Waarom het niet kan wat Jumbo-Visma doet en waarom het toch logisch is

Dit kan niet. Dit hebben we nog nooit gezien. Waar zitten we naar te kijken? Zomaar een greep uit de reacties op het optreden van Jumbo-Visma de voorbije weken in de Vuelta.

Hoewel de concurrentie al op voorhand geïmponeerd was door de sterke selectie waarmee de Nederlandse ploeg naar Barcelona trok, had niemand verwacht dat de geelzwarte formatie alle podiumplaatsen in het eindklassement voor zich zou opeisen.

En het is bovendien al de derde grote ronde dit jaar die de Nederlandse formatie wint. Het roept de vraag op, zeker gezien het verleden van de wielersport, of het wel allemaal zuivere koffie is. Op die vraag zeggen oud-renners van de Jumbo-formatie en tegenwoordig analisten van de NOS Stef Clement en Tom Dumoulin resoluut: ja, dat is het.

Toch verbaast het. "Ja, zeker. Eerste, tweede en derde in de Vuelta? Dat had niemand gedacht", stelt Dumoulin. "Zij zelf ook niet hoor."

Waarom het niet kan wat we zien

Het is ook nog nooit gebeurd. In het moderne wielrennen heeft een ploeg nog nooit zó gedomineerd dat drie van zijn renners in de belangrijkste etappes gewoon wegreden bij de concurrentie.

Zowel op de Tourmalet als op de Angliru, de zwaarste beklimmingen van deze Ronde van Spanje, kwamen Jonas Vingegaard, Primoz Roglic en Sepp Kuss als de nummers 1, 2 en 3 over de finish. In willekeurige volgorde. En daarna kwam pas de rest.

Terwijl er toch echt minstens vijftien andere toprenners meededen aan de Ronde van Spanje, verspreid over twaalf verschillende ploegen, die óók allemaal hun zinnen hadden gezet op het rijden van een goed klassement.

Het is één keer voorgekomen dat drie ploeggenoten het eindpodium beklommen. Dat was in 1966, in een jaar waarin er niet veel (landen)ploegen meededen en de ronde maar ternauwernood doorgang kon vinden. Er was geen sprake van een topbezetting.

Waarom het in het huidige wielrennen niet kan: de rondes zijn langer, zwaarder en de concurrentie breder - althans, dat was de perceptie.

Roze, geel, rood

Wat ook niet kan: Jumbo-Visma gaat met de Vuelta nu de derde grote ronde op rij winnen, na de Giro (Roglic) en de Tour (Vingegaard) eerder dit jaar. En ook dat is nog nooit gebeurd: een ploeg heeft nog nooit alle grote rondes in één kalenderjaar voor zich opgeëist, laat staan met drie verschillende renners. En laat staan met een renner (Kuss) die al twee grote rondes in de benen had.

Er moet iets aan de hand zijn, leert de geschiedenis van de wielersport ons dan.

"Ik heb me dat hardop afgevraagd en ben toen door de ploeg uitgenodigd", stelt Clement. "Ik steek nog steeds voor niemand mijn handen in het vuur. Er loopt nu een onderzoek tegen een van de renners (Michel Hessmann, red.). Maar van wat me is verteld, dan kun je niet stellen dat het onmogelijk is wat ze doen."

Een Fransman, oud-renner en tegenwoordig ploegbaas Jerôme Pineau, opperde dat er sprake moet zijn van mechanische doping. Hij beroept zich op de versnelling van Kuss op de Tourmalet, die onmenselijk hard zou zijn geweest.

"Dat hij daarmee komt, komt deels door het tijdperk waarin Jerôme zelf renner is geweest. Dan ben je van nature achterdochtig", aldus Clement. "Dat hebben alle renners van onze generatie. Maar het is redelijk dom om zoiets te beweren als je geen enkel bewijs hebt. Wij zien ook filmpjes voorbijkomen. Je kunt alles monteren. Maar als je het niet kan bewijzen..."

Waarom het wel kan

Clement ziet vooral dat Jumbo-Visma zich op elk vlak van de wielersport, of het nou de voorbereiding op wedstrijden is of het herstellen van een training, zó ontwikkeld heeft dat er een groot verschil met de andere ploegen is ontstaan.

