Wekdienst Peking: kind van de rekening van Tsjernobyl nu paralympisch boegbeeld
Het is rustig wakker worden vandaag, want met slechts acht Nederlandse deelnemers op de Paralympische Spelen zit er ook een dag zonder Oranje-actie tussen.
Aanvankelijk stond in Peking voor dinsdag nog de supercombinatie op het programma. Maar wie heeft gezien hoe in China de pistes erbij liggen - op z'n zachts gezegd belabberd - snapt dat het een en ander verschoven moest worden.
Eerste medailles
Waar het paralympisch spektakel in de bergen net boven Peking begon met goede winterse temperaturen (-10 graden Celsius) zo warm is het nu: bijna tien graden. Spierwitte locaties maken plaats voor bruine en papperige pistes. Het deed de organisatie besluiten de supercombinatie naar voren te halen.
Dat leverde maandag de eerste twee medailles voor Nederland op. Jeroen Kampschreur greep het zilver en Niels de Langen pakte verrassend het brons.
Geen skiën en geen snowboarden dus vandaag. Niet getreurd, niet iedereen heeft een rustdag. In Peking, waar slechts zes sporten het toernooi vormen, komen de biatleten, ijshockeyers én curlers wel in actie.
Zo ook de in Oekraïne geboren Oksana Masters, kind van de rekening van de kernramp van Tsjernobyl in 1986. Een bijzonder verhaal van een sporter die is uitgegroeid tot boegbeeld van de paralympische sport.
Geadopteerd
Masters werd geboren in 1989, drie jaar na de ramp, met een waslijst aan afwijkingen aan haar lichaam: slechts één nier, geen duimen, gewebte vingers, zes tenen aan elke voet en misvormde benen.
Opgroeiend in weeshuizen in Oekraïne werd ze op latere leeftijd geadopteerd door een Amerikaanse vrouw. Haar vaderland is ze nooit vergeten, helemaal nu het land geteisterd wordt door oorlog.
"Ik ben altijd trots geweest om Oekraïense te zijn, voel mij trots bij het zien van de vlag. Nu meer dan ooit tevoren", schrijft ze op Instagram, waarbij ze een foto van een kleine Masters plaatst. "Ik weet hoe het voelde om in Oekraïne kind te zijn met beperkingen. Waar er niet of nauwelijks medische hulpmiddelen waren. Helemaal nu, midden in de oorlog."
De voor de Verenigde Staten uitkomende Masters heeft zich ruim dertig jaar later ontvouwd tot een gelauwerd paralympisch kampioen. Bij de Spelen in Tokio afgelopen zomer won ze goud op de tijdrit en de wegwedstrijd bij het handbiken, nu gaat de 32-jarige atlete rustig door met het veroveren van eremetaal.
Op de eerste dag van de Paralympische Spelen won Masters goud bij de sprint in het biatlon, een dag later veroverde ze het zilver bij de lange afstand in het langlaufen. Dinsdag kwam daar nóg een medaille bij, ze vulde haar prijzenkast aan met het zilver op de middellange afstand bij het biatlon.
Het gaf Masters de afgelopen dagen genoeg reden tot juichen, zij het met een voorzichtige glimlach. Want om haar pols prijken de kleuren geel en blauw. In gedachten is Masters bij haar vaderland.
Masters heeft nog meerdere onderdelen te gaan bij het langlaufen en de biatlon in Peking en reken maar op nog meer eremetaal. Of er ook nog eremetaal voor Nederland in het verschiet ligt, daar moeten we nog een dag langer op wachten.
Pas donderdagnacht gaat het weer los op de pistes in China. Dan staat de reuzenslalom op het programma, waarop Kampschreur, De Langen, Floris Meijer, Jeffrey Stuut en Barbara van Bergen in actie komen.
