Spakenburgs voetbalfeest van ongekende orde: 'Wie weet, gebeurt dit nooit meer'

• Aaron Golub

  volgt PSV namens NOS Sport

Het duurt niet lang of bij binnenkomst van Spakenburg valt al op: dit is de dag waarop alle mensen uit het vissersdorp gewacht hebben.

Langs de weg knippert een elektronisch bord met de tekst: 'Spakenburg, veel succes!' Aan alles is te merken: hier gaat een belangrijke, historische wedstrijd gespeeld worden.

Sporthal De Stormvogel is omgebouwd tot feestlocatie. Op de tribunes ligt op iedere plek een blauw vlaggetje klaar. En Spakenburg-trainer Chris de Graaf kan op dat moment nog in alle rust het gebouw binnenwandelen met zijn spelers. Een heuse stilte voor de storm.

Spakenburg kleurt blauw

Want even later op de dag ontwikkelt zich voorzichtig een rij voor de Drentse patatkraam. De blauw-witte sjaaltjes worden in een hoog tempo verkocht aan fans die beginnen binnen te druppelen.

Het gezicht van De Graaf is zo'n beetje in iedere hoedanigheid te zien langs het veld. Van het mega spandoek op de lange zijde tot aan de vlaggen die hangen aan de DJ-tractor. De succescoach is overal.

In iedere uithoek krioelt het van de mensen, de tribunes zitten ramvol. Al snel wordt duidelijk dat Sportpark De Westmaat niet gebouwd is voor zo'n groot publiek.

Een kwartier voor de wedstrijd is de onrust zichtbaar in allerlei bestuurskamers op het terrein, maar ook in de perskamer waar ze stoelen tekortkomen. "Wij zijn hier helemaal niet aan gewend, wij zijn maar een amateurclubje, hè?", roept een goedlachse gastvrouw.

Festivalsfeer

Wanneer na alle festiviteiten het veld vrij wordt gemaakt, is het tijd voor de aftrap. De festivalsfeer wordt tijdelijk ingeruild voor voetballiedjes en -leuzen. Bij iedere bal waarop druk gezet kan worden, schreeuwt het publiek uit Spakenburg hun 'Blauwen' naar voren. Je krijgt de indruk dat de supporters zelf druk zouden zetten op de bal als dat kon.

Aan hen ligt het in ieder geval niet. Zelfs wanneer de wedstrijd zijn einde nadert, blijft er een orkaan aan geluid klinken. PSV-trainer Ruud van Nistelrooij lijkt dan nog niet comfortabel met de 2-1 voorsprong, die uiteindelijk wel over de streep getrokken zal worden.

Hij oogt emotioneel en dat blijft na de wedstrijd goed zichtbaar. Reden daarvoor is de uitvaart van PSV-perschef Thijs Slegers, een dag eerder. "Het was dubbel om hier vandaag te zijn", zegt een aangeslagen Van Nistelrooij.

"Met een tractor met grote boksen, feestmuziek en hossende mensen. Achter me stonden mensen die me de hele wedstrijd hebben staan uitschelden, maar dat deed me allemaal niks. Ik was bezig om de finale te halen, met Thijs in mijn binnenzak."

Bij Spakenburg-aanvoerder Floris van der Linden overheerst achteraf vooral het gevoel van trots. "Na afloop en tijdens de ereronde besef je het. Wie weet, gebeurt dit nooit meer. Eigenlijk kun je bijna wel zeker zeggen dat je dit niet nog een keer gaat meemaken."

Dan loopt de spits, te midden van een horde journalisten en voetballers, Joey Veerman tegen het lijf. "Joey, heb jij nog een shirtje?"

Shirtje van Teze

"Ik heb alles al weggegeven, sorry", zegt de PSV-middenvelder. Even later komt hij Van der Linden alsnog tegemoet met een shirtje van de Eindhovenaren. Nummer 3, Jordan Teze. "Die had ik nog niet!", lacht de twee meter lange aanvaller.

Veerman: "Deze ambiance bij amateurs heb ik zelf nooit op het veld meegemaakt. Meer vanaf langs de kant, bij onze plaatselijke club in Volendam. Dat was destijds ook heel mooi."

Zo kent het treffen tussen PSV en Spakenburg een uitkomst waar beide partijen voor mogen tekenen. De één met een plek in de bekerfinale, de ander voor het sprookje dat in ieder geval in een onvergetelijk voetbalfeest eindigde.