Daar sluit Dumoulin, die tot vorig jaar onder contract stond bij Jumbo-Visma, zich bij aan. "Ze werken supergestructureerd. Ze hebben een idee en daar wordt vervolgens een plan voor geschreven. Dat zit bij andere ploegen toch net iets anders."

"Ze pakken bijvoorbeeld de Vuelta en ze zeggen: oke, we willen met Vingegaard, Roglic en Kuss naar de Vuelta. Hoe gaan we dat doen? En dan gaan ze terugrekenen en kijken wat ervoor nodig is. Ze gaan daarbij alle facetten langs: op het gebied van training, materiaal, verzorging, mecaniciens op de juiste plekken op het juiste moment."

"Ze tekenen alles in de maanden vooraf al uit. En bij andere ploegen hangt het wel iets meer van toevalligheden aan elkaar."

Clement had wat meer verwacht van topteams als Ineos en UAE, formaties die over een groter budget dan Jumbo-Visma zouden beschikken.

"Maar ook tactisch is Jumbo de beste geworden. Door die meesterzet in etappe 6, waarin ze Kuss meesturen in de ontsnapping en waarin hij zodoende minuten pakt, hebben ze de concurrentie onder druk gezet en is het gelopen zoals het is gelopen."

Kruimels

"Ze laten ook geen kruimels liggen. Ze maken hun eigen plan en er lijkt niemand wat tegenin te kunnen brengen. Het Jumbo van jaren geleden was ver weg van het niveau waar ze nu zijn. De renners zijn veranderd, de begeleiding heeft zich ontzettend ontwikkeld."

De woorden kwamen in het verleden vaak voorbij met betrekking tot Team Sky, maar ze zijn ook bij Jumbo-Visma van toepassing: marginal gains. In elk aspect van de topsport net dat halve procentje winst boeken ten opzichte van de concurrentie. En dan ontstaat er na verloop van tijd een gapend gat wat door de concurrentie maar moeilijk te dichten valt.

Cultuurdragers

Dumoulin: "Er wordt aan alles gedacht. Op iedere post de beste mensen. Zelfs de verzorgers zijn twee keer zo goed als bij andere ploegen. Zij halen op het gebied van voeding mensen binnen die wereldwijd experts zijn op dat gebied. En dan zijn er een paar cultuurdragers (Richard Plugge, Merijn Zeeman, Mathieu Heijboer), die je midden in de nacht kunt bellen. Voor alles. Ze leven voor de ploeg. Dat straalt door in alle lagen van de ploeg. Iedereen doet die extra mile."

Er is één aspect waar de voormalige profs veel moeite mee hebben: dat de sterkste de Vuelta niet gewonnen heeft. Kuss was, hoe goed in vorm dan ook, niet de betere van zijn kopmannen, die hem de eindzege uiteindelijk gegund hebben.

Lutjebroek

"Dit is toch niet de Ronde van Lutjebroek die je zomaar weggeeft?", merkt Dumoulin verbaasd op. "Hij gaat hier nog spijt van krijgen. Stel dat er iets met Vingegaard gebeurt volgend jaar, dan gaat 'ie de Vuelta nooit meer winnen."

Clement ziet in Vingegaard ook de sterkste renner van de ronde. "Maar ze hebben onderling besloten dat het zo moet gaan." Dumoulin: "Toen Wout van Aert de zege in Gent-Wevelgem weggaf aan Laporte, toen spraken ze er in heel België schande van. Je gaat toch geen semi-klassieker cadeau doen? En nu begrijpt iedereen dit wel?"

Of de dominantie in 2024 voortduurt? Dumoulin: "Ik verwacht dat andere ploegen die stap wel gaan maken. Maar volgend jaar zullen ze ook wel weer een ronde meepakken. Of twee."

Clement: "Jumbo zit niet stil. De naamgevende sponsor gaat weg. Ze gaan proberen om de wedloop als eerste te blijven lopen. Ik ben er wel bang voor dat we deze heerschappij nog een tijdje kunnen blijven zien."