Geen glitterjurken en gebleekte tanden meer in Chivilcoy, Argentinië. In deze stad heeft het bestuur besloten schoonheidsverkiezingen in de ban gedaan. Ze vinden de wedstrijden seksistisch. Ook zeggen ze dat de wedstrijden een 'trigger' zijn voor ziekten als boulimia, anorexia en andere eetstoornissen. Of zoals ze het zelf formuleren:
De schoonheidswedstrijden zijn gebaseerd op stereotypen die in veel gevallen een obsessie met uiterlijke schoonheid bevorderen. Ze streven een ideaalbeeld na dat nooit kan worden bereikt en ze versterken het idee dat vrouwen uitsluitend gewaardeerd en beloond moeten worden om hun uiterlijk.
Dat is nogal wat impact van een paar rondjes op de catwalk. Volgens professor Anita Jansen - gespecialiseerd in eetstoornissen - overdrijft het stadsbestuur het effect van de missverkiezing dan ook. "Dit soort schoonheidsidealen zorgen er niet voor dat er meer meisjes met eetstoornissen komen. Het is wel zo dat meisjes die al symptomen van een eetstoornis hebben, zich hierdoor laten beïnvloeden. Maar dat is maar een klein percentage."
Verbieden heeft volgens de professor dus geen zin. "Er zijn heel veel vrouwen die gewoon tevreden zijn met hun lichaam. Die zijn daar niet gevoelig voor. En vrouwen die al aanleg hebben voor een eetstoornis, kunnen die triggers ook ergens anders vandaan halen."
Chivilcoy is de eerste plaats in Argentinië die dit soort wedstrijden verbiedt. Of de rest van het land nu gaat volgen is nog maar de vraag: missverkiezingen zijn erg populair in Argentinië; veel vrouwen gebruiken het als een opstapje naar de televisiewereld. Voor dames in Chivilcoy zijn er altijd nog de landelijke, grotere missverkiezingen.
Voormalig Miss Universe Kim Kötter kan wel begrijpen dat vrouwen daaraan mee willen doen:
Daar is meedoen vaak een ontsnapping uit armoede of een leven als huisvrouw. Deze meiden hopen meestal juist carrière te maken. Voor hen is het een kans, daar kunnen wij niet echt over oordelen.
Kötter vertelt dat er veel ergere missverkiezingen zijn in Oostbloklanden, waar meiden vaak in verkeerde handen vallen. "Organisatoren gebruiken daar de goedgelovigheid van jonge vrouwen en hun hoop op een mooie carrière. Vervolgens belanden ze in een soort 'loverboys-constructie'. Dit gebeurt in de modellenbranche, maar helaas ook in de missenbranche."
Een verbod hoeven we in Nederland niet te verwachten, denkt Kötter. Missverkiezingen draaien hier niet alleen om mooie meisjes, maar hebben ook een maatschappelijk doel. "Wij zoeken meiden die maatschappelijk betrokken zijn en zich daarvoor willen inzetten", zegt Kötter, die ook de Miss Nederland-verkiezing organiseert.