42.195 meter rennen: kapot ga je hoe dan ook

Rennen, rennen en nog eens rennen. Martine Alberts (25) is vandaag in Rotterdam wel even bezig om haar eerste marathon (42.195 meter) uit te lopen. Met iedere pas die ze daarvoor nodig heeft belast ze haar lichaam - en niet zo'n beetje ook. Wat gebeurt er precies als je zo'n eind zó veel van je lichaam vraagt?

Martine heeft het nog nooit ervaren, maar heeft zich voor zover dat kan ingelezen op internet. "Het doet van alles met je lichaam qua gewrichten, qua spieren en qua energie."

Op karakter

Martine heeft maandenlang iedere week getraind om zo fit mogelijk te zijn. Maar dat het alsnog een aanslag is op je lichaam staat als een paal boven water. Het is niet voor niets dat veel marathonlopers 'maar' tot 35 kilometer trainen. Die laatste zeven kilometer extra loop je dus maar één keer. Op karakter.

Daar is Martine mentaal en fysiek klaar voor. Hoopt ze:

Zo'n 35.000 keer zal Martine haar ene been voor het andere zetten. Enkels, heupen en knieën hebben het daarbij zwaar te verduren, legt sportarts Guido Vroemen uit. Bij iedere stap moeten die lichaamsdelen klappen opvangen van 2,5 tot 3 keer Martines lichaamsgewicht.

Ze spant tijdens het hardlopen vooral haar bovenbeenspieren aan, waar kleine scheurtjes in komen. No worries, dat is normaal als je sport en daar worden spieren uiteindelijk sterker van.

Martine zal tijdens het rennen haar spieren brandstof moeten geven. "Een auto rijdt ook niet meer als de tank leeg is", zegt Guido. 

"De eerste kilometers teert ze nog op de koolhydraten uit de borden pasta die ze afgelopen week heeft gegeten. Maar als die opraken gaat ze over op vetverbranding." 

En nee, dat is niet mooi meegenomen voor een paar kilootjes minder: uit vetten haalt ze drie keer minder energie dan uit koolhydraten.

Martine zal tijdens het rennen dus op tijd moeten eten. Gel met suiker, bananen, noem maar op. Anders komt 'de man met de hamer'. 

Op dat moment is plotseling alle energie uit je lichaam verbruikt en is doorrennen écht geen optie. Als Martine dan pas eet, duurt het minstens een kwartier voordat haar spieren weer wat energie hebben opgenomen.

Genoeg blijven drinken is ook een must. "Als je te weinig vocht hebt, zweet je niet meer en koelt je lichaam onvoldoende af", zegt Guido.

7 kilometer lijden

Na de 35 kilometer begint voor vrijwel alle lopers het lijden. Benen voelen als lood, iedere cel in je lichaam protesteert en elke denkbare spier in je lichaam heb je op dat moment al vervloekt. Dat heeft niet alleen Martine, dat hebben zelfs de toprenners. 

Gelukkig slepen bij die laatste taaie kilometers de aanmoedigingen langs de kant je erdoorheen en loop je voor een deel ook op adrenaline.

Een biertje om de mijlpaal te vieren

"Je mag best wel even vieren dat je net een marathon hebt uitgelopen", zegt Guido. Maar te veel alcohol remt je herstel. En je lichaam heeft nogal wat nodig na zo'n beproeving. Goed eten en drinken dus, en vooral eiwitten zijn hard nodig voor de opbouw van je spieren. 

Na ongeveer twee weken - waarvan je de eerste dagen niet normaal de trap af komt, laat staan aan sporten moet denken - ben je er weer grotendeels bovenop. "Maar dan alweer een marathon lopen doe je natuurlijk niet."

Al met al geen gezonde uitdaging dus, die marathon. "Ik ontken het een beetje, anders zou ik ook niet gaan lopen", grapt Martine. "Maar ik denk wel dat ik de dag erna een massage nodig heb." Maar als ze eenmaal die finish van haar eerste marathon ziet "is de euforie groot".

Krijg jij kriebels in je benen van Martines verhaal? Check hier wat hardlooptips om die marathon van je bucketlist te kunnen strepen.