Zwitserse Van der Graaff dacht weleens aan uitkomen voor Nederland

Vanuit Nieuwkoop via de Zwitserse bergen naar de Olympische Spelen van Pyeongchang. Het is de levensweg van Laurien van der Graaff, 30-jarige langlaufster met een Zwitsers én Nederlands paspoort. Ze komt uit onder de vlag van Zwitserland, maar: "Thuis spreek ik Nederlands, ik heb veel familie in Nederland en mijn naam is honderd procent Nederlands."

Op de bank van Studio Sportwinter vertelt Van der Graaff dat zij op vierjarige leeftijd naar het wintersportland vertrok vanwege het werk van haar vader, die leraar is bij een Nederlands astmacentrum in de schone lucht van de Zwitserse bergen.

Maar gelukkig heeft ze de foto's van de tijd voor haar vertrek nog. Daarop valt een meisje te zien op ijzertjes op een Nederlandse plas, sleeënd van laaglandheuveltjes en op schoot bij Sinterklaas. "Ik voel me nog best Nederlands, ja."

Roger en Laurien

Sterker: ze beschikt zelfs nog over een Nederlands paspoort. En met Erben Wennemars op de bank tegenover haar is de vraag al gauw gesteld. "Ja, ik heb een tijd geleden weleens nagedacht om voor Nederland uit te komen, maar in Zwitserland is het voor mij gemakkelijker deze sport te beoefenen", vertelt Van der Graaff, die dinsdag als tiende eindigde op de sprint, met licht Zwitsers accent.

Daarnaast liegt haar status in Zwitserland er niet om. "Ik ken Roger Federer en hij weet ook wel wie ik ben", bekent ze. Ze noemt zichzelf "semi-beroemd" in haar thuisland, onder meer door haar twee wereldbekerzeges in aanloop naar de Spelen.

'Hoeveel geld moeten we neerleggen?'

Desondanks durft ze niet gelijk te antwoorden als haar de vraag wordt gesteld voor Nederland uit te komen, terwijl ze haar faciliteiten in Zwitserland mag behouden. "Ik durf nu geen 'nee' te zeggen... Aan de andere kant verstaan Zwitsers mij toch niet als ik nu 'ja' zeg. Maar ik denk niet dat ze dat leuk vinden. Bovendien is dat voor mij niet aan de orde."

Maar als haar een grote zak met geld wordt beloofd, lijkt een lachende Van der Graaff toch tekenen van zwichten te tonen. "Daar kunnen we later nog over spreken", zegt ze met een knipoog.