In Utrecht worden vandaag duizenden mensen verwacht bij de jaarlijkse Mars voor het Leven, een demonstratie van de Stichting Schreeuw om Leven tegen abortus en euthanasie.
Jaarlijks ondergaan ruim 2600 meisjes onder de 20 jaar een abortus, dat is bijna tien procent van alle abortussen. NOS Stories sprak erover met vier jongeren. Hoe denken zij over abortus?
Jackie (18) kreeg op haar zestiende de schrik van haar leven. Ze merkte dat ze al een paar weken over tijd was. "Ik had een vriend, maar dat was uitgegaan. Dus ik was meteen in de stress. Ik dacht: ik ben toch niet zwanger?"
Lichamelijk merkte ze niks vreemds, maar toch ging ze een zwangerschapstest halen. "Met een paar vriendinnen heb ik uiteindelijk de test gedaan. En toen verscheen het plusje. Ik was zwanger. En toen stond mijn wereld echt stil."
'De angst van ieder tienermeisje'
Volgens Jackie was het moment daarna niet te beschrijven. "Je schrikt je helemaal kapot. Het is de angst van ieder tienermeisje. Ik had geen vriend meer. Ik moest het aan mijn ouders vertellen, en wat zouden vriendinnen wel niet denken? Al die dingen gaan door je hoofd", vertelt ze.
En dan volgt de lastige keuze: ga je het houden, of toch niet. "Ik had een nieuwe vriend en geen basis om een kind op te voeden. Dus ik had voor mezelf vrij snel de keuze gemaakt. Ik heb met mijn moeder gebeld en we besloten diezelfde dag nog een afspraak te maken bij de huisarts."
Jackie snapt goed dat die keuze niet voor iedereen zo duidelijk is, en dat veel jonge meiden anders beslissen. "Er zijn natuurlijk allemaal redenen om wel of niet voor abortus te kiezen. Voor mij was de afweging dat ik niet voor een kind zou kunnen zorgen, maar daar denkt niet iedereen zo over."
'Druk is nooit goed'
Elianne (19) vindt dat vrouwen altijd zelf de keuze zouden moeten hebben of ze een kind wel of niet willen houden. "Als ze dat willen, helemaal goed, maar als ze het niet willen, dan is dat ook hun eigen beslissing. Jouw baarmoeder, jouw keuze", legt ze uit. "Daarom vond ik het niet goed dat die anti-abortusfolder is verspreid. Door zo'n boodschap leg je maatschappelijke druk op die vrouwen, waardoor ze misschien iets anders doen dan ze eigenlijk zouden willen. En dat is nooit goed."
Dat is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. Leanne (15) vindt bijvoorbeeld dat abortus verboden zou moeten worden. "Ik ben christelijk, dus mij is altijd geleerd dat elk leven door God gegeven is. En vanaf het moment dat een kindje verwekt is, is het een leven en heeft het daar automatisch recht op", zegt ze. "Dat recht is voor mij belangrijker dan welke andere reden dan ook."
Ook Valerie (16) is gelovig. "Als je ongewenst zwanger wordt, is het in de kerk en bij mijn familie niet geaccepteerd dat je een abortus ondergaat. In hun ogen 'vermoord' je het kind. En dat is natuurlijk een heel groot woord, dus daar sta ik ook weer niet helemaal achter."
Niet verbieden
Zelf zou ze nooit voor abortus kiezen, maar ze snapt goed dat ongelovige vrouwen, of vrouwen die bijvoorbeeld misbruikt zijn, daar een andere keuze in maken. "Ik vind niet dat je abortus moet verbieden, daar krijg je alleen maar problemen van. Zoals illegale abortussen en dat vrouwen zelf de zwangerschap gaan beëindigen. Ik vind dat vrouwen wel zelf die keuze moeten hebben."
Om te zorgen dat vrouwen geen overhaaste beslissingen nemen, moeten ze van de wet verplicht zes dagen bedenktijd nemen. Daarna mag je pas een afspraak inplannen voor een abortus. Abortusarts Nina Willemse legt uit dat tijdens een afspraak eerst een gesprek plaatsvindt over of de keuze honderd procent vaststaat. "Als dat zo is, dan kunnen we behandelen. Maar als ik merk dat iemand twijfelt, dan stuur ik haar waarschijnlijk weer naar huis om er toch nog extra over na te denken. Je wilt niet dat vrouwen achteraf spijt krijgen van hun beslissing."
Verbaasd over hoe snel het ging
Jackie was dus heel zeker van haar besluit, en maakte een afspraak in een kliniek. "Daar nam een arts mij mee, toen moest ik een echo laten maken. Die je zelf niet mag bekijken omdat het anders traumatisch kan zijn. Ik bleek zo'n 8 of 9 weken zwanger", vertelt Jackie. De arts vroeg haar vaak of ze echt achter haar beslissing stond, en dat was zo. "Ik kreeg daarna een narcose en ik onderging de abortus. Binnen een uur stond ik weer buiten. Ik was verbaasd over hoe snel dat ging."
Ze heeft geen spijt van haar keuze, maar beschrijft wel dat het een traumatische ervaring was. "En vooral als je dan al die verschillende meningen hoort op school, op tv, in je omgeving. Dat doet best pijn", legt ze uit. "Uiteindelijk kan niemand weten waarom je die keuze maakt en of dat een goede beslissing is, behalve jij zelf."
Bekijk deze video van NOS op 3 over het oplaaien van de discussie over abortus:
