Hunted: na weken in de luwte duikt Van de Ven op bij Wolfsburg én Jong Oranje

Bij het sluiten van de zomerse transfermarkt was hij het gesprek van de dag. Maar na zijn overgang naar VfL Wolfsburg werd niet veel meer van Micky van de Ven vernomen. Alsof hij wekenlang zat ondergedoken, diep verscholen in het hart van Duitsland.

Zijn vader Marcel wist precies waar Micky mee bezig was. Hoe kan het ook anders? Marcel van de Ven was namelijk jarenlang lid van een elite-eenheid bij de landelijke recherche. Zijn expertise werd ingeroepen na de moord op Willem Endstra en Theo van Gogh. Ook lag hij ooit met getrokken pistool onder het raam van topcrimineel Stanley Hillis.

Destijds opereerde Marcel van de Ven nog in het diepste geheim, maar tegenwoordig kent half Nederland hem als misdaadexpert bij Shownieuws of als de doortastende onderzoeksleider in het NPO-programma Hunted. Zijn instinct als speurder is nog altijd scherp.

Zo wist hij precies wanneer hij met de rest van het gezin moest afreizen naar Wolfsburg om zijn zoon te zien debuteren in de Bundesliga. Na rust zien ze opeens het bord met nummer vijf omhoog gaan. De familie glimt van trots.

"Tijd om te genieten was er niet echt", vertelt Micky. "Ik moest meteen een corner verdedigen. Maar aan het einde van de wedstrijd kwam de trots wel en kon ik even naar de tribune kijken. Na de wedstrijd hebben we het gevierd met mijn familie. Na het etentje zei ik nog: 'tot donderdag'."

Eigenlijk zou Micky donderdag samen met zijn vader in de uitzending zitten van het radioprogramma Langs de Lijn En Omstreken. De één om te vertellen over het jongensboek dat grotendeels achter hem ligt, de ander over het jongensboek dat zich begint te ontvouwen. Maar dat moet even wachten.

"Maandag waren we vrij en kreeg ik opeens allerlei appjes en telefoontjes", vertelt voetballer Van de Ven. "Dus ik terugbellen en toen bleek dat ik alsnog opgeroepen was voor Jong Oranje. Ik heb direct mijn koffer gepakt en ben naar mijn moeder gereden om te eten en te slapen. En nu ben ik hier."

'Hier' is Hotel Oud London, op een steenworp afstand van de KNVB-campus in Zeist. Op deze plek bereidt Jong Oranje zich voor op de EK-kwalificatieduels met Jong Bulgarije (vrijdag om 18.45 uur in Almere) en Jong Gibraltar (maandag, 14.00 uur in Gibraltar).

Misschien niet de meest aansprekende tegenstanders. Maar voor Van de Ven wel een nieuw hoogtepunt. "Dit is mijn eerste keer bij Jong Oranje. De meeste gasten zie ik voor het eerst. Het is natuurlijk mooi dat ik dit mag meemaken."

"Of ik mijn shirtje bewaard heb? Honderd procent", zegt Van de Ven met een brede lach. "Het bezinkt bij mij vaak niet helemaal. Dan zeggen vrienden tegen mij: 'hey Mick, je komt van de Keuken Kampioen Divisie en hebt dit weekend gewoon Bundesliga gespeeld'. Dan zeg ik: 'Oh ja, dat klopt wel ja.'"

'Arbitragezaak leek op dat moment de beste keuze'

Soms klinkt Van de Ven als een jongen in een snoepwinkel, maar altijd met een zelfbewuste ondertoon. Het gaat snel met de boomlange 20-jarige verdediger uit Wormer, maar toch lijkt hij de touwtjes in handen te hebben.

Zoals dat ging bij Volendam, waar hij in zijn tweede seizoen door trainer Wim Jonk al tot aanvoerder werd gebombardeerd en uiteindelijk verkozen werd tot grootste talent van de eerste divisie. Zijn keuze voor zaakwaarnemer Mino Raiola leek een voorbode van een grote carrière en al snel toonden grote clubs interesse.

Maar Volendam wilde Van de Ven niet voor een appel en een ei laten gaan en hield hem aan zijn contract. Van de Ven koos de vlucht naar voren: hij spande een arbitragezaak aan om een transfer af te dwingen.

"Op dat moment leek dat het beste om te doen. Maar uiteindelijk ging het natuurlijk niet lekker, ook niet door wat er in de media over verscheen. In het begin deed Volendam lastig, dat lag bij ons dwars en daarna werd het steeds een beetje erger. Uiteindelijk zijn we goed uit elkaar gegaan. Zij hebben goed geld verdiend (zo'n 3,5 miljoen) en ik had mijn transfer."

Twee dagen voor het verstrijken van de transferdeadline deed vader Marcel van de Ven nog een stevig appèl aan Volendam. In De Telegraaf vertelde hij zelfs dat zoon Micky "al dagen niet meer at of sliep".

Onderdeel van de strategie of niet, feit is dat het kamp-Van de Ven de arbitragezaak verloor. En toen begon de tijd pas echt te dringen. "Ik dacht: daar ga ik, nog een jaar Volendam. Die laatste dag was gekkenwerk. Feyenoord was rond. PSV was rond. En Wolfsburg was rond. Toen had ik opeens een keuze. Ik koos voor Wolfsburg omdat ik al zo lang contact met ze had en zij mij die hele transferperiode gesteund hebben, wat er ook gebeurde."

'Mensen maakten zich zorgen over mij'

Dat Mark van Bommel inmiddels trainer was geworden bij de - toen nog - koploper in de Bundesliga was niet de reden van zijn keuze, maar wel een prettige bijkomstigheid.

"Het scheelde misschien dat ik met Mark van Bommel een Nederlandse trainer had, die misschien ook wat Nederlandser trainde. Maar het niveau ligt zoveel hoger dan ik gewend was. Bij Wolfsburg zijn het echt de kleine details die het verschil maken: inspelen op het juiste been met de juiste snelheid. En iedereen weet qua loopacties en tactisch wat je van elkaar kan verwachten. Dat is echt een heel groot verschil met de Keuken Kampioen Divisie."

"Het was ook lekker dat hij Nederlands sprak: als ik er even niet uitkwam, kon ik het gewoon in het Nederlands vragen. En hij kende het Nederlandse voetbal natuurlijk. Maar toen hij ontslagen werd, was dat voor mij ook de eerste keer. Ik opende de appgroep en zag een bericht dat hij ontslagen was. Ik heb hem nog een appje gestuurd en daar reageerde hij goed op."

"Veel mensen maakten zich zorgen om mij en dachten dat het voor mij dan ook wel afgelopen zou zijn. Maar dat is gelukkig niet zo."

'Wout is echt een topper'

Voor de verdediger begint het avontuur pas. "In de stad Wolfsburg is niet veel te doen. Af en toe komt mijn vader over de vloer en ik vind het ook niet erg om alleen te zijn. Alleen Duits spreken gaat nog niet zo best. Ik heb Duitse les, maar dat vind ik echt niks. Het gevoel dat je weer naar school moet. En ik had echt nooit wat met school."

In noodgevallen kan Van de Ven nog altijd rekenen op die andere international, Wout Weghorst. "Wout is echt een rustige, lieve man. Een topper, ook in de kleedkamer. Maar hij heeft een gezin, dus dan is het logisch dat hij na de training naar huis gaat om bij de kinderen te zijn."

Als de ontwikkeling doorgaat hoeft de komende tijd niet meer gespeurd te worden naar Van de Ven, maar zien miljoenen mensen hem gewoon in actie in de Champions League.

Voor een ervaren hunter misschien minder spannend. Maar voor het jongensboek van Micky een prima volgend hoofdstuk.