Boerin is lelijke silo's zat en maakt er iets moois van
U kent ze vast wel, grote silo's op boerenerven die het landschap niet bepaald mooier maken. Je kunt het negeren en kijken naar wat wel mooi is, maar je kunt er ook iets anders mee doen. Je kunt er een waar kunstwerk van maken. En dat gaat de komende tijd gebeuren in de Achterhoek, te beginnen in Aalten.
Als je richting het boerenerf van het varkensbedrijf in IJzerlo, bij Aalten, rijdt, zie je ze vanaf een afstandje al staan: vier felgekleurde silo's. De kleuren rood, geel, groen en blauw steken boven alle bebouwing uit, maar je ziet pas wat erop staat als je het erf oprijdt.
Het kunstwerk is nog niet af. In een hoogwerker is Rosalie de Graaf, beter bekend als RoosArt, druk in de weer met spuitbussen. De silo's zijn van dichtbij immens. "Ze zijn negen meter hoog", zegt Roos. In een hoogwerker werkt ze van boven naar beneden. Op de silo's zijn inmiddels vier gezichten te zijn.
Bekijk de video. De tekst gaat daaronder verder.
Achterhoekse thema's in vier gezichten
"Ik heb vier generaties afgebeeld. Iedereen komt uit de Achterhoek en de één is bekend en de ander is minder bekend", vertelt Roos. Ieder gezicht staat symbool voor verschillende grote thema's in de Achterhoek. "Zo staat het gezicht van Ronnie Degen (Zwarte Cross, red.) voor ondernemerschap."
Op de silo naast Ronnie staat Mevrouw Meekes afgebeeld. "Zij staat voor de gemeenschap." Mevrouw Meekes genoot in 2018 op haar verjaardag van de Zwarte Cross en overleed later dat jaar.
BMX-er Jelle van Gorkum is ook te zien op een silo. Hij staat voor sport, maar ook voor veerkracht. Hij zit in een revalidatieproces, nadat hij gewond raakte bij een trainingsongeval.
Het verhaal van de boerderij vertellen
Op de laatste silo verschijnt inmiddels het gezicht van een klein jongetje. Het is het gezicht van Luca, het zoontje van boerin Suzanne Ruesink. "Het staat voor de toekomst", legt Ruesink uit.
"Een boerderij gaat over van generatie op generatie en je wil je zoon iets moois nalaten." Suzanne legt uit dat een boerderij niet alleen draait om geld en productie, maar dat het een soort van familiebezit is. "Je hebt het van je eigen ouders gekregen, je drukt er je eigen stempel op en je geeft het weer door in de hoop dat je zoon er ook weer iets moois van gaat maken."
Roos is bezig om Luca op de silo te schilderen. Foto: Omroep Gelderland.
Ideetje uit Australië
"Het is goed gelukt", lacht Ruesink. Ze heeft de eer om als eerste haar silo's te laten beschilderen. Ze kwam dan ook met het idee om dit in de Achterhoek te doen. "Ik zag dit tijdens mijn reis in Australië. En ik had al vaker nagedacht over die lelijke silo's op mijn erf waar ik elke dag langsfiets. Toen ik daar was dacht ik, dat kan hier ook."
En dus vertelde ze in haar enthousiasme haar idee. Suzanne is niet de enige die enthousiast was, verschillende stichtingen haakten aan en het eerste kunstwerk is bijna af.
Achterhoek één groot museum
"We willen veel meer agrarische gebouwen gaan transformeren tot kunstwerken", vertelt Annemiek Riefel van de Stichting Achterhoek Toerisme. "We hebben gezien dat het in Australië echt een heel groot succes is en we hopen natuurlijk dat mensen hiervoor naar de Achterhoek komen." Uiteindelijk moeten er fietsroutes ontwikkeld worden die van kunstwerk naar kunstwerk gaan.
De reacties op het kunstwerk zijn positief. "Je ziet heel veel mensen die toch even komen kijken", zegt Roos. "Maar we moeten wel kijken hoe we straks iedereen blij kunnen maken met de kunst die op de gebouwen komt", zegt Riefel. "We moeten dat wel in samenspraak met de omgeving doen."
Roos gaat nog meer agrarische objecten beschilderen, maar ook andere kunstenaars komen aan bod. "We willen juist veel meer mensen die talent hebben een kans geven", zegt Riefel.