Hoe het verhaal van Jos (82) anderen kan helpen: "Geef slachtoffers een gezicht"

Het vandaag gedeelde verhaal van Jos over zijn financiële kostenpost na fraude met zijn rekeningen maakt veel los. Op sociale media krijgt de gepensioneerde man veel hulp en steun aangeboden. "Maar niet alleen kan het slachtoffers zelf helpen om hun verhaal te doen, het kan anderen ook steun bieden", zegt Marieke Verhagen van de campagne 'Het Slachtoffer Spreekt' van Noord Holland Veilig.

In een vanmorgen verschenen reportage van Bureau NH doet Jos (82) zijn verhaal. Er is jarenlang fraude met zijn rekeningen en beleggingen gepleegd. In 2021 wordt hij benaderd om in bitcoins te beleggen. Dat doet hij, niet wetende dat hij te maken heeft met oplichters. Nu, drie jaar later, is er van al zijn tienduizenden euro's nog niets terug. En daarom werkt de man uit IJmuiden nu noodgedwongen in een broodfabriek om zijn leeggeroofde pensioen weer aan te vullen.

"Dit had je eigen opa, broer of buurman kunnen zijn", zegt Marieke Verhagen van de campagne 'Het Slachtoffer Spreekt', een platform dat slachtoffers aan het woord laat. "Deze man is zijn pensioen kwijtgeraakt en werkt nu midden in de nacht om de eindjes aan elkaar te knopen. Dat is natuurlijk verschrikkelijk."

Enorme impact

Hij heeft een "enorme vechtersmentaliteit", zegt Verhagen. "Jos doet er alles aan om zijn leven opnieuw vorm te blijven geven. En dat op die leeftijd." De voorvrouw van de campagne benadrukt - niet geheel toevallig vandaag op de Europese Dag van het Slachtoffer - het emotionele leed en de eenzaamheid bij slachtoffers. "Dit verhaal geeft weer wat de impact is van zoiets op het echte leven van heel gewone, normale mensen."

Vaak gaat het helemaal niet om geld, maar om het gebrek aan vertrouwen in anderen of kapotgemaakte relaties. Dat vinden slachtoffers veelal veel erger dan het kwijtgeraakte geld, stelt Verhagen. "Het is goed dat je dat een gezicht geeft door zelf slachtoffers aan het woord te laten."

Luisterend oor

Volgens haar is het voor zowel het slachtoffer áls anderen van belang die verhalen te blijven vertellen. "Aan de ene kant voelt het slachtoffer zich dan écht serieus genomen. Die mensen krijgen het gevoel: er wordt naar me geluisterd. Tegelijkertijd kan het anderen erop attenderen waar ze in het vervolg (beter) op moeten letten, als een soort waarschuwing: kijk goed uit, pas op."

Tevens hebben slachtoffers vaak veel schaamte om hun verhaal te delen met de buitenwereld. Ze voelen zich dom, onbegrepen, machteloos. "Die schaamte is echt niet nodig. Iedereen kan dit overkomen, niet alleen deze man op leeftijd, zeker ook jongeren. Schaam je niet. Als je je verhaal wilt delen, doe dat. Voel je vrij dat te doen. Het lucht op én je helpt anderen ermee. Praten helpt."