Martin van Waardenberg over zijn nieuwe film Ome Cor: 'Aboutaleb kan altijd nog acteur worden'

Het duurde twaalf jaar om hitfilm De Marathon te maken. Dus toen Martin van Waardenberg zich tijdens een lockdown verveelde besloot hij zijn volgende film, Ome Cor, helemaal anders aan te pakken, zonder contracten en cameraploegen. “De acteurs hebben allemaal 750 euro gekregen.”

In het Oude Luxor ging maandag Ome Cor in première, de nieuwe film van Marathon-maker Martin van Waardenberg. In de film spelen veel bekende Nederlanders, zoals Katja Schuurman, Guus Meeuwis en Loes Luca. Daarnaast speelt ook Floortje, de dochter van Martin van Waardenberg mee.

Waarom een film over Ome Cor?

“Hij was een typetje dat ik gebruikte in bedrijfsfilmpjes in de haven, die maakte ik met producent Peter Verhagen. Hij had allemaal handeltjes maar liep altijd een beetje achter de feiten aan. Cor was een beetje een zielige figuur, met een grote mond en een klein hartje. Feyenoordsjaal om zijn nek, grote leren jas aan. Dus terwijl tijdens corona alles stil lag dacht ik: kunnen we niet met Ome Cor even snel een film in elkaar kunnen draaien? Peter had dat nog nooit gedaan maar ik zei: ‘We zien vanzelf wel hoe dat moet.’”

Was het verhaal voor de film er al?

“Nog helemaal niet. Maar ik wist wel meteen dat ik onafhankelijk wilde zijn. Ik wilde niet de traditionele ‘filmweg’ wilde bewandelen, met een aanvraag bij het Filmfonds. Bij De Marathon duurde het twaalf jaar voordat hij af was. En dat is heel normaal hoor. Je bent al overleden voordat je de film kunt gaan draaien. Sowieso wilden ze De Marathon eigenlijk niet, ze vonden het ‘een leuke milieuschets’, maar meer ook niet. Een hardloopfilm uit Rotterdam, daar was geen grote doelgroep voor.”

Is dat kenmerkend voor de filmwereld, die notoir Amsterdams is?

“Helaas wel. Ze komen niet buiten de A10. Tijdens het filmen kwam de filmploeg uit Amsterdam, want die heb je hier niet meer. Die waren allemaal een uur te laat omdat ze verbaasd in de file stonden. ‘Het is hier ook druk’, zei ik dan. En dan keken ze om zich heen en vonden ze het allemaal mooi, groot en hoog. ‘Ja, dat is wat anders dan die verzakte poppenhuisjes van jullie', zei ik dan. Voor film geldt ook dat veel daar onderling beklonken wordt. Maar ik woon niet in Amsterdam en ik kom niet in die cafés dus dan moet je het van buitenaf proberen.”

Maar jij bent toch Martin van Waardenberg!

“Dat werkt eerder tegen me, omdat ik natuurlijk zo’n eigenwijze drol ben dat ze denken: daar heb je die lul uit Rotterdam weer, weg ermee. En ik had daar helemaal geen zin in dus dacht: ik ga gewoon zelf filmen. Alleen zonder Filmfonds krijg je ook geen distributeur of een omroep. Dat betekent dat je dus niet in de bioscoop komt, of op televisie. Maar wel dat je lekker op de set kunt staan, zonder gezeik of eindeloos vergaderen over een script.”

Heeft dat ook nadelen?

“Daar was ik benieuwd naar, wat je dan tegenkomt. Dat blijkt helemaal niet zoveel te zijn, zeker als je in Rotterdam filmt. Als je hier aan een daklozencentrum vraagt of je een dagje mag filmen zeggen ze: Hartstikke leuk. Wie je ook belt, ze doen niet zo moeilijk.”

Ligt dat aan jou of aan de stad?

“Ik denk een combinatie. Ze vinden het heel leuk om in navolging van De Marathon mee te werken aan een film en ze vinden denk ik dat Martin van Waardenberg een leuke man is voor wie ze dingen willen doen.”

Wat heeft de Marathon betekend voor Rotterdam?

