Nisrine Sahla
Nisrine Sahla
Wonen en werken in Marokko lijkt populairder te worden onder jonge Marokkaanse Nederlanders en -Belgen. Europese bedrijven in Marokko werven veel onder tweede- en derde-generatie Marokkanen uit Europa, blijkt uit onderzoek van Trouw.
Volgens dat onderzoek zijn er in Marokko 27 Nederlandstalige callcenters waar naar schatting 800 tot 1000 Nederlanders werken bij de klantenservice of administratie van bedrijven als Uber, Essent en T-Mobile.
Rachid Khouki (29) is eigenaar van Maroc@work, een uitzendbureau voor Nederlandstalige banen, en een callcenter in Marrakesh. Wie zoeken er dan werk? "De meesten zijn Marokkaans, maar er komen ook wel witte Nederlanders. Het grootste deel is tussen de 18 en 25 jaar. Maar er komen ook veertigers en de laatste tijd steeds meer jonge gezinnen."
Onder meer het verharde klimaat in Nederland speelt mee in de beslissing om te komen. "Ze voelen dat ze niet echt kansen hebben in Nederland." Rachid spreekt uit ervaring; hij vertrok vijf jaar geleden zelf ook naar Marokko omdat hij in Nederland geen werk kon vinden.
"Wat ook vaak meespeelt: veel jongeren willen Marokko leren kennen en weten hoe het is om daar te wonen." En geld natuurlijk. "Je verdient bij mij drie keer modaal omdat het Nederlandstalige banen zijn." Lang niet alle jongeren komen trouwens om te blijven, vertelt Rachid. "Sommigen komen voor een soort werkvakantie, anderen willen echt blijven."
Vrijheid
Ook Abdelkarim Amghar besloot een jaar geleden zijn koffers te pakken. "De normen en waarden in Nederland zijn anders. Ik wil niet dat mijn toekomstige kinderen in Nederland opgroeien. De Nederlandse cultuur kent te veel verschillen met hoe ik ben en hoor te zijn."
In Marokko kan ik mezelf zijn. Niemand heeft hier een tunnelvisie en alles kan en mag.
De 35-jarige ict'er heeft in Marokko de vrijheid gevonden die hij in Nederland niet kon vinden. "In Marokko kan ik mezelf zijn. Niemand heeft hier een tunnelvisie en alles kan en mag."
Abdelkarim vertrok van Utrecht naar Casablanca. "Daar werkte ik eerst acht maanden in loondienst bij een callcenter, maar met het idee om daarna iets voor mezelf te beginnen. Nu heb ik een eigen onderneming in Al Hoceima", zegt Abdelkarim.
Het valt hem wel op dat jongeren zich ook in Marokko vestigen. "Op social media valt het me wel op dat steeds meer jongeren geïnteresseerd zijn. Je hebt eigenlijk twee groepen: de jonge gezinnen die zich daar definitief willen vestigen, maar je hebt ook de jongeren die willen genieten. De laatste groep houdt het niet langer dan zes maanden vol."
De kans dat Abdelkarim weer naar Nederland terugkeert is klein. "Nee, dat wil ik niet. Ik voel me daar niet thuis."
Niet mijn droom
De 34-jarige Laila Akka verruilde Krommenie voor Agadir. Samen met haar man vertrok ze twee jaar geleden naar het zuidelijkste puntje van Marokko. "Mijn man kreeg een contract aangeboden in Marokko en voor hem was het altijd al een droom om daarheen te verhuizen." Voor Laila zelf niet. "Ik schrok eerst. Ik had een bepaald beeld over Marokko, dat verre van positief was. Ik dacht alleen: ik ga daar niet aarden."
Zij merkt ook dat steeds meer Marokkaans-Nederlandse jongeren huis en haard verlaten voor Marokko. "Er zijn veel mensen die de ambitie hebben om naar Marokko te komen. Maar wat veel mensen nog onderschatten, is dat het leven hier wel degelijk moeilijk is. Je hebt echt een baan nodig om hier te leven."
Ik blijf hier gezien worden als een Nederlander.
Ook is er in Marokko sprake van een identiteitscrisis waar veel Marokkaanse-Nederlanders mee kampen. "Ik blijf hier gezien worden als een Nederlander."
De Marokkaanse is op dit moment bezig met het opzetten van een kledinglijn, maar de kans dat ze weer terugkeert naar Nederland is niet helemaal uitgesloten. "We houden ons niet vast aan een plek. We blijven hier zolang wij het goed hebben. Als we hier over een paar jaar niet meer gelukkig zijn, keren we weer huiswaarts. Mijn eigen droom is toch om uiteindelijk weer terug te gaan naar Krommenie."
Tijdelijk
Tweeënhalf jaar geleden week de 31-jarige Salma Nahri uit naar Fez. "Het stond altijd al op mijn bucketlist om een tijdje in Marokko te wonen. Een keer niet op vakantie, maar eens zien hoe het echte leven er daar aan toe gaat."
Salma beschouwde deze 'emigratie' als een zoektocht naar zichzelf. "Nederland was saai. Ik was toe aan iets nieuws. Dus ging ik aan de slag bij een Nederlands callcenterbedrijf in Fez. Dat beviel me wel."
Toch ben ik na bijna drie jaar weer richting Nederland vertrokken. "Het was leuk voor een tijdje, maar niet voor eeuwig. Ik kreeg heimwee en Nederland blijft toch thuis."