Een verbod op vermageringssites, heeft dat zin?

Het Franse parlement heeft een wet aangenomen die het aanzetten tot extreem vermageren strafbaar stelt. De Franse justitie kan websites die dat doen nu opdracht geven om dit soort aansporingen weg te halen. Doen ze dat niet, dan kan een jaar gevangenisstraf worden opgelegd of een boete van maximaal 10.000 euro.

In Nederland zijn deze pro-anorexia, of kortweg pro-ana, sites niet verboden. De meeste waarschuwen bezoekers wel dat ze een site betreden waarop mensen worden aangespoord om veel af te vallen, maar zo'n waarschuwing is niet verplicht.

Dit soort waarschuwingen krijg je als je een pro-ana site bezoekt

In 2008 probeerde Scarlet Hemkes met een petitie wel een totaalverbod op de sites af te dwingen. Haar plan sneuvelde uiteindelijk in de Tweede Kamer. Hermkes richtte de site Proud2Bme op, een positieve tegenhanger van de pro-ana sites. Ze maakte ook een documentaire over eetstoornissen:

Scarlet vindt het Franse verbod een stap in de goede richting. "Maar het is wel de vraag hoe uitvoerbaar het is. Veel van de pro-ana sites zijn opgericht door tienermeisjes met een eetprobleem. Die meisjes kun je niet een gevangenisstraf geven of een boete van duizenden euro’s."

20 kilo eraf

Isabelle Plasmeijer (30) is een ex-anorexiapatiënt. Als tiener was ze al bezig met afvallen, maar op haar drieëntwintigste ging het echt mis. Ze viel in korte tijd 20 kilo af en woog uiteindelijk nog maar 45 kilo.

Het is een vreselijke stoornis met een grote kans op overlijden.

Isabelle Plasmeijer

De kiem daarvoor werd gelegd tijdens een verblijf in Zuid-Afrika. Afrikanen vonden haar daar met 53 kilo maar mager, dus ging ze meer eten. Ze kreeg complimenten vanwege haar volle borsten en billen toen ze een half jaar later vertrok.

"Maar bij thuiskomst noemde ze me juist een dikkerdje", zegt Isabelle. Ze schreef drie boeken over eetstoornissen en helpt nu anorexiapatiënten. "Het is een vreselijke stoornis met een grote kans op overlijden. Het kan heel lang duren voordat je ervan af bent."

Isabelle woog hier 47 kilo. "Ik sta er lachend op, maar van binnen voelde ik dwang, angst en paniek."

Zou er ook in Nederland ook een verbod op deze sites moeten komen?

Volgens onderzoeker Anouk Keizer van de Universiteit Utrecht zou het niet veel uithalen. "Sites en social media zijn niet de oorzaak van een eetstoornis", zegt ze. Een verbod kan helpen om mensen niet op ideeën te brengen. "Maar veel beter is goede informatie over gezond eten en de gevaren van ondergewicht."

Isabelle is ook niet overtuigd: "Het kan helpen, want mensen die er gevoelig voor zijn worden geprikkeld door dit soort sites. Aan de andere kant zijn die mensen op zoek naar een bevestiging van wat ze al denken. Dat zullen ze ook wel ergens anders vinden", zegt ze.

Ze denkt ook niet dat de waarschuwingen die nu op sites staan helpen. "Op pakjes sigaretten staan ook waarschuwingen en kijk eens hoe goed dat helpt..."

Scarlet ziet ook nog een ander probleem: "Veel meisjes spreken perfect Engels. Een landelijk verbod op pro-ana sites heeft daarom weinig zin. Dan gaan ze gewoon op zoek naar buitenlandse sites."

Proefpersonen lopen door poortjes

Deel artikel: