Tragische beelden gisteren uit Syrië, waar gifgas werd ingezet tegen burgers. Artsen die de slachtoffers zagen denken dat het gaat om het zenuwgas sarin. De Syrische regering gebruikte dit ook bij eerdere aanvallen.
We vroegen forensisch toxicoloog Donald Uges wat dit voor een gas is en wat het met een mens doet. Lees daarvoor verder onder deze video met een historisch overzicht van het gebruik van chemische wapens in oorlogssituaties.
Wat is sarin?
"Sarin is een zeer giftig zenuwgas. Het werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ontdekt en geproduceerd, maar het werd nooit ingezet door de Duitsers. Ook daarna was het geen gas dat werd gebruikt tijdens oorlogen, ondanks dat meerdere landen het hadden liggen. Pas in 1985 zag de wereld wat sarin kon aanrichten, toen Saddam Hoessein het gebruikte tegen Iran."
Hoe werkt sarin?
"Het gas werkt letterlijk op je zenuwen. Het stofje dat een signaal doorgeeft van je zenuwen naar je spieren (acetylcholine) wordt normaal gesproken afgebroken als de impuls zijn werk heeft gedaan. sarin zorgt ervoor dat de stof niet afbreekt en daardoor komt je lichaam in een soort kramp. Als je het gas inademt zullen als eerste je longen verkrampen en daarna je hart en andere organen. Dit gaat snel: al binnen een paar minuten kan het gedaan zijn."
Wat zijn de gevolgen van het gas?
"Er is een aantal dingen dat gebeurt als iemand sarin heeft ingeademd of op de huid heeft gekregen. Pupillen worden klein en je krijgt overmatige speekselaanmaak. Daarnaast verstijft het lichaam en begint het slachtoffer te transpireren."
Is er een tegengif?
"Dat is er zeker en het heet atropine. Als je dit snel genoeg toedient, kun je een aanval met sarin overleven. Alleen hebben gewone burgers dit bijna nooit voorhanden. Militairen of hulpverleners in conflictgebieden meestal wel, dus voor hen zijn de overlevingskansen groter."