Haarhuis over Van de Zandschulp vs. Griekspoor: 'Draait om vorm van de dag'

Hij dreunt ze niet zo één-twee-drie op, maar als Paul Haarhuis in de aanloop naar het treffen tussen Botic van de Zandschulp en Tallon Griekspoor bij de Australian Open even wat dieper in zijn geheugen graaft, herinnert hij zich zijn duels met een landgenoot op een grandslamtoernooi nog wel. Het overkwam hem vier keer.

"Er zaten destijds wel meer Nederlanders in de toernooien dan nu", vertelt de 56-jarige voormalige tennisprof en huidige Davis Cup-captain. "Dus de kans dat je een landgenoot trof, was wat groter. Maar het bleef wel speciaal."

Heel veel plezier beleefde Haarhuis er niet aan. De confrontaties met Richard Krajicek (Wimbledon, 1992), Dennis van Scheppingen (Roland Garros, 1997) en Sjeng Schalken (Roland Garros, 1999) gingen allemaal verloren. Alleen Tom Nijssen (Wimbledon, 1990) wist hij eronder te krijgen.

Inmiddels is het alweer 22 jaar geleden dat twee Nederlandse mannen de degens met elkaar kruisten op een van de vier belangrijkste tennistoernooien van het seizoen. In 2001 rekende Jan Siemerink bij de Australian Open in vijf sets af met Sjeng Schalken.

'Wordt geen hoogstaande wedstrijd'

Zij krijgen woensdagochtend opvolgers, als Van de Zandschulp en Griekspoor tegenover elkaar staan in de tweede ronde van - ook weer - het eerste grote tennisevenement van het jaar. Niks bijzonders, riepen beide Nederlandse troeven in koor, gewoon een partij als alle andere.

Maar daar gelooft Haarhuis helemaal niks van. "Nee, absoluut niet. Kijk, het is inderdaad gewoon een tweede ronde. Dat is iets normaals. Maar het blijft speciaal, omdat je elkaar veel beter kent dan welke andere speler ook. Dat leidt er ook meestal toe dat het geen hoogstaande wedstrijd wordt."

Van de Zandschulp, de nummer 34 van de wereld, en Griekspoor, sinds zijn recente toernooizege in het Indiase Pune 63ste, kennen elkaar van haver tot gort. Door alle trainingsuren die ze samen op de baan stonden bijvoorbeeld.

Kijk hieronder naar de vooruitblik van Van de Zandschulp en Griekspoor op hun onderlinge treffen in Melbourne:

"Ze hebben de afgelopen jaren ook veel toernooien samen gespeeld in de weg naar die top-100. Ze hebben een jaar lang dezelfde trainer gedeeld en dus hetzelfde programma gehad. Ze kennen elkaar door en door."

Het gebruikelijke bestuderen van beelden van de eerstvolgende tegenstander kunnen beiden derhalve achterwege laten. Haarhuis denkt ook niet dat een van beiden meer baat heeft van alle voorkennis dan de ander. "Botic en Tallon kennen elkaar te goed om zich door de ander te laten verrassen."

Haarhuis weet wel wat Van de Zandschulp het beste kan doen om Griekspoor dwars te zitten. "Botic moet zijn eigen spel spelen: agressief als hij de kans krijgt. Maar hij zal ook verdedigend scherp moeten zijn, omdat hij power tegenover zich gaat krijgen. Maar andersom moet Tallon eigenlijk precies hetzelfde doen, want ze hebben toch wel vergelijkbare spelletjes."

"Ze willen allebei dwingend spelen. Het zijn geen spelers die alleen maar de bal terugslaan en hopen op een fout van de ander. Nee, ze gaan juist zelf voor de punten. Maar dat betekent dat als je dat tegenover je krijgt, je ook verdedigend scherp moet zijn."

Vorm van de dag

Van de Zandschulp won de laatste twee duels: in augustus in het Amerikaanse Winston-Salem en een maand terug in de NK-finale. "Dat zegt wel iets, maar niet veel. Dat was in een periode waarin Botic al beter presteerde en dus in een betere flow zat. Maar nu is dat anders door die geweldige toernooiwinst van Tallon, waardoor hij veel vertrouwen heeft. En bij het NK deed Tallon in een spannende wedstrijd echt niet veel voor Botic onder."

Haarhuis durft dan ook geen favoriet aan te wijzen. "Ze staan allebei lekker te spelen. Het zal toch gewoon om de vorm van de dag draaien. En om wie er het best omgaat met de situatie om tegen een Nederlander, een vriend, een collega te spelen in de tweede ronde van een grandslamtoernooi."

Aan de zijde van Jacco Eltingh won Haarhuis in 1994 de herendubbeltitel in Melbourne, maar in het enkelspel haalde hij ondanks negen deelnames slechts één keer de derde ronde. Ivan Lendl stond destijds - eveneens in 1994 - verder succes in de weg.

Woensdag zal blijken of Van de Zandschulp - net als vorig jaar - ook die derde schifting gaat halen of dat Griekspoor voor een nieuw persoonlijk mijlpaaltje gaat zorgen. "Ik ga rustig kijken. Ik kan toch niet aanmoedigen in mijn rol als Davis Cup-captain", kijkt de onpartijdige Haarhuis vooruit. "Ik ga ook niet eens klappen, denk ik."