Meer dan een maaltijd: in de Jacobikerk is plek voor een bordje eten en gesprek

Een warme maaltijd, een kopje koffie of gewoon een goed gesprek. Daarvoor kunnen onder meer ongedocumenteerden, dak- en thuislozen en arbeidsmigranten terecht bij het Straatpastoraat in de Jacobikerk in Utrecht. Bezoeker René is er bijna elke week en omschrijft het als een warm bad: "Het belangrijkste is voor mij het samenzijn, het is hier zo hartelijk. Ik ben niet dakloos, eerder thuisloos." Dat er ook lekker eten is, is volgens hem bijzaak.

In de keuken is Magda groenten aan het snijden. Ze is al tien jaar vrijwilliger, vertelt ze. Op de snijplank liggen alle ingrediënten voor nasi goreng. "Het is bijna altijd zonder vlees. Dan kan iedereen mee-eten. Er zitten altijd veel groenten in, dan kunnen we zo'n gezond mogelijk maaltijd neerzetten."

"Het is altijd een eenpansgerecht", vertelt ze. "Anders is het zoveel gedoe. Behalve als we vlees hebben gekregen, dan maken we twee pannen." Daar is dit keer geen sprake van. In de grote rode pan zit vegetarische nasi.

Net als de andere vrijwilligers is ze aangesloten bij één van de kerken in Utrecht. Magda is aangesloten bij de Domkerk, maar niet christelijk. Liesbeth Timmers, de coördinator van het Straatpastoraat is aangesloten bij de Janskerk. "Wij doen dit met meerdere kerken samen, omdat we denken dat zo een initiatief niet vanuit één kerk moet komen. Dakloos zijn is een stedelijk probleem, dan moeten we het ook stedelijk aanpakken."

"We doen dit al langer dan 15 jaar", vertelt Liesbeth. "Het is een plek waar je gewoon wat kan eten, maar ook waar mensen met diepere zorgen terecht kunnen. Soms is het praktisch, denk aan opvang of aan kleding. Op die manier ontstaat er echt een band."

Koffie en thee

Voor iedereen begint aan de warme brunch, is er koffie en thee met koekjes. Bezoekers druppelen één voor één binnen en groeten vrijwilliger Marry. Ze staat met de koffie- en theekan in de aanslag om iedereen wat in te schenken.

Jordan komt binnen lopen, haalt een kopje koffie bij Marry en kijkt dan rond waar hij gaat zitten. Hij wil best even kletsen, maar verontschuldigt zich want hij kan niet zo goed Nederlands. "Ik kom uit Bulgarije en ik spreek ook Russisch", zegt hij. Het woord 'journalist' kent 'ie wel. Hij pakt de koffie aan en gebaart om samen te gaan zitten.

Tekst gaat door na de afbeelding

In Bulgarije heeft Jordan amper een pensioen. In Utrecht verdient hij bij, als stukadoor en schilder. Hij woont in een klein appartementje in Tuindorp. Met handen en voeten en een aantal woorden Russisch en Nederlands zegt hij dat hij vaker bij de brunch is. Vandaag ziet hij weinig bekenden. "Die zitten allemaal buiten in de zon, denk ik. Het is hartstikke mooi weer."

Eén bordje en één broodje

Aan een grote tafel zit Issa met een kopje thee voor zich. Hij komt hier elke week, vertelt hij. "Om koffie te drinken en bij te kletsen." Hij komt uit Marokko en is christelijk. Bij zijn eigen kerk op de Amsterdamsestraatweg hoorde hij hiervan. Inmiddels woont hij 33 jaar in Nederland, maar hij heeft nog geen papieren. "Misschien komt dat nog." Hij drinkt zijn thee op en vertrekt nog voordat de brunch op tafel staat.

De pan met nasi komt op tafel en iedereen die wil krijgt een bordje eten en een broodje. "We weten nooit van te voren hoeveel mensen er komen", vertelt Marry. Op de tafel staan naast de grote pan bakjes kroepoek, schaaltjes druiven en meloen en salades. "Als iedereen heeft gehad, kunnen mensen meer pakken en soms een bakje mee."

Wanneer de bezoekers weer vertrekken en de bordjes en lege pan naar de keuken verdwijnen, loopt René nog rond met een veger. Hij is ooit een maandje dakloos geweest, nu niet meer. Inmiddels woont hij in Bilthoven. Maar voor deze bijeenkomst komt hij elke maandag nog naar de stad.