“Het heeft heel veel Rotterdammers goed gedaan. Zelfs burgemeester Aboutaleb vindt het verplichte kost voor zijn personeel. Hij vindt het een prachtige film en wilde meteen meedoen in Ome Cor. Ik kwam hem tegen bij Feyenoord-Twente en zei: ‘Burgemeester, wil je niet een klein rolletje spelen in mijn nieuwe film’ en hij ging het meteen regelen."

"Een dag later waren we op het stadhuis aan het filmen. Terwijl ik het vanuit zijn functie ook goed had begrepen als hij het niet had gedaan. Maar hij zat heerlijk in zijn stoel in het Luxor naar de première te kijken. Hij deed het trouwens ontzettend goed dus als hij stopt als burgemeester kan hij altijd nog acteur worden.”

Hoe is het filmen uiteindelijk gegaan?

“Ik besloot dat ik eigenlijk alleen een camera en een microfoonhengel nodig had. Geen enorme lange lunchtafels, geen meterslange camerarails. Op een filmset loopt vijftig man rond, komen tien vrachtauto’s achteruit gepiept. Kostuums, grime, decor, de hele reut. Ik dacht: als ik dat nou allemaal weglaat en gewoon ga filmen."

"We hadden helemaal geen set, maar één camera. Die zei dan: ‘Ik ben er wel klaar voor.’ Dan zei ik: ‘Zullen we het effe doen?’ Dan kwam dat scènetje en dan was het opgenomen en was het klaar. Kennelijk kun je zo een film maken. Dus misschien heb ik wel in een armbeweging een hele industrie overbodig gemaakt. Waarvoor excuses.”

Nu willen ze je natuurlijk al helemaal nooit meer zien.

“Nee dat wordt je niet in dank afgenomen. Maar het bewijs ligt er. En dat heeft veel met Rotterdam te maken. Ik heb bijvoorbeeld de Van Brienenoordbrug opengedaan. Dat krijg je als producent normaal niet voor elkaar als je hier niet vandaan komt. Ik heb zelfs in gevangenis De Schie mogen filmen.”

Iedereen lijkt ‘ja’ te hebben gezegd.

“Eigenlijk wel! Ik denk omdat ik ze allemaal zelf opbelde en omdat een deel van de opbrengst naar het Sophia Kinderziekenhuis gaat. Sommige mensen konden echt niet. En een enkeling durfde niet, zoals Davina Michelle. Die zei: dat is niet mijn terrein. Humberto Tan zei in eerste instantie hetzelfde, maar die heb ik overgehaald."

"We schikten ons ook aan de schema’s van de acteurs, daarom hebben we nog best lang gedaan over filmen: een jaar. Zo zei Katja Schuurman: ‘Ik zit voorlopig lastig maar ik kan wel in het voorjaar.’ Egbert-Jan Weeber zelfde verhaal. Pierre Bokma heeft het natuurlijk heel druk, die zat in Duitsland in een groot toneelstuk. Niemand heeft een contract ondertekend. Ze deden het allemaal voor 750 euro, exclusief btw.”

Wie betaalde dat?

“Ikzelf uit eigen zak. Op een gegeven moment hebben we bedrijven benaderd voor sponsoring, die wilden wel. Dan konden we nog wat meer mensen vragen en voor een broodje zorgen. Kaas of cervelaatworst. En door een aantal veilingen te organiseren hebben we ook al een ton voor Sophia opgehaald, door bijvoorbeeld figurantenrollen te veilen.”

Waar gaat de film over?

“Ome Cor is typisch Rotterdams. Heel direct, een beetje plomp en onbehouwen. Met grote passen door de porseleinkast. En hij is een beetje een sjacheraar, komt in de problemen. Heeft geen contact meer met zijn dochter en zwerft dan door de stad.”

Hij is een beetje een antiheld.

“Ja dat vind ik wel leuk aan Ome Cor. Er overkomen hem allemaal dingen, maar hij is daar zelf ook wel een beetje schuldig aan. Hij is een beetje fout, heeft rare handeltjes. Hij belazert mensen een beetje. Maar hij is geen slecht persoon.”

Hoe was de première?

“Ik hoorde mensen lachen en naarmate de film vorderde hier en daar wel een snikje. Het is ook een emotionele film; ik vind het belangrijk dat het niet alleen maar ‘lach of ik schiet’ is. En aan het einde een staande ovatie.”

Ome Cor ging maandag in première in het Luxor en is te zien op diverse streamingdiensten.