"Ik merk het aan hoe ze naar me kijken, hoe ze me aankijken. Als ik in een winkel iets vraag, krijg ik een kort antwoord." Oussama zit op een mbo in Rotterdam en discriminatie merkt hij elke dag om zich heen. "Je voelt je nergens meer veilig tegenwoordig."
Oussama is een van de weinigen die het geen probleem vindt om met naam vermeld te worden. Andere mbo-leerlingen willen best praten, maar liever zonder hun naam. Zo zegt een meisje: "Mijn vriend is ook moslim. Je merkt dat mensen makkelijker en vrijer zijn om iets te zeggen dan voorheen. Vooral op social media, op straat minder."
Anderen komen het wel op straat tegen. "Als je uitgaat zie je ook dat bepaalde mensen een club niet inkomen. Niet iedereen krijgt eerlijke kansen", vult een jongen aan.
Vaak neemt de politie niet de moeite om er iets mee te doen.
Voor de deur van de opleiding staan drie vrienden te roken. Blank, alle drie. Beledigingen en discriminatie komen ze vooral op Facebook en Twitter tegen. "Mensen die zulke dingen posten worden toch niet gepakt," weten ze. "Naar de politie gaan, dat doet niet iedereen."
"Het is moeilijk, je kan aangifte doen, maar vaak neemt de politie niet de moeite om er iets mee te doen."
Discriminatiepieken
Als discriminatie in het nieuws is, gaat het aantal meldingen omhoog, merken ze bij het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI). Het meldpunt krijgt honderden meldingen per jaar en daar zijn duidelijke pieken in te zien.
Afgelopen week met Sylvana Simons viel het met zes meldingen nog mee, vertelt Suzette Bronkhorst van MDI. "De meeste mensen melden het niet als ze iets discriminerends zien. Als meerdere mensen iets melden, weten we dat écht veel mensen het hebben gezien."
#zwartepietendiscussie
Een duidelijke piek was er afgelopen jaar wel te zien. Vooral het laatste kwartaal. Toen waren er twee onderwerpen waar veel meldingen over binnenkwamen: de vluchtelingendiscussie en de zwartepietendiscussie. Die laatste was goed voor meer dan 200 meldingen, een derde van het totaal vorig jaar.
Het meldpunt bestaat twintig jaar. Vooral sinds de opkomst van social media (vijf à tien jaar geleden) neemt het aantal meldingen toe. Twee derde gaat over discriminatie op Twitter of Facebook. Volgens Bronkhorst is er meestal geen sprake van een discussie, maar wordt er vooral geschreeuwd.
In de meeste gevallen kan er niks met de meldingen gedaan worden, het is bijvoorbeeld volgens de wet niet strafbaar. "Maar als het volgens de richtlijnen van Facebook of Twitter niet mag, dan wijzen we ze erop."
We hebben Facebook gevraagd naar het aantal posts dat gerapporteerd wordt, waarbij wordt aangegeven dat het beledigend of vernederend is, maar die zegt dat ze dat niet bijhouden.
Op de Rotterdamse mbo gaat het volgens de studenten best goed. "Ik denk dat je elkaar dan beter leert kennen." Toch weet Oussama dat er een taboe heerst over het onderwerp: "Je bent er zelf aan gewend, en je praat er met je vrienden niet over."