Uniek woonconcept: samenleven met en zonder handicap
Noem het een community of een kleine maatschappij. Officieel heet het Sam & Zo. Maar het komt erop neer dat mensen, met en zonder handicap, het samen moeten doen.
In Sittard startte deze week de bouw van het bijzondere project. Het is een samenwerking tussen Woningstichting Zowonen en zorginstellingen Daelzicht en Radar. Over een jaar is het klaar, maar de toekomstige bewoners kunnen niet wachten.
Zelfstandig wonen
Een van hen is Maud (21) uit Born. Ze woont nu nog thuis, de ene week bij moeder, de andere week bij vader en straks gaat ze helemaal zelfstandig wonen. Maud heeft het syndroom van down, maar haar ouders staan erop dat ze op zichzelf gaat. "Ooit zijn we er niet meer en dat moet ze toch op haar eigen benen kunnen staan. Dan maar het liefst zo vroeg mogelijk", zegt Michel van Zandvoort, de vader van Maud.
Verstandelijke handicap
De ouders hebben alle vertrouwen erin dat het project gaat slagen. Ook omdat 'haar vriendinnen' er gaan wonen, net als 15 andere jongeren met een verstandelijke beperking. Maar ook ouderen en zelfs studenten: een unieke combinatie.
"Het zijn mensen met een indicatie, maar dat is zo’n stigmatiserende term. We kijken hier wat mensen allemaal samen kunnen en wat hun talenten zijn. Voor iemand die in de anonimiteit wil wonen, is hier geen plek. Daarom kijken we bij iedere bewoner of er een goede match is. Nog niet alle plekken zijn ingevuld, maar interesse is er voldoende", vertelt conceptontwikkelaar Janneke Wolfs namens ZOwonen. Uiteindelijk is er plek voor 46 mensen en dat midden in de wijk Vrangendael, midden tussen andere bewoners en vlak naast de tafeltennisvereniging.
Gezellig
"De wijk en de club zijn hier nauw bij betrokken. De bewoners gaan samen koken, tuinieren en naar de winkel. Ook moet er een band met de buurt ontstaan. Zo kunnen ze hiernaast tafeltennissen en ontstaan er spontaan andere activiteiten. Het moet sowieso gezellig zijn", legt Nicole Weijers uit, ze is directeur van Daelzicht, dat samen met Radar participeert in dit project.
Maud is inmiddels al meerdere keren in de wijk geweest waar ze straks gaat wonen. Wekelijks volgt ze er dagbesteding, want de bewoners moeten natuurlijk wel wennen en zich er thuis gaan voelen. Dat zal bij Maud geen probleem zijn. Ze heeft hobby's en werk zat. Zoals paardrijden en koken. "Als ze er eenmaal woont, zullen we zeker een paar keer per week op bezoek komen, maar dat bepaalt ze zelf", zegt haar moeder. "Als ze heimwee krijgt, is dat een teken dat we het goed gedaan hebben", vult vader aan.
In het nieuwe complex wonen de bewoners zelfstandig, maar is straks wel 24 uur per dag zorg en begeleiding aanwezig. Begin 2025 trekken de eerste bewoners in.