Isolement Taliban maakt hulp voor aardbevingsgebied een uitdaging
Langzaamaan wordt er meer internationale hulp naar het aardbevingsgebied in Afghanistan gestuurd, maar hulporganisaties zeggen dat het niet genoeg is. Veel landen zijn terughoudend met steun aan Afghanistan, omdat ze het Taliban-regime niet erkennen en niet willen steunen.
Het gebied bij de westelijke stad Herat is vanochtend opnieuw getroffen door een aardbeving met een kracht van 6,3.
De schade van de nieuwe aardbeving wordt nog onderzocht, maar omdat de meeste mensen vanwege de vele naschokken nog steeds in de open lucht slapen, is de hoop dat hierbij niet zoveel slachtoffers zijn gevallen. "Tot nu toe krijgen wij geen berichten uit dorpen over verloren mensenlevens", zegt Latif Bashardost, landenhoofd van Cordaid Afghanistan. "Wel is er veel vee omgekomen, dat essentieel is voor het levensonderhoud van mensen. En er zijn meer woningen beschadigd, waardoor er meer geld nodig is voor herstelwerk."
Serie aardbevingen
De omgeving van Herat, niet ver van de grens met Iran, werd zaterdag getroffen door een serie aardbevingen met een kracht van 6,3, gevolgd door meerdere zware naschokken in de dagen erna. Zo'n twintig dorpen met in totaal zo'n tweeduizend huizen zijn volledig verwoest. Op video's zijn brokstukken van de kleihuizen te zien, waarvan geen muur meer overeind staat.
Het voorlopige dodental loopt uiteen van 1294 doden plus 485 vermisten volgens de VN tot ruim 2400 doden volgens het Taliban-ministerie van Rampenbestrijding. De meeste slachtoffers zijn volgens de Wereldgezondheidsorganisatie vrouwen en kinderen. In de ochtend, toen de eerste aardbeving plaatsvond, waren veel mannen buitenshuis. De verschillende partijen zijn het erover eens dat dit de zwaarste aardbeving in jaren is in Afghanistan. Internationale hulp bij het reddingswerk bleef uit. Lokale reddingsteams hebben een gebrek aan materieel en training.
Mensen in dit gebied zeggen alles te zijn kwijtgeraakt bij de nieuwe aardbeving:
Minimale middelen
Hoewel er geen hulpoproep aan de internationale gemeenschap is gedaan, heeft het Taliban-regime aanwezige internationale hulporganisaties in een vergadering wel gevraagd te helpen in het aardbevingsgebied. Dit is hard nodig, zegt Bashardost. "De omvang van deze ramp is verschrikkelijk", zegt hij over de telefoon.
Cordaid had al een kantoor in Herat, net als andere hulporganisaties en VN-agentschappen zoals de Wereldgezondheidsorganisatie en UNICEF, die daardoor snel ter plaatse waren. Maar hun middelen zijn volgens Bashardost minimaal. Net genoeg om Afghanen van de hoognodige humanitaire hulp te voorzien.
Hulp komt langzaam op gang
Na de machtsovername door de Taliban stopte veel hulp en de VS bevroor tegoeden van de Afghaanse overheid, zodat het Taliban-regime er niet bij kan. Hierdoor verloren veel mensen hun baan of ging hun salaris achteruit, terwijl het land ook met inflatie kampt. Miljoenen mensen leven op de rand van hongersnood.
Om deze ramp te boven te komen zijn meer geld en meer middelen nodig. Langzaamaan komt die extra hulp nu binnen. De buurlanden Pakistan en Iran boden als eerste hulp, zoals medisch personeel, veldhospitalen, tenten en dekens. De VN belooft nu 5 miljoen dollar extra vrij te maken voor de aardbeving en de EU stuurt 2,5 miljoen euro extra aan organisaties in Afghanistan.
Ook stelt de EU hulpgoederen ter waarde van 1 miljoen euro beschikbaar. Die liggen in opslag in Dubai en kunnen met speciale vluchten via een humanitaire luchtbrug naar Afghanistan worden vervoerd. Japan gaat hulpgoederen sturen en Australië maakte woensdag bekend 1 miljoen dollar bij te dragen aan noodhulp.
Ramp op ramp
"Humanitair werk draait om mensenrechten", zegt Bashardost van Cordaid. "Hier zouden geen politieke voorwaarden aan verbonden moeten zijn." Door sancties blijft het lastig voor hulporganisaties om geld en goederen te ontvangen, zegt hij. "In de hele maand september hebben we bijvoorbeeld geen geld kunnen ontvangen." Dit maakt het moeilijk om bij een ramp als deze snel volop in actie te komen.
Voorlopig ligt de focus op het vinden van vermisten, het behandelen van gewonden en het bieden van tijdelijke opvang voor daklozen. Doden worden begraven in massagraven. Maar het is ook belangrijk om de getroffen dorpen snel weer op te bouwen. "Mensen hebben huisvesting nodig voor de koude winter die eraan komt", zegt Bashardost. "En daarnaast hulp bij hun levensonderhoud. Het volgende landbouwseizoen is verloren voor de slachtoffers, en velen zijn ook hun vee kwijt." Zonder voldoende hulp bestaat de vrees dat deze ramp nog meer mensen in de extreme armoede zal duwen.
