Persoonlijke herinneringen bij het oud vuil: 'Plankje voor overleden moeder was ineens weg'

Op donderdag 17 oktober begon de sloop van de iconische Luchtsingel in Rotterdam. Sinds het nieuws bekend werd, krijgt architectenbureau ZUS steeds meer meldingen van mensen die graag hun persoonlijke plankje uit de brug willen behouden. Veel mensen hechten emotionele waarde aan de houtjes, maar de gemeente geeft maar weinig duidelijkheid over wat ermee gebeurt.

De Luchtsingel was een project dat voortkwam uit het eerste stadsinitiatief van Rotterdam in 2011. Sinds de 390 meter lange brug er is, heeft de gemeente al vele opknapbeurten uitgevoerd. De loopbrug zou door houtrot en verzakkingen niet meer veilig zijn en dus besloot wethouder Pascal Lansink-Bastemeijer over te gaan tot de sloop van de brug op donderdag 17 oktober.

Veel hout was nog prima

Medebedenker Kristian Koreman van architectenbureau ZUS wist dat er onderhoud nodig was aan de Luchtsingel, maar had de sloop ervan niet zien aankomen. “Ik kreeg een dag voor de sloop een belletje, toen de machines al klaar stonden. We waren erg verbaasd dat er meteen tot sloop werd overgegaan.”

“Als je goed gaat kijken, is 95% van het hout in prima staat. Het is al bijna twee jaar bekend dat er ook zwakke plekken zijn, dus dan hoor je een plan te maken om dat te vervangen. Je laat het niet zo lang oplopen totdat je ineens besluit om hem maar weg te halen.”

Emotionele waarde

De mailbox en telefoon staan roodgloeiend bij het architectenbureau sinds het nieuws van de sloop. Mensen vragen zich af wat er met hun plankje gebeurt en een aantal van de plankjes heeft ook een grote emotionele waarde. Van de geboorte van kinderen, tot huwelijksaanzoeken op de Luchtsingel tot de overlijdensdatum van familieleden. Veel belangrijke gebeurtenissen werden op de gele plankjes vastgelegd.

Zo had de Rotterdamse Jessika plankjes in de Luchtsingel met emotionele waarde. “Ik heb in 2014 voor kerst mijn moeder, broer en zus zo’n plankje gegeven, zodat we voor altijd met elkaar in Rotterdam zouden blijven. Mijn moeder ging toen verhuizen naar Kaatsheuvel en was ook al ernstig ziek. Zij is begin dit jaar overleden en daardoor is het wel een bijzonder plekje voor ons. We zijn daar als echte Rotterdammers nog voor altijd in de stad en ineens wordt dat plekje weggehaald. Ik zou het heel jammer vinden als het plankje in een brandhoop of in een shredder wordt vernietigd.”

Ook sprak OPEN Rotterdam afgelopen week met Paul, die voor zijn vrouw en drie kinderen vier plankjes had gesponsord. “Ik wil ze best hebben eigenlijk. Ik kom toevallig net terug uit het buitenland en lees in een artikel dat die brug ineens wordt gesloopt. Totaal verrast. Wat gebeurt er met die bordjes? Het lijkt erop dat de gemeente daar niet echt over heeft nagedacht.”

'Plankjes niet verloren'

De telefoontjes en mailtjes naar bureau ZUS kan Kristian Koreman moeilijk beantwoorden. Hij heeft van de gemeente nog maar weinig gehoord over het vervolgplan. De reactie die de gemeente gaf aan OPEN Rotterdam luidt: “De plankjes met namen worden veiliggesteld en zijn dus niet verloren. We komen nog met een nieuwe update over het ophalen van de plankjes.”

Hier wordt later aan toegevoegd tegen Rijnmond: "In de loop van de week vindt een gesprek plaats tussen de gemeente en ZUS. Ook wordt dan de logistiek besproken om de plankjes terug te krijgen."

Slechte communicatie

Koreman is niet tevreden met de communicatie. “Volgens de gemeente moeten mensen zich tot ZUS wenden. Maar wij kunnen toch niet al die duizenden mensen te woord staan over de vraag hoe zij hun plankje kunnen terugkrijgen? Wij weten helemaal niks."

Hij vervolgt: "Wij communiceren nu naar de eigenaren van de plankjes dat we de alternatieven aan het onderzoeken zijn. We waren bijvoorbeeld al langer bezig met het idee van een Luchtsingel 2.0 waar ook de oude plankjes een rol in zouden gaan spelen.”

“Op de foto’s die ik heb gezien lijkt het absoluut niet alsof er goed gekeken wordt welke plankjes terug moeten en welke niet. Het is wat dat betreft een soort kamikazeactie om op korte termijn de brug klein te maken. Ook terwijl veel delen in het kader van duurzaamheid gewoon nog konden worden hergebruikt.”

Luchtsingel 2.0

Kristian wil naar de toekomst kijken, maar is zeer kritisch over de besluitvorming van Luchtsingel 1.0. “Het moet een serieus leermoment zijn voor de stad over hoe we met ons kapitaal omgaan. Een nieuwe Luchtsingel komt er pas over vijf jaar en als je kijkt naar de prijs van de andere bruggen in de stad kan je ervan uitgaan dat het wel zo’n tien miljoen euro gaat kosten. Als je dat geld had gebruikt voor onderhoud van de oude brug van een ton per jaar, had je de brug honderd jaar in leven kunnen houden.”

Kristian heeft wel vertrouwen in de komst van een Luchtsingel 2.0. “We waren al langer bezig met een aantal partijen en de gemeente over een Luchtsingel 2.0. Deze week hebben we gesprekken met kopstukken en bedrijven uit de stad, die staan klaar om te investeren. Zij vinden de brug een icoon en willen een bijdrage leveren aan het behoud ervan.”

Hoe de nieuwe brug eruit gaat zien? "We willen met natuurlijke materialen werken en planken die heel lang meegaan." De brug moet zich volgens Koreman ook kunnen aanpassen aan vernieuwingen in de stad. "Er wordt ontzettend veel gebouwd, dus we moeten nieuwe entrees kunnen maken."