Verrassing voor zieke Evy (17): vriendinnen lopen marathon om geld op te halen voor kankeronderzoek

"Hè, ik wist niet dat jij dit van plan was!" Vol verbazing geeft Evy haar vriendin Diede een knuffel. Diede heeft net met klasgenoten van het Cals College in Nieuwegein de kwart marathon gelopen. Niet alleen als sportieve prestatie, maar om aandacht te vragen voor de situatie van Evy. Zij heeft een zeldzame vorm van kanker.

Terwijl half Utrecht nog op één oor ligt, verzamelen duizenden lopers zich rond 8.00 uur op het Utrecht Science Park voor het hardloopevenement. Met het weer hebben ze geluk: de zon is regelmatig verstopt achter kleine witte wolken en af en toe waait er zachte wind over het parcours. De temperatuur is perfect: ongeveer vijftien graden. "Dat is wel fijn, het wordt al pittig genoeg", vindt Diede.

Samen met vriendinnen en klasgenoten loopt ze vandaag de kwart marathon; ruim tien kilometer. Niet alleen voor de sportieve prestatie, maar vooral om geld in te zamelen voor Evy. Door deze route te lopen, willen ze laten zien dat ze aan haar denken. "Ze is mijn beste vriendin en we willen iets voor haar doen, waarmee we ook bekendheid voor haar ziekte creëren."

Zeldzame vorm van botkanker

Evy (17) heeft een zeldzame vorm van botkanker. In januari van dit jaar krijgt ze te horen dat er een tumor in haar bovenste nekwervel zit, met uitzaaiingen in haar ruggengraat en bekken. Snel kwam ze in een molen van ziekenhuisbezoeken en chemokuren. "Die slaan nu aan, maar het blijft afwachten", zegt haar stiefvader Jouke Kamstra. Omdat het gaat om een tumor in haar nekwervel is opereren heel lastig.

Zowel het familieleden als vrienden zijn een doneeractie gestart. Een deel gaat naar Evy. "Om mooie herinneringen te maken nu ze stil staat", vertelt haar stiefvader. Het grootste gedeelte gaat naar het Prinses Máxima Centrum, om meer onderzoek mogelijk te maken naar deze zeldzame vorm van kanker. "We willen niet alleen geld ophalen, maar ook meer bekendheid creëren", zegt Diede.

'Wordt wel pittig'

In totaal lopen ongeveer vijftien klas- en schoolgenoten mee. Allemaal hebben ze een speciaal 'team Evy'-shirt aangetrokken. Voorop staat de hashtag t_komt goed, die haar stiefvader bedacht heeft bij de actie. Achterop het shirt staat een qr-code naar de website van de doneeractie.

Langs de kant staan ouders en docenten de leerlingen aan te moedigen. "Ik ben heel trots op deze groep", zegt docent Jeroen. "Zelf heb ik een hekel aan hardlopen", zegt hij met een knipoog. "Maar deze actie verdient alle steun." Net als de ouders heeft hij een 'team Evy'-shirt aan.

De steun kunnen de lopers wel gebruiken. Allemaal hebben ze afgelopen maanden getraind, maar hardlopers willen ze zichzelf nog niet noemen. "Het wordt zwaar", vermoedt Nanne.

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Verrassing blijven

De ziekte van Evy heeft veel impact gehad in de vriendengroep. "Ze praten er veel over met elkaar en ik denk dat dat heel belangrijk is", zegt de moeder van Nanne. Met trots kijkt ze naar de groep meiden terwijl ze richting de start lopen. "Ook hier hebben ze met elkaar de schouders onder gezet, omdat ze het belangrijk vinden."

Een beetje verbaasd waren ze wel toen hun dochter de plannen deelde. "Ze is sportief, maar veel heeft ze niet hardgelopen", zegt haar vader. Samen en alleen hebben de meiden de afgelopen maanden getraind. Het geheim houden van de actie was voor de vriendinnen misschien nog wel het lastigste. "Je moet toch oppassen dat je je niet verspreekt", zegt Nanne.

'Nee joh!'

Ongeveer een halfuurtje voordat de meiden over de finish komen komt Evy met haar gezin aan bij de finish. Tot vlak voor Utrecht is de deelname van haar vriendinnen een groot geheim gebleven. Nadat er in de file in de stad wat hardlopers uit auto's stapten om het laatste stuk te gaan lopen begon er iets te dagen. "Maar…wie ken ik dan die hardloopt?", heeft ze zich nog gevraagd.

Op het grasveld naast de finish wordt dat duidelijk als ze ouders van klasgenoten en vriendinnen ziet staan. "Nee joh, huh?" is het eerste wat ze zegt, terwijl ze met een verbaasde glimlach en haar hand voor haar mond naar de toeschouwers loopt. "Wat bizar!"

Tegen het hek, een paar meter voor de finish heeft ze goed zicht op de laatste meters van het parcours. Af en toe is ze verbaasd als ze iemand langs ziet rennen. "Die ook, echt?" Dat zoveel mensen de actie zouden steunen en nu mee zouden lopen had ze niet verwacht. Harder dan de rest klapt ze terwijl vrienden en vriendinnen de ruim 10 kilometer afsluiten. De verbaasde blik in haar ogen blijft totdat de allerlaatste persoon van de groep over de finish is gekomen.

Na de finish is ze nog steeds een beetje beduusd door de actie. Een voor een geeft ze haar vriendinnen een knuffel. "Ik vind het zo lief en had dit niet verwacht", zegt ze. Haar vriendinnen hebben allemaal zonder problemen de afstand afgelopen. "Het werd aan het eind een beetje warm", zegt Diede, terwijl het zweet op haar voorhoofd staat. "Maar het was het meer dan waard en voor een goed doel."