Een jongen van 16 in Oxford. Een meisje van 8 in de buurt van Birmingham. En tijdens de nieuwjaarsnacht in Londen zelfs vier jongens van tussen de 17 en 20. Allemaal de afgelopen weken doodgestoken.
Knife crime, messengeweld, is een steeds groter probleem in Groot-Brittannië. Daarbij valt op dat de slachtoffers, maar ook daders, vaak jonger zijn dan 25. Uit de nieuwste criminaliteitscijfers die gisteren gepresenteerd zijn - blijkt dat messengeweld het afgelopen jaar met 21 procent is toegenomen.
Alison Cope (44) verloor haar zoon Joshua vijf jaar geleden. Hij was 18 en een veelbelovend rapper in Birmingham. Zijn eerste album kwam vlak voor zijn dood uit. Tijdens het uitgaan krijgt hij ruzie met een jongen over een meisje. Het loopt zo uit de hand dat Joshua wordt neergestoken en later in het ziekenhuis overlijdt.
"Het meisje, waar de ruzie over ging, belde bij me aan en zei dat Joshua was neergestoken. Ik begon te schreeuwen", zegt Alison. De dader, Armani Mitchell, was ook 18. Hij zit nu een gevangenisstraf uit van 18 jaar. "De dader had geen strafblad, werkte gewoon en woonde bij zijn moeder."
Tegenwoordig bezoekt Alison scholen en jeugdcentra om het verhaal van haar zoon te vertellen. Bij een bezoek aan een jeugdcentrum in een buitenwijk van Birmingham zie je hoe de groep tieners na eerst onderuit gezakt te luisteren, uiteindelijk zeer geïnteresseerd voorover buigt.
"Ik ga ze niet vertellen wat ze wel en niet moeten doen. Ik ga ze de les niet lezen. Ik wil ze vooral leren hoe gevaarlijk het is om een klein stukje metaal bij je te dragen. Ook al ben je niet van plan het te gebruiken, het kan je veranderen in een moordenaar."
Vooral in de armere wijken in de grote steden dragen steeds meer jongeren een mes bij zich. Omdat ze zich niet veilig voelen, vanwege de criminaliteit. Ook vinden veel jongens het stoer om een mes te dragen. Bovendien: iedereen heeft wel een vlijmscherp keukenmes in huis.
Daarnaast zijn er door harde bezuinigingen de afgelopen tien jaar nu een stuk minder agenten op straat. Ook zijn er minder jeugdwerkers en hulpverleners. "Het laat zien dat de overheid het probleem nog altijd niet serieus neemt", zegt Alison.
In Londen is het probleem verreweg het grootst. Daar kwamen in 2017 maar liefst 80 mensen om door messengeweld. Dat terug te dringen heeft voor de gemeente de hoogste prioriteit. Maar alleen meer agenten op straat lost het probleem niet op, zegt Conservatief gemeenteraadslid Steve O'Connell. "Het is een sociaal probleem. We moeten veel meer in deze probleemwijken samenwerken met lokale buurtcentra, ouders en scholen. Iedereen moet snappen dat je geen mes bij je moet dragen."
Ook zegt O'Connell dat het messenprobleem al lang niet meer alleen toe te schrijven is aan criminele bendes. "Het is meer dan dat. Lang niet ieder slachtoffer is een crimineel. Het is te simpel om dat te denken."
Alleen is dat nog wel hoe de Britse samenleving denkt, zegt Alison Cope. "Als je doodgestoken wordt, moet er wel iets met je aan de hand zijn geweest. Dat is het stigma. Dat zie je ook bij de overheid. Na een terroristische aanslag is er meteen spoedberaad van de regering, komt er een soort nationale rouw op gang, concerten voor de slachtoffers. Maar als vier jongens in Londen omkomen in de nieuwjaarsnacht zie je niets van dit alles. Dat moet veranderen."