'Een stille tocht voor Savannah is het minste dat we kunnen doen'

• Jeanine Duijst

  Redacteur NOS op 3

"In die stilte zal van alles door ons heengaan. Woede, verdriet, afkeer, misschien wel machteloosheid. Maar we zullen aan Savannah denken."

Het zijn de woorden van de burgemeester van Bunschoten, die spreekt over de saamhorigheid van het dorp en het verdriet dat door iedereen wordt gevoeld. Jong, oud, klasgenootjes en de vaagste kennissen: duizenden mensen samen denken vanavond aan de 14-jarige Savannah. De ouders en andere familieleden zijn er niet bij, voor hen is het te zwaar.

Het is een trieste, maar ook mooie avond bij de stille tocht voor het vermoorde meisje. De avondzon schijnt door de bomen en ook na de twee minuten stilte zijn voetstappen op het warme asfalt het enige wat je hoort.

Mannen in blauwe pakken lopen met een grote trom voorop aan de stoet. Dwars door heel Bunschoten loopt iedereen richting het Oostwende College, de school van Savannah, om een bloem voor haar neer te leggen. Alleen kleurige bloemen, want daar hield ze van.

"Meelopen met de stoet is het enige dat je kan doen", zegt Irfan Tuncer (18). Terug op het kerkplein staat hij nog wat na te praten met vier vriendinnen. "Zo wil ik steun betuigen aan de familie."

Dania en Priscilla, allebei 15, vinden dat ook. Ze zaten bij Savannah op school. Ik kende haar niet zo heel goed, maar vond het heel heftig om het nieuws te horen. Heel naar", zegt Dania. "Ik ben blij dat we met deze tocht de familie toch een beetje kunnen steunen."

"We hebben het er heel veel over gehad, ook in de klas", vertelt Priscilla. "Het zijn rare dagen op school en we proberen elkaar te troosten en te steunen."

Op de achtergrond klinkt om het half uur de kerkklok van de Zuiderkerk. De stille tocht voor Savannah is al meer dan anderhalf uur bezig en de bloemenzee bij haar oude school blijft groeien. "Er zijn bijna geen woorden voor", zegt Irfan. "Maar dit hier vanavond laat zien hoe sterk dit dorp is."