Wachten op Mubaraks vrijlating
Door Joris van de Kerkhof in Caïro
Gesluierd en minder gesluierd staan tientallen vrouwen te wachten bij de Tora-gevangenis in Caïro. Bepakt met eten, drinken, kleding en alles wat verder nodig is voor hun mannen die binnen gevangen zitten, de medegevangenen van Mubarak. De familieleden van de Egyptische oud-president staan er niet tussen, zij kunnen in geblindeerde auto's de gevangenispoort door.
Naast de wachtende vrouwen staan twee legertanks. Op de ene tank een Egyptische vlag die wel eens gewassen zou mogen worden. Op de ander staan militairen in vol ornaat. Ze houden de vrouwen in de gaten die wachten bij de poort. Ook de journalisten tegenover de poort en het verkeer dat langs de gevangenis komt, worden in de gaten gehouden.
Nieuw geluid
Het is druk, zoals het in Caïro altijd druk is. Overal mensen, overal auto's, overal geluid. Hier voor de gevangenis is het wachten op een nieuw geluid. Het geluid van een helikopter. Dat is het meest waarschijnlijke vervoermiddel waarmee Mubarak de gevangenis zal verlaten op weg naar de badplaats Sharm-el-Sheikh, waar de villa van de familie ligt.
Tussen 19.00 uur 's avonds en 6.00 uur 's ochtends wordt de normaal zo drukke stad tot stilstand gebracht, de avondklok zorgt op veel plekken voor stilte. In de wijk bij de gevangenis negeren ze de klok zo veel mogelijk. Gisteravond was er een demonstratie van Moslimbroeders en andere sympathisanten van de afgezette president Morsi.
Minder demonstraties
De demonstraties zijn de afgelopen dagen sterk in omvang afgenomen, maar ze zijn er nog wel. Het is ingewikkeld om erachter te komen waar gedemonstreerd wordt. De Egyptische media besteden er geen enkele aandacht aan. Alleen op Al Jazeera zijn beelden te zien.
Een van de demonstranten laat het bloed op zijn rug zien. Hij is met stenen bekogeld. Uit zijn broekzak haalt hij een recept voor de apotheek. Zijn vriend heeft een hoofdwond en die moet worden behandeld.
Stenen gooien
In de nauwe straatjes van de wijk Maadi vertelt de demonstrant opgewonden zijn verhaal. "Ik ben geen Moslimbroeder, ik bid niet eens, maar ik vind het ronduit belachelijk dat Mubarak gaat vrijkomen. Daarom liep ik hier met zo'n duizend man te demonstreren."
Naast hem staat een jonge jongen. Duidelijk een tegenstander van oud-president Morsi. Hij steunt het leger en geeft aan dat hij de demonstranten vanavond opnieuw gaat bekogelen, mocht er een demonstratie komen.
Moslimbroeders
Tussen de honderden voornamelijk mannen die aan een waterpijp lurken of thee drinken, zitten drie mannen een beetje schichtig bij elkaar. Het zijn Moslimbroeders. Voor het eerst in dagen is het mogelijk om aanhangers van de afgezette president Morsi te spreken.
Zelfs de meest uitgesproken van het drietal wil eigenlijk niet veel zeggen. Hij werkt namelijk als accountant bij de politie. Uiteindelijk weerhoudt dat hem er niet van om te zeggen dat legerleider al-Sisi naar de hel moet, als god het wil.
Naar buiten
De vrijlating van Mubarak vinden de drie mannen te gek voor woorden. "Het kan toch niet zo zijn dat de machthebbers niet in de gaten hebben wat er gebeurt als Mubarak vrijkomt?" De Moslimbroeder vult niet verder in wat dat dan is. In ieder geval demonstraties in de nauwe straten van deze wijk. Demonstraties die gezien de onderlinge dreigementen best wel eens uit de hand zouden kunnen lopen.
Bij de Tora-gevangenis zijn er geen demonstraties. Daar wachten de vrouwen al uren om hun mannen binnen eten te brengen. Mubarak zal daarbinnen ook al een tijdje aan het wachten zijn, maar hij komt naar buiten.