Helena leeft van een 'klein AOW'tje' en is bang om eenzaam te worden

De 71-jarige Helena Ooms-Van Veen woont met haar hondje in Alkmaar Noord en voelt dat ze geïsoleerd raakt. "Mijn wereld wordt erg klein", aldus de dame die houdt van gezelligheid. Maar tegenwoordig kan ze een bakje koffie met vriendinnen niet meer betalen met haar kleine AOW'tje.

Dat vertelt ze tegen NH Nieuws. Het is donderdagmiddag en over een kwartiertje moet ze richting De Mare, waar wekelijks een pakket met boodschappen op haar wacht bij het ophaalpunt van de Voedselbank Alkmaar.

In de woning van Helena staat het vol met dvd's, beeldjes en hangen spreuken aan de muur. In 2007 kwam ze, na het overlijden van haar tweede man, terug naar Alkmaar. "Ik had hier alles", vertelt ze over die tijd.

Haar arts - ze heeft reuma, diabetes en is slecht ter been - raadde haar direct aan om zich aan te melden bij de voedselbank. "Ik heb vroeger nooit geleerd om met geld om te gaan."

Deze dagen moet ze nog steeds rondkomen van een AOW'tje waar ze ongeveer veertig euro van overhoudt, en dus stapt ze in haar autootje richting het kerkelijk centrum. 'Goeiemiddaaaaaag', klinkt het enthousiast. "Dag mevrouw Ooms, daar bent u weer", aldus één van de vrijwilligers van de Voedselbank Alkmaar.

Bij dit ophaalpunt zagen ze afgelopen week een grote stijging van het aantal klanten. "Van 19 naar 26 mensen", vertelt vrijwilliger Gerrit.

Bekijk de reportage, tekst loopt daaronder door

Volgens Gerrit komt dit doordat 'mensen hun energierekening gepresenteerd krijgen'. "Wij hopen dan ook dat het kabinet besluit tot een prijsplafond. Anders gaan nog veel meer gezinnen in de problemen komen."

Hij werkt al 12 jaar bij de voedselbank. En de laatste tijd schroeven ze weer op met inzamelacties. "We staan nu wel eens per week bij supermarkten in de hoop dat mensen doneren. Vaak levert het toch wel 50 tot 60 volle kratten op." Het mooiste vindt hij dat van die donaties 'helemaal niks aan de strijkstok' blijft hangen. "Wij doen het echt vrijwillig. Alles is voor de klanten."

Geïsoleerd

Helena is dankbaar dat ze wekelijks kan aankloppen bij de vrijwilligers: "De voedselbank is heel belangrijk voor me. Het haalt een beetje druk weg bij de dagelijkse boodschappen." Zo af en toe gaf ze haar geld graag uit aan een uitstapje met vriendinnen in de Alkmaarse binnenstad.

"Maar de laatste keer dat ik dat deed, kreeg ik een stille rolberoerte van de prijs van een bakkie. Vijf euro nog wat. Dat is veel geld hoor. Door mijn beperkingen raak ik al sneller geïsoleerd en als ik nu ook nog eens geen koffie meer kan drinken met vriendinnen? Ik ben nu 71 en van mij hoeft het eigenlijk niet meer."

Ze heeft een boodschap voor de bestuurders van dit land. "Ik wou dat ze wakker werden. Voor oudere mensen zijn deze prijzen echt een groot struikelblok. En ik zeg altijd: als een minister het eens zou moeten doen met het budget dat ik heb? Dat redt 'ie niet."