Debutant Fortuna Sittard derde in de eredivisie dankzij 'geld en gelijkwaardigheid'
De dag na de verloren wedstrijd tegen FC Twente, de laatste voor de winterstop, moesten de voetbalsters van Fortuna Sittard naar een brunch. Die was speciaal voor hen door de club georganiseerd.
Er werd geproost. Niet op de 6-0 nederlaag, maar op de bijzondere prestatie die ze dit seizoen hebben neergezet: als debutant in de eredivisie staan ze derde. Als je spelers en staf vraagt welke woord er van die brunch bleef hangen, is iedereen het met elkaar eens: "Trots".
Fortuna Sittard heeft alleen koploper FC Twente en Ajax boven zich staan. Ter vergelijking: de vrouwen van Telstar, die dit jaar ook debuteerden, staan laatste.
Hoe heeft de Limburgse club in een paar maanden tijd zo'n resultaat kunnen boeken? Het korte antwoord van Fortuna-eigenaar Atilla Aytekin: "Geld en gelijkwaardigheid."
Timing niet optimaal
Even terug naar 30 januari 2022, toen Fortuna groen licht kreeg van de KNVB voor het meedoen aan de eredivisie vrouwen. Qua timing was dat niet optimaal. De club had geen professioneel vrouwenteam. En de winterse transferperiode, waarin voetballers van club wisselen, was nét voorbij.
Over vijf jaar wil ik de Fortuna-vrouwen hetzelfde kunnen betalen als onze mannen
Fortuna-eigenaar Aytekin gaf aan Bo Breukers, voormalig profvoetballer en manager van het vrouwenteam, drie opdrachten mee: stel een team samen dat met de top-5 mee kan komen en zorg voor spelers die door anderen als rolmodel kunnen worden gezien.
En tot slot: zorg ervoor dat het vrouwenteam net zo professioneel behandeld wordt als ons mannenteam. "Het gaat om het geven van respect. Ik wil geen amateurteam, ik wil een topteam. Dus je moet ze als de top behandelen."
Aytekin maakte hier een miljoen euro voor vrij.
Manager Breukers formeerde een zo divers mogelijk gezelschap van negentien speelsters. Met ervaren internationals als Tessa Wullaert. Met jonge beloftes. En met profvoetbalsters met Marokkaanse, Turkse en Afghaanse wortels, zoals Farkhunda Muhtaj, de aanvoerster van het Afghaanse vrouwenelftal.
Alle speelsters kunnen fulltime bezig zijn met hun sport, niemand hoeft ernaast te werken - wat niet vanzelfsprekend is in het vrouwenvoetbal. "Over vijf jaar wil ik ze hetzelfde kunnen betalen als onze mannen", zegt Aytekin. Mede daarom is hij de vrouweneredivisie als geheel gaan sponsoren met zijn bedrijf Azerion. "Als de inkomsten van adverteerders en sponsoren groeien, kunnen we ze meer betalen."
Om ervoor te zorgen dat het vrouwenvoetbal dit aanzien krijgt, gaat de club verder dan de meeste andere. "Onze voetbalsters moeten zich honderd procent kunnen focussen op topsport", aldus manager vrouwenvoetbal Breukers.
Gelijk aan de mannen
De Fortuna-vrouwen spelen hun wedstrijden niet op een B-veld of bij een amateurclub, maar in hetzelfde stadion als de mannen. Ze zitten in dezelfde kleedkamer, waar hun shirts al klaarhangen. Ze gebruiken dezelfde gymfaciliteiten als de mannen en ontbijten en lunchen elke dag samen.
Tot nu toe maakt de club alle beloftes waar, zegt de 21-jarige verdedigster Moïsa van Koot. Ze had twijfels of ze wel wilde verhuizen van het oosten van het land naar Sittard. "Maar hun visie over de gelijkwaardige behandeling van mannen en vrouwen trok me over de streep."
Het maakt voor haar uit dat ze dezelfde kleedkamer gebruiken als de mannen. Dat alle naambordjes worden gewisseld voor de wedstrijd, dat ze in de rust op een groot scherm wedstrijdmomenten kunnen terugkijken, net zoals de Fortuna-mannen. Dat spelers die ze vaak in de catacomben tegenkomt, weten of de vrouwen gewonnen of verloren hebben. "Fortuna-keeper Ivor Pandur kwam laatst bij een thuiswedstrijd kijken."
En ook al is het stadion lang niet uitverkocht als de vrouwen spelen: "Als je het veld oploopt en die lampen ziet, is dat toch een andere beleving", aldus Van Koot.
De waardering vanuit de club dat ze vrouwen even veel waarderen als de mannen, vindt ze "supermooi".
Hoe zijn ze in zo'n korte tijd een team geworden?
Balletje passen in woonkamer
Van Koot vertelt dat ze samen met zeven teamgenoten in één huis woont op het topsportcomplex. De rest, op twee na, woont daar ook, maar dan in een aparte studio. Allemaal mogelijk gemaakt door de club.
Ze doen alles samen:, ontbijten, trainen, lunchen, studeren aan de lange tafel. Ze delen een auto. Als ze vrij zijn, gaan ze naar wedstrijden kijken van de stafleden, die allemaal voetballen. Of ze gaan shoppen en uiteten. In de woonkamer liggen standaard acht ballen. Vaak houden ze een balletje hoog tussen het koken en tv-kijken door.
"We noemen elkaar niet eens meer huisgenoten, maar familie", zegt de voetbalster, die nog maar twee keer per maand bij haar ouders komt.
Klinkt allemaal ook wel een beetje benauwend, 24/7 met elkaar opgescheept. Zo ziet Van Koot dat niet. Hun klik noemt ze de grote kracht van hun succes. "Natuurlijk zijn er irritaties, maar die kunnen we meteen uitspreken."
Nu hebben ze even rust, maar in januari start de competitie weer op. Hun doel? In elk geval die derde plek vasthouden, zegt assistent-trainer Glenda van Lieshout. En binnen afzienbare tijd meespelen in de Champions League. "We willen blijven pushen naar beter."
Om Champions League te spelen moet Fortuna eerst in de top-2 komen. FC Twente staat nu elf punten voor, Ajax acht. Dat is nog best een berg om te beklimmen. Maar het team haalt er energie uit.
'Van grote betekenis voor mijn dochters'
Net zoals uit de steun van hun omgeving. Het mooiste moment voor Fortuna-eigenaar Aytekin was een berichtje dat hij kreeg via LinkedIn van een man met net als hijzelf Turkse roots:
"Atilla, je hebt geen idee wat je allemaal voor mijn dochters hebt betekend. Zij moesten zich altijd verantwoorden binnen de Turkse gemeenschap omdat ze voetballen. Dat jij als Turkse Nederlander het vrouwenvoetbal hebt omarmd, heeft de mindset van mijn omgeving veranderd. Dankzij jou worden vrouwen die voetballen nu geaccepteerd."
