Van Vleuten wil na roze trui ook de gele: 'Keek als klein meisje al naar Tour'
Meerdere olympische medailles, een reeks klassiekers en na dit weekend drie eindzeges in de Giro. Het palmares van Annemiek van Vleuten puilt uit. Toch went winnen niet, zegt de 39-jarige wielrenster zondagavond in het NOS-radioprogramma Langs de Lijn. "Het was een nieuwe ervaring om het met een andere ploeg te doen."
Van Vleuten rijdt sinds 2021 voor Movistar en had in dienst van die Spaanse werkgever nog geen grote ronde gewonnen. Gisteren was het dan zover met het winnen van de Giro Donne, voorheen bekend als de Giro Rossa.
Ze maakte al redelijk vroeg het verschil in de etappekoers die tien ritten telde. De vierde etappe, de eerste waarin serieus geklommen moest worden, schreef ze op haar naam. "Waarom wachten? Daar ben ik niet zo goed in.... De aanval is de beste verdediging. In die etappe heb ik de basis gelegd, rust in mijn hoofd gecreëerd en veel klassementsrenners op achterstand gereden."
In die vierde etappe greep Van Vleuten de roze leiderstrui om die daarna niet meer uit handen te gegeven. Ze won ook nog de achtste rit en begon met een riante voorsprong aan de laatste dagen. Toch wilde ze niet te vroeg juichen. "Het blijft spannend. Er hoeft maar iets verkeerds gevallen te zijn met eten bijvoorbeeld."
Ze weet namelijk hoe het is om in kansrijke positie de roze trui uit handen te geven. In 2020 brak ze als klassementsleidster haar pols in de zevende etappe en viel ze uit. Vorig jaar liet ze de Italiaanse rittenkoers lopen in verband met de Olympische Spelen. "Het is lekker om de Giro nu goed af te sluiten."
Na afloop barstte alsnog een feest los bij Van Vleuten en haar team. Iets na tien uur 's avonds zat Van Vleuten nog steeds aan de champagne, om daarna Venetië in te gaan. "Er werd in het team gezegd dat we erbij stil moesten staan, dus het moet gevierd worden."
Ontspanning is volgens Van Vleuten de sleutel tot succes. Daarom gaat ze komende weken trainen in Italië, op een plek waar ze het heel erg fijn vindt. Ook probeert ze de agenda zo veel mogelijk leeg te houden. "Er komen wat vrienden langs, maar ik ga geen afspraken met journalisten maken."
Tour de France
In haar 'ontspanningsweken' gaat ze de batterij opladen voor de Tour de France Femmes, die op 24 juli begint. Daar verheugt ze zich op, omdat ze als klein meisje naar de Tour keek op televisie. "Al vanaf mijn achtste..."
De komende Tour belooft hoe dan ook een gedenkwaardige te worden. De Franse ronde is na dertien jaar weer terug op de agenda bij de vrouwen. En staat dan ook nog niet op de erelijst van Van Vleuten, die pas in 2010 haar doorbraak beleefde. Een reden te meer om op 31 juli, aan het eind van de achtdaagse koers, op het hoogste schavot te willen staan.
Van Vleuten won in 2017 en 2018 al wel 'La Course', de vervangende koers. Maar dat was geen echte ronde, want die wedstrijd duurde slechts één of twee dagen.
Mentaal herstellen
De roze én de gele trui veroveren in dit kalenderjaar moet volgens Van Vleuten mogelijk zijn. "Zeker als ik voel hoe ik nu uit de Giro ben gekomen. Ik ben fit en elke dag goed hersteld. Het is nu vooral mentaal herstellen. Dat je weer de gretigheid vindt om er tijdens de Tour tegenaan te gaan. Je moet namelijk continu gefocust zijn. Ook tijdens sprint- en waaieretappes, etappes waarin ik alleen wat te verliezen heb."
De gele trui is volgens Van Vleuten in ieder geval niet specialer dan de roze trui die ze gisteren gewonnen heeft. "Ik heb iets meer met Italië dan met Frankrijk, maar ik vind de ene koers niet belangrijker dan de andere."