Ayoub wil nu met Marokko naar het WK: 'Meteen van 0 naar 130 procent...'
De meeste jongens met wie Yassin Ayoub nu in de kleedkamer zit, kennen hem vooral van de televisie. En nee, dat is niet omdat de nieuwe middenvelder van Excelsior al zo oud is.
"Ik voel me echt helemaal nergens te groot voor", zegt de 28-jarige Ayoub, die na de topclubs Feyenoord en Panathinaikos zijn carrière een opvallend vervolg geeft op het vredige Woudestein. "Ik moet ook reëel zijn, ik heb de laatste vier jaar gewoon veel te weinig wedstrijden gespeeld."
Waar is het dan eigenlijk misgegaan? "Ik heb in Griekenland vijf trainers gehad in twee jaar. En bij Feyenoord heb ik nooit een eerlijke kans gehad, met in twee seizoenen geen enkel competitieduel in de basis."
Mentor van de jonkies
Zo vliegen de jaren voorbij voor het grote talent van weleer en is hij bij Excelsior ineens een soort van mentor. Binnen een selectie waarvan meer dan de helft van de spelers twintig jaar of jonger is.
Toen Ayoub zelf nog tiener was, werd hij bij zijn langverwachte debuut voor FC Utrecht onthaald met een staande ovatie in Stadion Galgenwaard. Hij was zo'n voetballer die maar eens in de zoveel jaar in de jeugdopleiding rondliep, wat waren ze daar trots op hun nieuwe held.
"Utrecht zit echt diep in mijn hart", blikt Ayoub terug. "Ik hoop daar echt ooit nog eens terug te keren."
Ik kan bij Excelsior gewoon weer wekelijks op het hoogste niveau spelen. In de selectie van Marokko zitten jongens die in mindere competities spelen.
Ondanks zijn transfervrije status kwam deze zomer niet tot een terugkeer bij Utrecht. De contacten waren er, maar net op het verkeerde moment. Ayoub koos kort daarna voor het verhaal van trainer Marinus Dijkhuizen, die hij ook nog kent uit zijn periode in de Domstad.
"De trainer is voorzichtig met me", merkt Ayoub. "Voor mijn gevoel natuurlijk té voorzichtig. Want als ik fit ben, wil ik gewoon zo snel mogelijk op dat veld staan. Ik wil meteen van 0 naar 130 procent. Proberen tegenstanders helemaal gek te tikken, als op de pleintjes in Amsterdam-Noord vroeger."
Met ploeggenoten als Marouan Azarkan en Kenzo Goudmijn herleven voor hem die tijden nu in de eredivisie. Ayoub wil niets weten van degradatievoetbal. Van hem wordt een leidende rol verwacht in het elftal en die verantwoordelijkheid draagt hij met trots.
Want als hij dan toch wordt gezien als een groot talent dat nét niet de top haalde, laat het dat niet aan zijn instelling of persoonlijkheid liggen.
"En ik kan hier gewoon weer wekelijks op het hoogste niveau spelen. In de selectie van Marokko zitten jongens die in mindere competities spelen. En ik wil ook naar dat WK, daar ben ik heel eerlijk over. Het kan heel snel gaan in het voetbal, zeker als ik hier de komende maanden wat laat zien."
Oranje
Ayoub was Europees kampioen met Nederland onder 17, in een lichting met Memphis Depay en Tonny Vilhena. Hij werd door de UEFA gekozen als centrale middenvelder in het beste elftal van het toernooi. Het grote Oranje bleef voor hem echter ver buiten bereik.
In de eredivisie werd hij wel een zeer gewaardeerde kracht. Met Utrecht werd hij vierde, onder Erik ten Hag. De trainer die het beste in hem naar boven haalde en later Zakaria Labyad en Sean Klaiber meenam naar Ajax. Dus wat als hij niet in een vroeg stadium al voor Feyenoord had gekozen?
Het zal vast nog weleens door zijn hoofd spoken. Tijdens het vissen, zijn grote hobby naast het voetbal. Ayoub haalt direct zijn vergunningen tevoorschijn en laat foto's zien van zijn mooiste vangsten. "Ik ken de plekjes."
Kijken naar de golven
In het veld is hij een bom van energie, druk in de communicatie. Korte draai met de bal aan zijn voet, vlug met zijn fijne linker. "Maar ik vind vissen echt het mooiste wat er is, al sinds ik kind ben. Die rust, het kijken naar de golfjes op het water. Ik weet al wat ik na het voetbal ga doen."
Daar wil assistent-trainer Thomas Verhaar echter een stokje voor steken.
"Ik sta nu een paar weken met hem op het veld en hij vertelde me dat hij heeft gezien hoe ik in de groep met de jongens bezig ben", glundert Ayoub. "Thomas wil later graag hoofdtrainer worden. 'En als jij dan over een jaar of acht gestopt bent, dan wil ik jou in mijn staf', zei hij. Dat vind ik mooi."
Hij maakt met iedereen een praatje op de club, ook als het met hem sportief even tegenzit. In zijn tijd bij de reserves van Feyenoord hielp hij materiaalman Davey Verhagen met een inzamelingsactie voor een ziek meisje. "Ik wil goed zijn voor iedereen."
Ayoub hoeft zichzelf niet te verkopen. Trotse vader van vier kinderen inmiddels, uiterlijk nog geen spat veranderd. "Het voetbal is wel anders dan vroeger, met alles eromheen. Ik vind het minder leuk. Die VAR en zo, media die alles groter maken dan het is", windt Ayoub zich op.
Uitgesproken. Uitgelaten. Maar zeker nog niet uitgevoetbald.
