'Als je zo hard loopt als Femke, kun je niet verwachten geen wereldster te worden'
Anne van Eijk
Redacteur NOS in Glasgow
Anne van Eijk
Redacteur NOS in Glasgow
Er valt niet aan te ontkomen deze dagen bij de WK indoor in Glasgow: vertel een willekeurige toeschouwer in de Emirates Arena dat je uit Nederland komt en de naam Femke Bol valt. Het gejuich laait op als de 24-jarige Amersfoortse de baan op komt en wordt nog een tandje luider als ze wereldkampioene op de 400 meter wordt én haar eigen wereldrecord verbetert.
De aandacht is enorm. Maar Bol neemt het allemaal voor lief, zo vertelt haar vriend Ben Broeders, zelf polsstokhoogspringer van beroep. "Als je zo hard loopt als Femke, kun je ook niet verwachten dat je géén wereldster wordt."
"Al die aandacht is ook gewoon part of the game", aldus de nuchtere Belg over zijn evenzo nuchtere vriendin. En Broeders denkt dat ze, ondanks haar status in de sportwereld, "altijd heel nuchter zal blijven. Dat is gewoon haar persoonlijkheid. Ze is wie ze is, heel oprecht. "
Ruim drie jaar samen
De eerste ontmoeting tussen de twee topatleten was op de luchthaven van Stockholm, na een Diamond League-toernooi. Inmiddels vormen Bol en Broeders al ruim drie jaar een koppel. En dat ze beiden actief zijn in de topsportwereld, heeft volgens Broeders voor- en nadelen.
"Het voordeel is dat we weten hoe het wereldje in elkaar zit, het nadeel is dat ik niet altijd in het stadion kan zitten bij haar races. We moeten ook kijken naar onszelf, wat voor onszelf het beste is. Maar als het even kan, zijn we er tijdens toernooien als deze voor elkaar."
Het atletiekstel hoeft buiten de races om in elk geval weinig moeite te doen om elkaar te zien tijdens de WK in Glasgow. "We zitten in hetzelfde hotel, dus spreken en zien elkaar wel regelmatig gelukkig." En dan gaat het volgens Broeders echt niet alleen maar over de sport.
Broeders: "De ene keer gaat het over haar race of over mijn wedstrijd, de andere keer is het een stuk meer ontspannen. 24 uur per dag je hoofd op volle focus hebben staan, is ook niet te doen. Je moet af en toe ook je focus kunnen verleggen. Dus het is wel mooi dat we dat samen kunnen doen."
Steun op vooravond WK
Maar op de avond voorafgaand aan de WK ging het wel even over sport. Want toen had Bol de steun van Broeders even nodig. "Donderdagavond kwam het bericht dat ze ineens in een sterkere serie zat dan gepland. Dat het als een bom insloeg, is misschien een beetje overdreven. Maar leuk is het natuurlijk niet. Dus dan is het fijn dat ik haar daarin kan steunen."
Tijdens de series van de 400 meter, die al vroeg op de vrijdag op het programma stonden, kon Broeders haar niet steunen vanuit het stadion. Hij volgde de race via de tv op zijn hotelkamer. "Ik heb altijd wel stress voor haar race", erkent de 28-jarige Belg. "Het blijft een kampioenschap, er kunnen altijd rare dingen gebeuren. Maar toen ik haar gezicht zag op tv wist ik: ze is rustig."
Waar gedurende de series en de halve finales zijn eigen voorbereiding op de polsstokfinale van zondag nog voorrang kreeg, zat hij tijdens de finale wel gewoon in het stadion te kijken naar de gouden race van Bol. "Ik had er alle vertrouwen in dat ze de halve finales wel door zou komen, maar de finale is wel wat anders. Daarvoor zet ik mezelf wel even aan de kant."
Extra sprintje naar de tribune
Hij zag hoe Bol opnieuw sneller was dan ze ooit was en dus haar eigen wereldrecord aanscherpte.
Maar hoe moe de snelste vrouw ter wereld op de 400 meter indoor ook was na haar race, ze trok er met inmiddels de Nederlandse vlag in haar hand nog een sprintje uit naar de andere kant van het stadion.
"Ik was er zó trots op en toen zag ik mijn vriend", verklaarde de winnares naderhand. "Daar wilde ik heel snel naartoe rennen."
De trots spatte ook van het gezicht van Broeders af, maar na een dikke knuffel moest hij haar toch weer loslaten en zag hij haar weer vertrekken naar de hordes fotografen en journalisten.
Op de slotdag van de WK is het aan Broeders zelf om te presteren, in de finale van het polsstokhoogspringen. En wellicht kan dan kersvers wereldkampioene Bol met trots naar hém kijken. "Als het kan, kijkt ze altijd naar mijn wedstrijden en dan leeft ze ook voor de volle honderd procent mee."