Dit is een nieuwsbericht van
Omroep Gelderland

Dierenarts waarschuwt voor groot gevaar voor honden: 'Het gaat vaak mis'

Niets mooier dan een veld vol wuivend gras met prachtige uiteinden. Althans, om van een afstand naar te kijken. Wie een hond heeft, doet er goed aan om in de buurt van zo'n veld heel voorzichtig te zijn. Honden kunnen zich namelijk lelijk verwonden aan de scherpe uiteinden van de grasaren.

De grasaren bevatten kleine weerhaakjes, die soms in je sok of schoen belanden of aan je jas blijven kleven. In het ideale scenario hechten de zaden - want dat zijn het - zich aan een oppervlak en vallen ze later op een andere plek af, om daar nieuw gras te doen verrijzen. Maar in praktijk lukt dat vaak niet en blijven de aren lang hangen in de vacht of poten van dieren.

"Het gaat vaak mis", beaamt dierenarts Roeland Wessels uit Nijmegen. "De scherpe uiteinden kruipen dan onder de huid en dat is onwijs vervelend. Door de bewegingen van de hond en de huidbewegingen van de hond wordt de aar naar binnen gedreven. Die weerhaakjes zetten zich vast in de huid en door het aanhoudende bewegen van de huid schuift het steeds dieper en dieper", aldus Wessels.

Kijk hier hoe dat eraan toegaat:

Als de grasaren eenmaal onder de huid zijn gekomen, komt het hondenlijf met een reactie. "Die denkt: dit hoort hier niet. Daarna begint een ontstekingsreactie, het lichaam probeert de indringer buiten te krijgen", legt de dierenarts uit. "Het gaat zweren en voor je het weet, ontstaan er abcessen en krijgt de hond koorts. Als je geluk hebt, gaat dat abces uiteindelijk open en komt alles eruit. Maar soms heb je minder geluk en blijft alles zitten. Dan begint het weer van voren af aan."

Voor de hond is de aanwezigheid en ontwikkeling van grasaren in het lijf een erg pijnlijk proces, zegt Wessels. "Je hond kan er ook echt ziek van worden. In onze praktijk halen we de aren weg op allerlei plekken. De oren zijn berucht, maar we vinden ze ook in de poten en neuzen."

Opletten

Wessels raadt hondenbezitters aan het te onthouden, wanneer ze met hun dier in de buurt van grasaren zijn geweest. Het begint namelijk met bewustzijn. "Mede dankzij de campagne maai mei niet zie je de grasaren nu overal. Je moet dus in ogenschouw nemen of je hond er vatbaar voor is. Dat heeft alles te maken met het vachttype. Grasaren voelen zich uitstekend thuis in van die langharige wolbollen. Een gladharige hond heeft er minder last van."

's Avonds de hond uitkammen is ook een prima idee, tipt de dierenarts. "Kijk of er ergens een grasaar zit. Merk je dat er iets mis is, let dan op de signalen. Een hond heeft de neiging om enorm te gaan likken op de plek waar de grasaar zit. Een hond die manisch zijn voeten aan het likken is, of héél erg met zijn kop schudt, die moet je toch even onderzoeken. In deze tijd van het jaar kan er een grasaar in het spel zijn."

Niezen, schuimbekken en kwijlen

Marianne van Veen uit Ravenswaaij ondervond vorig jaar aan den lijve hoe het is als je hond last heeft van een grasaar. Haar hondje Puck begon plotseling hard te niezen, te schuimbekken en te kwijlen. Een bezoek aan de dierenkliniek in Tiel bracht aan het licht dat Puck een grasaar in haar neus had.

"Puck wilde niet meer spelen en ging ook niet meer kluiven op een botje. Het was best heel zielig en vervelend. Ze moest onder volledige narcose om te kijken wat er zat en of het überhaupt verwijderd kon worden. Toen bleek het dus een grasaar te zijn. Ik probeer Puck er nu altijd bij weg te trekken", aldus Marianne.

Zij raadt alle hondenbezitters aan ook hun eigen tuin te controleren. "Wij hebben rondom weilanden liggen. Er hebben door de haag heen toch wat grasaren in onze tuin kunnen groeien en die had ik niet ontdekt, maar Puck dus wel. Dus in de gaten houden en vermijden."

De aren zelf uit de vacht van de hond verwijderen is een ingewikkeld klusje, door de weerhaakjes die er aan zitten. Twijfel je of je het goed doet en je hond niet nog meer pijn bezorgt dan hij al heeft, kies dan de veiligste weg en schakel een dierenarts in.

Irene ten Voorde spreekt op Radio Gelderland iedere twee weken met dierenarts Roeland Wessels over allerhande onderwerpen. Onlangs spraken ze over het juiste moment om je dier voorgoed los te laten: