Haagse Awni (34) probeert familie in Gaza via Egypte te bereiken

• Nina Jansen

  redacteur Binnenland

In zijn tas zitten EHBO-pakketten, powerbanks en geheugenkaarten voor journalisten. De 34-jarige Awni uit Den Haag is vandaag vertrokken naar de Egyptische hoofdstad Caïro, in een poging om vanuit Egypte zijn familie in Gaza te bereiken. "Ik kan niet vanuit Nederland hulpeloos blijven toekijken."

We spraken Awni vanmiddag, voordat hij naar het vliegveld ging:

In 2016 kwam Awni met een studiebeurs vanuit Gaza naar Nederland. Daarna kreeg hij een baan bij een Nederlandse ngo. Sindsdien woont hij in Den Haag. Maar zijn hele familie is nog in Gaza: zijn vader, moeder, zus en broer en diens kinderen.

Drie dagen geleden werden de straat en het pand waarin zijn familie woont gebombardeerd. Daarbij kwam de vrouw van zijn broer om, vertelt Awni. "Haar kinderen moeten nu verder zonder hun moeder, zonder degene die zij het meest lief hebben."

Zijn neefje van acht ligt nog in het ziekenhuis met glasscherven achter zijn ogen, dicht bij zijn hersenen. "Hij heeft een heel specifieke operatie nodig om hersenschade te voorkomen, maar het is nog niet duidelijk of dat gaat lukken."

Awni's familie zit inmiddels in het huis van zijn oom in het noorden van Gaza. Donderdag kreeg hij bericht dat ook zijn oom is omgekomen bij een Israëlisch bombardement.

De eens zo goedlachse Awni zit er gebroken bij. Hij slaapt niet of nauwelijks. "Pas wanneer mijn lichaam het fysiek begeeft, val ik in slaap." Hij heeft dagelijks contact met zijn ouders. "Zodra ik wakker schrik, kijk ik direct op mijn telefoon. Elke keer kan er bericht zijn dat mijn familie niet meer leeft. Ik kan niet meer hier zitten en niks doen."

Daarom probeert Awni nu zo dicht mogelijk bij zijn familie te komen. Hij heeft een crowdfunding opgezet waarmee hij binnen een dag al ruim 20.000 euro heeft opgehaald. Van het geld hoopt Awni een vrachtwagen vol te kunnen laden met voedsel, water en medische spullen voor de Palestijnen in Gaza. Hij werkt samen met lokale ngo's in Egypte en Palestijnse hulporganisaties ter plaatse, schrijft hij.

Code rood

Om bij de grens te komen moet hij door een gebied waarvoor het ministerie van Buitenlandse Zaken een rood reisadvies heeft gegeven, net als voor Gaza. Rood betekent: niet reizen. Maar dat houdt Awni niet tegen. "Ik rijd die route twee keer per jaar om mijn familie te bezoeken in Gaza, ik ben niet bang."

De kans lijkt klein dat het Awni gaat lukken om de grens over te komen. Al dagen zit de grensovergang Rafah, tussen Egypte en Gaza, potdicht. "Maar ik ga er alles aan doen om daar te komen", zegt Anwi. "ik voel me zo ontzettend machteloos hier."

Die machteloosheid is wat Awni het meeste raakt. "Bij de oorlog tussen Rusland en Oekraïne hingen er overal Oekraïense vlaggen. Als je naar de supermarkt ging, kon je doneren. Maar voor de Palestijnse mensen is er niets, geen hulpactie, geen politiek geluid. Dan kunnen we hier wel demonstreren, maar wat levert dat op? Dit is het enige wat ik nog kan doen."

Awni had al een vakantie gepland staan en kon aanvullend verlof opnemen. "Ik word heel erg gesteund vanuit m'n werk en ook door vrienden. Maar het is de politiek die faalt. Palestijnen leven al 75 jaar in de meest onmenselijke omstandigheden, maar pas toen er wat gebeurde aan de Israëlische kant spraken politici zich uit. Europa en de Verenigde Staten zeggen dat ze achter Israël staan, maar ze staan niet alleen achter Israël. Ze staan achter het doden van onze kinderen. Wij worden niet gezien als gelijken."

Het ministerie van Buitenlandse Zaken laat weten niet van andere mensen af te weten die via Egypte naar Gaza willen reizen.