“Du bist schön.”
“Ich liebe dich.”
"Du bist ein grosser Junge."
Het zijn lieve Duitse woordjes, waar Peter Laurier de rillingen van krijgt. Hij hoorde ze op zijn achtste verjaardag van zijn oma, kort voordat hij door haar voor het eerst werd misbruikt.
Inmiddels zijn we vijftig jaar later. Peter wil zijn verhaal vertellen, om zo te laten zien welke invloed misbruik kan hebben op je leven. En hopelijk, zegt Peter, zorgt zijn openheid ervoor dat jonge mannen ook met hun problemen bij iemand aankloppen.
"Het verschil met andere jaren was dat ik de dag voor mijn verjaardag niet mocht opblijven tot twaalf uur. Rond half elf moest ik naar bed. Toen ik iets na twaalven eenmaal jarig was, voelde ik dat ze naast me kwam liggen. Ik was op een leeftijd gekomen dat ik voor haar al rijp genoeg was. Zo heb ik dat altijd gevoeld. Een lieve grootmoeder veranderde in een seksueel belust monster."
"Ik ga niet in details treden, dat vind ik nog steeds te verschrikkelijk. Maar ik ben als een pop gebruikt. Zeven weekenden, een jaar lang. Ze liet me dingen doen die je pas hoort te doen als je achttien of negentien bent."
"Tot ik het op een gegeven moment echt niet meer zag zitten en van een schillenkar ben afgesprongen. Ik zag het leven niet meer zitten, maar brak alleen m’n pink. Toen ik later mijn ouders vertelde dat ik niet meer naar mijn oma wilde, uit angst voor de schillenkar, hebben ze het gepikt en nooit doorgevraagd."
"Mijn seksualiteit was al verloren gegaan. Dat zorgde ervoor dat ik in mijn pubertijd voor alle vormen van intimiteit vluchtte. Continu was ik aan het vechten om meisjes op afstand te houden. Ik was letterlijk te bang om aangeraakt te worden."
"Die angst ging heel ver. In geuren en kleuren vertelde ik een meisje dat iets met me wilde dat ik een baby had vermoord, in de hoop dat ze afhaakte. Waar slaat dat op? Het was pure angst."
"Het probleem was alleen dat ik heel moeilijk nee kon zeggen tegen vrouwen. Rond mijn negentiende begon een meisje met me te kroelen. Ik verstijfde. Ze vroeg of ik haar trui wilde uittrekken. Ik heb er geen seconde over nagedacht en vertrok direct. Ik wist niet beter dan dat zoiets onder dwang moest. Seksuele vrijheid bestond voor mij niet."
"Toen ik 21 was overleed mijn oma. Ik heb haar begrafenis overgeslagen, maar was wel in shock. Ik had me altijd voorgenomen haar nog eens een keer goed de waarheid te vertellen. Dat kon niet meer."
"Daardoor ontwikkelde zich iets heel anders in mij. Ik wilde ineens met zoveel mogelijk vrouwen naar bed. Alles voor de seks. Maar wel seks op mijn manier: overheersend. Ik leefde op de rand van: ga ik over de schreef, of niet. Er zijn vriendinnen geweest die achteraf zeiden dat het voelde alsof ik ze had verkracht."
"Er wordt meestal wat lacherig gedaan als je hoort dat een man is misbruikt door een vrouw. Kan dat überhaupt, hoor je dan. Maar dat lachen is onbegrip. Het is wel degelijk mogelijk. In mijn geval was ik 8 en zij 52. Ik was zowel fysiek als psychisch kansloos. Maar er zijn forse mannen die door tengere vrouwen misbruikt worden, terwijl ze zo die vrouw opzij kunnen zetten."
"Ik heb gegoogeld tot-en-met om te onderzoeken hoeveel mannen zijn misbruikt door vrouwen. Ik kon niets vinden. Dat is alleen al een reden voor onderzoek."
"Je moet in therapie als zoiets je overkomt. Daar ben ik van overtuigd. Hoe langer je wacht met hulp zoeken, hoe slechter het met je zal gaan. Hoe meer kans je hebt om dingen te doen die je juist niet wil doen."
"Dat het helpt, weet ik nu ruim een jaar. In negen maanden was ik zelf ‘klaar’ bij behandelcentrum de Blauwe Maan. Ik kan geen trofeeën overhandigen voor het leiden van een liefdevolle relatie. Dat heb ik geaccepteerd. Maar nu kan ik m’n gevoelens hanteren, naar een vrouw kijken zonder de gedachte van misbruik. Wauw, wat een openbaring."
"Het is net alsof mijn puberteit pas net is begonnen."
