"150.000 euro hebben we de afgelopen vier jaar bespaard", zegt Theo Vreugdenhil. Hoe-ie dat doet? Redelijk simpel. Theo doet aan een dumpster diving: het verzamelen van andermans afval dat toch nog eetbaar blijkt te zijn. "In Nederland wordt ontzettend veel weggegooid, dat moet gewoon anders."
Hoeveel eten we dan weggooien? Gezamenlijk ieder jaar twee miljard kilo. Omgerekend is dat gemiddeld 135 kilo per persoon. Door het redden van voedsel probeert Theo minder aan de verspilling bij te dragen. In Nederland wordt dit ook wel 'skippen' genoemd. Wij graaiden met hem mee.
Theo gaat vaak 's avonds langs bij supermarkten om daar tussen de grote hoeveelheden eten te snuffelen. Daarmee zorgt hij voor net wat minder afval bij die bedrijven, maar dat betekent niet dat hij zelf minder afval heeft. Maar daar gaat het hem ook niet om: zijn doel is zo min mogelijk voedsel verspillen.
Hij haalt vaak eten op bij groothandelaren. Een goudmijn, zo blijkt: "Er wordt zoveel ingekocht, dat ze dat nooit precies kunnen afstemmen op de vraag. Dus hier wordt heel veel weggegooid. Meestal kom ik hier met vier à vijf volle boodschappentassen vandaan. Het is zelfs zo veel, dat we eten uitdelen aan mensen in de buurt."
In de woongroep van Theo wonen nu tien mensen. Negentig procent van hun eten halen ze op deze manier uit vuilnisbakken, de rest kopen ze alsnog in een supermarkt. "We hebben een rooster in de woonkamer hangen waarop elke week wordt bepaald wie 's avonds moet 'skippen' en wie kookt."
Iedereen in de woongroep 'skipt' een keer per week. Dat kost je zo'n anderhalf uur. Samen besparen ze volgens Theo minstens 500 euro per week, maar dat is niet de hoofdreden.
"Ik vind het gewoon echt zonde dat er zoveel goeds wordt weggegooid. Daarnaast wil ik mensen aan het denken zetten. We moeten niet alleen uit economisch oogpunt zo veel mogelijk verkopen, maar gewoon kijken tot wanneer iets echt houdbaar is."
Ook foodblogger Marin Leus wijdt haar leven aan het zo weinig mogelijk afval produceren. Met resultaat: "Ik gooi per jaar nog twee vuilniszakken weg. Groente en fruit gaan in de compostbak en ik koop alleen onverpakt, lokaal voedsel. Op Marktplaats koop ik veel spullen tweedehands, dan is de verpakking door iemand anders al weggegooid."
Supermarkten vermijdt ze. Elke zaterdag rijdt Marin naar de boer om eten te kopen. "Als je geen verpakking wilt, moet je terug naar het begin van de voedselketen. Ik neem dan zakjes en bakjes mee of ik ruil mijn oude eierdoos voor een nieuwe. "