en bijna het hele jaar door, anders dan bijvoorbeeld tennis."
'Volgende keer in India!'
Khare was ook in 2010 en 2014 bij het WK, destijds nog ongetrouwd en met een groep vrienden. "In Zuid-Afrika heb ik geen enkele andere Indiër gezien", zegt Khare. "Maar in Brazilië zagen we groepen Indiërs die zichzelf zichtbaar maakten, met Indiase vlaggen en spandoeken met de tekst 'Volgende keer in India!'. En dit keer ken ik persoonlijk meerdere groepen die naar Rusland gaan."
Zijn ervaring wordt gereflecteerd in de kaartverkoop. In 2010 waren er ongeveer 1.500 wedstrijdkaartjes in handen van Indiërs gekomen, in 2014 zo'n 1.800 en deze keer bijna 18.000. Er zijn bovendien voor het eerst twee Indiërs actief op het WK: de 10-jarige Rishi Tej en de 11-jarige Nathania John Kandathil zijn geselecteerd als officiële baldragers.
Khare zag zijn eerste WK in 1998. Hij was vijftien, maar had zomervakantie en mocht laat opblijven om de wedstrijden te kijken. Voetbal is traditioneel populair in een aantal regio's van India, zoals de voormalige Portugese kolonie Goa, maar in hoofdstad Delhi, waar Khare opgroeide, was het tot die tijd niet prominent aanwezig.
De nu door heel het land aanwezige liefde voor voetbal maakte zijn entree in India, zoals zo veel dingen, na de economische liberalisatie in de jaren negentig. Steeds meer mensen kochten een televisie en kregen een kabelverbinding waarmee ze internationale toernooien en competities konden volgen.
Arsenal
Khare was na dat WK van 1998 om. "Ik begon de Engelse Premier League te volgen." En daarmee werd hij ook al gauw een trouwe fan van het Nederlandse elftal. Want zijn favoriete team was, en is nog steeds, Arsenal, en zijn twee favoriete spelers bij die club waren destijds Dennis Bergkamp en Marc Overmars. "Ik ben zwaar teleurgesteld dat Nederland niet meedoet deze keer. Nu ga ik maar voor Frankrijk juichen."
Sindsdien is de populariteit van voetbal aan het stijgen. De horeca zag er, terecht, een markt in en café's begonnen het uitzenden van de wekelijkse wedstrijden te promoten. Nog steeds is de Premier League favoriet, maar ook de Spaanse competitie wordt gevolgd en, inmiddels, ook de eigen Indian Super League (ISL).
"De jongere generatie zit er nog veel meer in dan toen ik in de twintig was", zegt Khare. "Iedereen hangt een vast team aan."
Clubliederen
"Het verbaast mij ook op hoeveel plekken je kunt kijken. Ik was laatst in een normale bar die voor de wedstrijd volledig was omgetoverd in een Arsenal-fancafé. Het was bomvol, er werd luid gejuicht en er werden zelfs clubliederen gezongen. Iedereen ging er helemaal in op, echt alsof je in Engeland was. Zo intens was het tien jaar geleden nog niet."
Kort na het vorige WK in 2014 werd de ISL gelanceerd, met als doel het niveau van voetbal in India te verbeteren en meer aandacht voor de sport te krijgen. Tien nieuwe teams werden opgericht met namen als Delhi Dynamo's en Kerala Blasters, die werden geveild en verkocht aan bekende bedrijven en Bollywoodsterren.
Ik heb het geprobeerd te kijken, maar ik kan het niet aanzien.
Als publiekstrekkers werden buitenlandse sterren zoals de Italiaan Alessandro del Piero gekocht. "Maar hij is inmiddels zo dik dat hij nauwelijks kan bewegen", zegt Khare. "Het niveau van de ISL is gewoon heel slecht. Ik heb het geprobeerd te kijken, maar ik kan het niet aanzien."
WK onder 17
Toch wordt de ISL inmiddels goed bekeken: het laatste seizen door ruim 80 miljoen mensen. Bijna net zo veel Indiase fans keken afgelopen oktober naar het WK voor spelers onder de 17, waarvan India gastland was en dus deelnemer, voor het eerst bij een toernooi op wereldniveau.
Het evenement kreeg veel aandacht - het werd door heel India gepromoot met grote posters waarop ook de Indiase premier Narendra Modi stond afgebeeld - en werd door een recordaantal van 1,3 miljoen mensen bezocht. Het mocht niet baten voor het Indiase team: dat verloor alle wedstrijden en lag er na de eerste ronde uit.
Voor het WK worden zo'n 100 miljoen Indiase kijkers verwacht, 15 miljoen meer dan in 2014. De verkoop van televisies is momenteel plaatselijk twee keer zo hoog dan normaal. Of India ooit zelf mee gaat doen op het WK? "Dat zal nog wel even duren", verwacht Khare.
Slechte velden
Waarom India zo slecht presteert, weet hij ook niet zo goed. "Fitness is een groot probleem. Zelfs onze grootste voetbalster ooit, Bhaichung Bhutia, kon nauwelijks negentig minuten volhouden toen hij in Engeland in de tweede divisie speelde. Misschien heeft het met slechte voeding te maken?"
Een deel van het antwoord ligt misschien bij de populariteit van cricket, een sport waarbij het meer om tactiek dan om fitness draait en waarin India wel goed presteert. Er zit zo veel geld in cricket, dat er weinig over lijkt te blijven voor andere sporten.
Zo groen en vlak als de cricketvelden zijn, zo ongelooflijk slecht is de kwaliteit van de voetbalvelden door heel het land. En het zijn de glamoureuze levens van de rijke cricketsterren waar Indiase kinderen over dromen, niet het tweede divisie-voetbal van Bhutia.
Voor Khare maakt het weinig uit of India ooit de top haalt. "Het zou natuurlijk geweldig zijn. Maar ik ben en blijf sowieso voetbalfan."