Oude muziek is als 'zeker pensioen' steeds meer geld waard
Wie Radar Love van Golden Earring via een streamingdienst afspeelt, vult daarmee tegenwoordig niet alleen de zakken van de artiesten. Ook investeerders profiteren mee. Grote investeringsmaatschappijen begeven zich dit jaar nadrukkelijk op de markt van de muziekrechten.
Een groep met investeringsmaatschappij KKR staat volgens de Financial Times op het punt om voor bijna 1 miljard muziekrechten op te kopen van populaire artiesten als The Weeknd en Lorde. Het beursgenoteerde Hipgnosis kocht voor 900 miljoen euro de rechten van nummers van Shakira en Neil Young. Blackstone heeft een soortgelijk bedrag vrijgemaakt voor de aankoop van rechten.
"De markt is oververhit", zegt André de Raaff van CTM Entertainment. Hij begon in 2008 al te investeren in muziekrechten, toen voor pensioenfonds ABP. "Er worden nu enorme prijzen betaald. Daarin zit de verwachting dat de muziekmarkt enorm blijft doorgroeien. Dat kan gebeuren, maar wij rekenen zelf op minder extreme groei dan Amerikaanse banken nu voorspellen."
Illegaal kopiëren
Eind jaren 90 leek er met muziek weinig meer te verdienen. Het illegaal kopiëren van cd's en downloaden van muziek via diensten als Napster en Kazaa nam een vlucht. Door de komst van betaalde diensten zoals van Apple en Spotify stroomt er de laatste jaren weer meer geld naar artiesten, componisten en andere betrokkenen. Investeerders willen hiervan profiteren en kopen daarom de rechten van nummers op.
In Nederland is begin dit jaar een nieuw fonds opgericht door onder anderen muziekproducent John Ewbank. Via het Pythagoras Music Fund willen investeerders tientallen miljoenen steken in de aankoop van muziekrechten. De eerste slag is eind september geslagen. Toen nam het fonds de muziekrechten van Willem van Kooten alias Joost den Draaijer over. Het gaat om 30.000 copyrights en 6500 masteropnames, waaronder Radar Love van Golden Earring en Venus van Shocking Blue.
"Wij hebben de 'master-rechten' van Radar Love", zegt Ewbank. "Als het nummer gedraaid wordt op de radio of via een streamingdienst, dan gaat er een auteursrechtendeel naar de bandleden Barry Hay en George Kooymans. Het mastergedeelte gaat grotendeels naar ons."
Muziek als pensioen
Ewbank zegt dat het niet moeilijk was om investeerders te vinden. "Het was makkelijk uit te leggen. Bij de crisis in 2008 hield je in bij het kopen van een luxeartikel zoals een cd. Muziek was conjunctuurgevoelig, maar nu zegt niemand zijn Spotify-abonnement op tijdens de coronacrisis. Het is veel minder afhankelijk geworden van de economie."
Volgens De Raaff van CTM Entertainment zijn muziekrechten een relatief zekere investering. "Het is een soort pensioen. Mijn vader schreef zo'n zestig jaar geleden de nummer 1-hit Ik sta op wacht. Tijdens de Kerst verdeelt mijn zus - die de auteursrechten beheert - ieder jaar nog steeds het geld daarvan onder de kinderen. Vergeet niet: muziekrechten zijn nog zeventig jaar na de dood van de artiest beschermd en kunnen zo nog lange tijd geld opbrengen."
'Meer geld op komst'
Met meer grote investeerders op de markt, wordt het lastiger voor kleinere partijen om ertussen te komen. De Raaff verwijst naar deals rond artiesten als Bob Dylan, Neil Young en Fleetwood Mac. "Als ik hoor dat grote partijen interesse hebben, trek ik me meteen terug. Dan weet ik dat ik die wedstrijd niet ga winnen, omdat die zoveel meer willen betalen."
Volgens muziekproducent - en nu dus ook muziekinvesteerder - John Ewbank is van gekte geen sprake. "Het is meer logica. In Nederland is muziek streamen heel normaal, maar België loopt bijvoorbeeld nog achter. Werelddelen als Zuid-Amerika moeten nog 'open' bij Spotify. Er komt straks geld uit landen waar vroeger nooit geld vandaan kwam."
