Bos verkent olympische skeletonbaan: 'Alleen Chinezen zijn hier nog geweest'

Beestenweer. De regen valt met bakken uit de hemel boven Papendal. Er staan plassen op de blauwe atletiekbaan. Weer om je training naar de sporthal te verplaatsen.

Toch zien we gestalten langs de baan, de hoofden verstopt in capuchons. Een van hen schopt tegen een uit de kluiten gewassen skateboard. Bij elke beweging van de zomerslee spat het water omhoog.

Zo begint de jacht van skeletonster Kimberley Bos op olympisch eremetaal. Met een zelfgebouwde zomerslee op wieltjes. "Eerst had ik kleinere wieltjes, maar dat werkte niet. Dan lag ik meteen stil, door die zachte baan. En dan dook ik met mijn hoofd - bam - op de atletiekbaan."

Raar aankijken

Natuurlijk, de duizelingwekkende snelheden van de afdaling in een ijskanaal zijn ver te zoeken op een herfstige dag in Nederland. De g-krachten die de atlete en haar slee de bocht uitduwen komen later wel.

"Ik train hier op de baan veel met de atleten. Die zitten me altijd een beetje raar aan te kijken. Wat doe jij nou? Het ziet er gewoon niet uit. Maar ik ben heel blij dat ik dit de hele zomer heb kunnen doen. Dit helpt heel erg richting de winter. En het is beter dan ik de afgelopen jaren heb kunnen doen."

Met haar zomerslee hoopt Bos vooral haar spieren te prikkelen. De vezels herinneren aan hoe het ook alweer voelde. Het lijf wakker maken voor wat komen gaat. "Het is ongemakkelijk. Maar je moet dit gewoon doen, omdat je andere spiergroepen gebruikt dan bij gewoon sprinten."

Snelle weg naar de top

De weg van Bos naar de top van de skeletonsport - de variant waarbij de sporter met het hoofd vooruit een bobsleebaan afdendert - was snel en mede daardoor nog altijd een ontdekkingstocht.

In 2018 debuteerde ze op de Olympische Spelen van Pyeongchang met een zeer verdienstelijke achtste plaats. "Dat was zo gaaf om mee te maken. En dan neem je ook nog een olympisch diploma mee naar huis. Daar ben ik ontzettend trots op."

En de rek is er nog lang niet uit. "Het afgelopen seizoen in de wereldbeker ging ontzettend goed. Ik heb vijf keer het podium gehaald, maar ook in alle wedstrijden een persoonlijk record neergezet. En ik eindigde in totaal als derde, voor het eerst in de Nederlandse historie van het sleeën."

Kennismaking met Peking

Afgelopen week vertrok Bos naar China, waar ze op 25 oktober een internationale wedstrijd zal sleeën. De sneeuw moet nog vallen in de heuvels rond Peking, de temperaturen zijn nog aangenaam en de bobsleebaan kronkelt als een terracottaslang door het landschap.

Kimberley Bos stuurde vanuit Peking de volgende foto's op.

Onder de bruine overkapping van de bobsleebaan glinstert het ijs en die glinstering weerkaatst in de ogen van Bos. "Alleen de Chinezen zijn op deze baan geweest. Verder niemand", weet ze. "Het worden de eerste afdalingen van dit seizoen, dus dat is best wel spannend. Nu gaan we écht weer sleeën."

"We hebben drie weken de tijd om de baan te leren kennen voor de Spelen", vervolgt ze. "Als we terugkomen, begint het wereldbekerseizoen. Daarin moet ik me dus nog kwalificeren. En dan gaan we als het goed is eind januari weer die kant op."

Coronamaatregelen

In de tussentijd zit ze vast op haar hotelkamer, afgewisseld met georganiseerde trainingsuitstapjes. Een voorproefje van de coronamaatregelen die haar in februari te wachten staan.

"Ik verwacht dat het heel streng gaat zijn", is ze stellig. "Daar staan ze natuurlijk ook wel om bekend: China heeft regels en daar moet je je aan houden. We komen in een bubbel en hebben geen vrijheid. Voor zover ik weet, tenminste."

China-correspondent Sjoerd den Daas nam alvast een kijkje bij de locaties waar straks de Olympische Winterspelen gehouden zullen worden. Veel stadions zullen de volgers wellicht bekend voorkomen.