Door filmpjes waarin hij zingt over zijn grootste voetbalhelden, bloeit de autistische Piebe-Guido op

Schuchter liep Piebe-Guido van den Berg in zijn jeugd over het schoolplein. Als autist schaamde hij zich veelvuldig. Voetbal, en dan met name Excelsior, was zijn grootste afleiding. Net als muziek. Hij combineerde zijn liefdes door zelfgeschreven liedjes over voetballers te zingen en te plaatsen op social media. Nu heeft Piebe-Guido wat-ie vroeger nooit had: vrienden. Online én in het echte leven.

Al 21 jaar gaat Piebe-Guido van den Berg samen met zijn vader naar Excelsior. Ze zitten achter het doel. Robin van Persie-tribune, eerste rij. Uitgerekend de plaats waar we onze camera niet goed kunnen opstellen voor het interview. Gelukkig kan Piebe-Guido een paar rijen hoger zitten. "Ik ben dan weliswaar autistisch, maar ergens ook nog wel een beetje flexibel."

Talenknobbel

De 30-jarige Piebe Guido was afgelopen week misschien wel de bekendste Excelsior-supporter van Nederland. "Nee, dat is Robin van Persie", corrigeert hij direct. Al vijf jaar plaatst hij op social media zelfverzonnen en ingezongen liedjes over voetballers. Het begon ooit met een ode aan het dameselftal van FC Honka - daarover later meer - maar qua aantallen bereikte geen enkele video zoveel mensen als die over Santiago Gimenez.

Op de melodie van Feliz Navidad zingt Piebe-Guido over Gimenez mejor (Gimenez de beste, red.). Als de spits van Feyenoord de video ziet en deelt, regent het reacties. "Ongekend", vertelt Piebe-Guido op de tribune. "Gelukkig kreeg ik van al die Mexicanen complimenten over mijn Spaans. Ik wil er niet over opscheppen, maar ik heb een talenknobbel."

Tekst gaat verder onder de tweet:

Topografie en taal zijn naast voetbal en muziek twee grote interesses van Piebe-Guido. Op zijn achtste kende hij alle vlaggen en hoofdsteden van de wereld. Hij kon eerder praten dan lopen. "Dat zegt ook iets over mijn loopmogelijkheden. Loopmoeilijkheden beter gezegd."

Feitjes onthouden

Als de vader van Piebe-Guido op 44-jarige leeftijd zijn eerste en enige kind krijgt, blijkt al snel dat zijn zoon autistisch is. Hij legt moeilijk contact en maakt weinig vrienden. Samen gaan ze naar Excelsior. Het is in de buurt en de gemoedelijkheid spreekt aan. Zo af en toe gaat kleine Piebe-Guido kijken bij een training. Zoals in 2002, toen Adrie Koster nog trainer was en Michel Fernandes Bastos een van de spelers was. De Braziliaan zou later zelfs het WK van 2010 spelen. "Van alle commentatoren hoorde je toen wel duizend keer dat hij bij Excelsior had gespeeld. Maar ja, wie weet dat nou niet?", vraagt Piebe-Guido zich af.

Deze middag lepelt Piebe-Guido het ene na het andere feitje op. Dat hij zijn Excelsior-sjaal ooit heeft gekocht bij zijn allereerste wedstrijd van de club. 22 november 2002, Excelsior-Willem II: 0-3. Hij weet nog op welke dag hij vorig jaar naar Finland vloog. En wanneer hij de verslaggever als eerste op Radio Rijnmond hoorde: Almere City FC-Excelsior: 1-1. April 2009. Gravend in het geheugen blijkt het inderdaad te kloppen.

"Ik onthoud veel. Dat komt door mijn autisme", zegt Piebe-Guido op de middenstip van Woudestein. "Als je autistisch bent, kan je niet filteren wat wel en niet belangrijk is. Ook heb je ongebruikelijke interesses. Bij mij is dat Finland."

Fascinatie voor Finland

Moeiteloos en tot in het diepste detail vertelt Piebe-Guido waar zijn Finse fascinatie vandaan komt. Dat het begon op een zaterdagochtend, ergens in april 2016. Na een onrustige nacht ging hij douchen met de radio aan. Toen kwam daar die ene gedachte die hem tot op de dag van vandaag achtervolgt. "Laat ik eens een Finse radiozender opzetten. Wel de Zweeds-Finse, want ze spreken daar ook Zweeds. Toen wist ik het: ik ben om. Ik hou van Finland."

Piebe-Guido zoekt en vindt contact met een Finse ijshockey-commentator en met meerdere artiesten uit Finland, maar verliest zichzelf uiteindelijk in zijn bewondering voor FC Honka, een Fins damesvoetbalteam. Voor vrijwel iedere speler verzint hij een eigen liedje. Zijn favoriete speelster is Milla Punsar, voor wie hij een video maakt op de wijze van Kiele Kiele Koeweit van het Farce Majeur Team.

Zijn grote droom gaat afgelopen zomer in vervulling. Met zijn ouders vliegt Piebe-Guido naar Helsinki. In het vliegtuig boven de Finse hoofdstad krijgt hij tranen in z'n ogen. Natuurlijk wordt er een wedstrijd bezocht van FC Honka en dan gebeurt het: Piebe-Guido wordt herkend. Het is de vader van Matilda Kuusniemi-Fishwick. Piebe-Guido spreekt haar naam vloeiend uit. "In mijn belevenis - en ik hoop dat het ook echt zo was - vroegen haar vader en moeder of ze met mij op de foto mochten. Ik werd gek."

Transformatie door Twitter

Inmiddels heeft Piebe-Guido honderden video's gemaakt en wordt hij bij Excelsior regelmatig herkend als 'die man van de liederen'. Hij gaat op de foto en maakt een praatje met andere supporters. Hoe anders was dat in zijn beginjaren op Woudestein. Schuchter liep de stille, verlegen jongen in de buurt van zijn vader door het stadion. Sinds hij actief is op social media durft Piebe-Guido meer. Een selfie vragen aan Foppe de Haan. Een snelle groet is inmiddels een open gesprek geworden.

Piebe-Guido geniet van de aandacht op Twitter en Instagram, al heeft het ook een keerzijde. "Soms vind ik het moeilijk. Ik vind het spannend. Zoveel indrukken... Dat is voor een normaal mens al heel veel. Maar als je ook nog eens autistisch bent, is het lastig om dit een plekje te geven in je hoofd."

Toch zingt en filmt hij vrolijk door op z'n kamer. Volgens Piebe-Guido heeft social media hem veel positiefs gegeven. "Op de basisschool liep ik altijd met m'n hoofd naar beneden, alleen over het schoolplein. In de brugklas nam ik een veel te stoere houding aan. Probeerde ik breed door de school te lopen, omdat ik niet wilde dat mijn klasgenoten te weten zouden komen dat ik autistisch ben. Ik had geen vrienden en nu barst ik er van. Op Twitter, maar ook in het echte leven."