Luiten wenst zich geen gebroken been meer, maar geniet van eagle

Joost Luiten is weer terug op de golfbaan. En naar tevredenheid bovendien, zegt hij terugkijkend op de Tsjechische Masters in Praag, waar hij niet alleen meteen de cut haalde, maar ook op een bevredigende 41ste plaats eindigde.

"Het was geen wereldweek, maar het resultaat was oké", laat de 36-jarige Rotterdammer in het NOS-radioprogramma Langs de Lijn weten. "Het spel voelde goed. Het enige wat nog ontbrak was de scherpte, het afmaken. Met één slag beter per dag sta je in de top-15. Zo dicht ligt het bij elkaar."

Maar belangrijker nog: hij had er ook weer plezier in. En dat was begin juni wel anders, toen hij in Hamburg zelfs pardoes van de baan stapte. Vanwege een rugblessure, luidde de eerste verklaring. Maar het lag toch even anders.

"Ik had bepaalde gevoelens op de baan waar ik zelf ook van schrok. Ik dacht letterlijk: joh, ik ga hier tegen een boom trappen tot ik mijn been breek, want dan heb ik een excuus om niet meer op de golfbaan te hoeven staan."

Psychologische wereld

Geen gezonde gedachten natuurlijk, begreep ook Luiten meteen. "Als ik mij niet fit genoeg voel - in dit geval mentaal fit, wat in het golf misschien nog wel belangrijker is dan het fysieke gedeelte - is het de vraag of ik mijzelf wel in die positie moet zetten. En het antwoord was: nee."

Luiten besloot niet alleen in Hamburg de strijd te staken, hij gunde zich ook een rustperiode. En ging op zoek naar hulp. "Ik heb natuurlijk mensen om mij heen, een team om mij heen. Maar als je dit soort dingen meemaakt, heb je andere mensen nodig. Dan kom je meer in de psychologische wereld terecht. Ik heb mij daar ook aan overgegeven. Ik had ook geen keus. Als je jezelf wat wil aandoen, weet je dat je daar iets mee moet doen."

De ongeplande break kwam overigens bepaald niet ongelegen. Hij had plots alle tijd om te helpen bij de voorbereidingen voor zijn huwelijk, dat precies in die periode op de rol stond. "Dat klinkt gek misschien, maar zoiets staat toch meer op plek twee bij ons. Of bij mij dan. Er is maar één ding belangrijk geweest altijd en dat is presteren."

Luiten is inmiddels een getrouwd man, maar ook een golfer die het allemaal een beetje anders gaat aanpakken. "Ja, zeker. Daar heb ik met mensen over gesproken. Moet je bijvoorbeeld in de weken dat je niet speelt, nog vijftig uur gaan trainen of moet je dat anders indelen? Ik moet gaan uitproberen wat goed voelt, wat wel werkt en wat niet."

Eagle

"Het probleem was dat het spelletje zo in mijn hoofd zat dat ik het ook buiten de baan niet meer kon loslaten. En daardoor niet meer sliep. En dan herstel je ook niet meer en loopt het langzaam over. In de periode dat ik thuis zat, heb ik geleerd dat plezier ook buiten de baan belangrijk is en dat er meer is dan alleen golf. Want anders raak je oververhit in je hoofd en dat is precies wat er is gebeurd bij mij."

Het was voor de nummer 537 van de wereld, die acht jaar geleden nog 28ste stond, in Praag afwachten hoe het zou voelen om weer op de baan te staan. "Tuurlijk. Maar na een paar holes merkte ik al dat ik er goed in zat. De eerste hole die ik speelde was ook meteen een eagle (twee slagen onder het gemiddelde, red.). Dat was goed dus en gaf ook rust."

"Maar het is ook de kunst om de lat niet te hoog te leggen", klinkt het bijna zichzelf waarschuwend, "want dan wordt het alleen maar lastiger om eroverheen te springen."