Gedwongen verhuizing bewoners Roosstraat levert veel stress op: 'We weten nog niet waar we gaan wonen'
Het liefst zouden ze de vooroorlogse rijtjeshuizen in het Oude Noorden nooit verlaten. Maar dat is geen optie voor de bewoners van de Burgemeester Roosstraat 25 tot 35. Nu grondige renovatie noodzakelijk is, verkoopt de gemeente de panden. Het contract met vereniging de Roos is sinds woensdag ontbonden, maar nog niet iedereen heeft vervangende woonruimte. "We voelen ons kil behandeld."
Afgelopen jaar plofte een brief op de mat bij de bewoners van de Burgemeester Roosstraat 25 tot 35. De gemeente Rotterdam ontbindt per 27 juli het contract met de bewonersvereniging. Alle leden moeten hun huizen dan verlaten hebben. Het naderende vertrek levert de bewoners stress en onzekerheid op.
Bewoners huurden de panden als vereniging met een opstelovereenkomst die jaarlijks verlengd werd. Anders dan 'normale huurders' moeten ze de panden zelf onderhouden en betalen ze daarom maar een kleine bijdrage aan de gemeente. Vanwege grote funderingsproblemen kan dat niet meer en moet er een plan komen. De gemeente biedt aan om de panden te verkopen voor 1.5 miljoen aan de bewoners als coöperatieve woonvereniging. Dat is na veel rekenen geen haalbare kaart voor de bewoners. De gemeente verkoopt het pand binnenkort openbaar.
Lenie wil strijd niet opgeven
Voor de bewoners zijn de huizen veel meer dan de bakstenen en dakpannen. Jarenlang onderhielden ze de panden met liefde en zorg. De woongemeenschap woont al ruim 25 jaar aan de Burgemeester Roosstraat. Onderling hebben de bewoners een hechte band. Zo ook de familie Rietveld: grootouders Lenie (77) en Pim (82), dochter Renza (58), kleindochter Daisy (35) en haar dochters woonden tot voor kort allemaal in de straat.
Met de stressvolle verhuissituatie op de Roosstraat besluit Renza om haar moeder Lenie in een verzorgingshuis te plaatsen. Daar gaat het al snel bergafwaarts met Lenie. Ze voelde zich niet op haar plek en was verdrietig, eigenlijk stortte ze in. Ze wist niet eens meer wat ze met een washandje moest doen. Haar dochter besluit Lenie terug te halen naar 'haar' Roosstraat en de familie. Het gaat beter, al schieten Lenies ogen vol als ze het heeft over de verhuizing. "Dit is onze plek." Haar man kan de situatie niet zo goed aan en 'wil alleen weg in zijn kist.'
Renza heeft inmiddels een 55-plus woning aangeboden gekregen, maar dat wil ze niet. Ze hoopt op twee woningen op loopafstand van elkaar zodat ze als mantelzorger voor haar ouders kan blijven zorgen. Dat blijkt geen makkelijke opgave in deze tijd van woningnood. Het levert de familie Rietveld veel stress op. Ze hoopt dat er een passende oplossing komt. Terwijl we op de stoep voor haar woning staan, brengt een buurman stukken watermeloen. "Kijk, zo gaat dat hier. Waar heb je dat nog?"
Nog lang niet alle bewoners zijn weg, ook al zijn de panden volgens de gemeente niet meer geschikt om te bewonen vanwege de technische staat. De handhavingstermijn van de fundering van een jaar is verstreken. In een brief schrijft wethouder Gerben Vreugdenhil deze maand dat hij begrijpt dat het bemiddelingstraject voor vervangende woonruimte nog wel een aantal maanden kan duren. Als de bewoners zich 'constructief opstellen' dan krijgen ze deze tijd ook, schrijft hij.
Bestuurder Erik Jutten van de bewonersvereniging vindt het onduidelijk. "Hoeveel tijd krijgen we? De onzekerheid geeft veel stress. Er zijn bewoners die vrezen dat de politie straks voor de deur staat om hen uit te zetten. Ik moet dan uitleggen dat de politie dat niet zomaar kan doen." Erik woont in de Roosstraat met zijn vrouw en hun pasgeboren baby. Het is allemaal geen ideale start van zijn gezinsleven, vertelt hij.
Inmiddels heeft Erik een nieuwe woning gekocht. Daar kan hij over een jaar in. Het liefst zou hij tot de verhuizing hier willen blijven wonen als anti-kraker. "De verkoop door de gemeente duurt toch nog wel even. Ze timmeren onze huizen straks alleen maar dicht." Op dat idee krijgt hij geen reactie van de gemeente.
Erik blijft teleurgesteld dat het niet is gelukt om de woningen te kopen met de wooncoöperatie die de bewoners oprichtten. "Met hulp van de gemeente had dat gekund." Wat ook voor veel frustratie zorgde bij de bewoners is dat de vervallen buurpanden aan de Burgemeester Roosstraat eerder al wél op een euro werden getaxeerd en verkocht, terwijl zij 1.5 miljoen euro moesten betalen.
Lees meer: Projectontwikkelaar krijgt panden Roosstraat voor 1 euro, de buren moeten 1,5 miljoen betalen
Twee families hebben een nieuwe woning
In de huizen wonen in totaal zeven families. De bewoners die vallen onder de sociale huur worden geholpen door woningbouwvereniging Havensteder. Ze hebben urgentie gekregen en twee families hebben al een woning geaccepteerd. "Voor de twee families die vallen onder particuliere huur is dat minder makkelijk. Dan heb je niet zomaar een passende woning die je kunt betalen." Erik wil meer duidelijkheid en hulp voor deze bewoners. "De stress doet veel met mensen."
De gemeenteraad nam in februari een motie aan waarin de wethouder wordt opgeroepen om voor passende, vervangende woonruimte te zorgen voor de bewoners. Adviesbureau Steingoed is ingeschakeld door de gemeente om de bewoners te helpen bij het verhuizen naar een geschikte woning.
De gemeente laat in een reactie weten dat de deadline van 27 juli geen harde datum is. De mensen krijgen de tijd om een passende woning te vinden. Bij structureel weigeren zal er wel een gang naar de rechtbank plaatsvinden. Dat is nog niet aan de orde, volgens de woordvoerder. Vandaag zullen de bewoners een brief van de gemeente ontvangen waarin meer duidelijkheid gegeven wordt over het tijdspad.