Grote groepen in het rood die in de jaren 80 een Indiase goeroe met een lange baard aanbidden. En die bereid zijn om tot het uiterste te gaan om hun gemeenschap te beschermen in Amerika. Dat is het beeld dat van volgelingen van goeroe Bhagwan wordt geschetst in de Netflix-serie Wild Wild Country.
Dat doen de Nederlandse sannyasins, zoals de volgelingen heten, niet. Maar het gedachtegoed van de goeroe, mede bekend als Osho, leeft hier wel nog steeds, hoewel de piek in de jaren 80 lag. "Ineens is er een golf nieuwe jonge mensen bij ons gekomen," zegt Tarangita Bosman van de Osho-commune in Amsterdam. "Blijkbaar zijn veel jongeren toch met bewustzijn bezig."
Bekijk hieronder de video over Alex (22). Hij werd in januari een sannyasin en veranderde zijn naam in Ojas. Hij vertelt wat hij van de Netflix-documentaire vindt.
Voor Ojas sannyasin werd, heette hij Alex. Die naam staat ook nog in zijn paspoort. "Ik leef niet als een sannyasin in een commune. Ik ga gewoon vijf dagen per week naar mijn werk, en in het weekend doe ik leuke dingen met mijn vrienden."
Sannyasins noemen hun vorm van mediteren 'dynamisch'. Ze gooien ál hun emoties eruit door te schreeuwen, te huilen of te lachen. In Nederland kan dat nu op zo'n vijftig plekken. Als hij er behoefte aan heeft, gaat Ojas naar een Osho-centrum in Den Haag, of naar Amsterdam.
Ineens is er een grote golf nieuwe jonge mensen bij ons gekomen. Blijkbaar zijn veel jongeren toch met bewustzijn bezig.
Sinds de Netflix-documentaire is er veel nieuwe interesse in de leer van Osho, merkt Nandita Scheenjes van het Osho-centrum in Den Haag. "Vorige week bij de meditatie waren er wel dertig mensen, terwijl we normaal met vijftien zijn." Volgens Scheenjes komt dat door de Netflix-serie.
Voor Ojas is het sannyasin zijn vooral een middel. "Het is niet dat mijn leven daarom draait. Maar het is iets extra's dat ik kan gebruiken als ik het nodig heb."