Verheijen verwacht 'brede' ploeg Winterspelen, Sleper jaagt op primeur in monobob

Het olympische (medaille)virus dat de Nederlandse sporters deze zomer in zijn greep hield, lijkt overgeslagen te zijn op de wintersporters en hun chef de mission Carl Verheijen. "Mooi om die successen in Tokio te zien, maar nu ligt de focus op de Winterspelen. We zijn er klaar voor."

Volgens Verheijen sturen we in februari volgend jaar niet alleen schaatsers naar Peking, maar kunnen we een brede ploeg verwachten met Nederlandse deelnemers aan sporten waarin TeamNL al jarenlang geen olympische afvaardiging heeft gehad.

Hij doelt bijvoorbeeld op Adriana Jelinkova, de eerste Nederlandse olympische skiester in zeventig jaar. En op Lindsay van Zundert, de eerste kunstrijdster sinds Dianne de Leeuw in 1976.

Debuut monobob

Maar Verheijen refereert ook aan bobsleester Karlien Sleper. Zij wil bij de Olympische Spelen in de monobob schitteren. "Het begon al keihard te kriebelen toen ik de beelden van de Zomerspelen zag."

De monobob is een nieuwe discipline op de Winterspelen, waarbij de sleeër alleen afdaalt. In Peking komen alleen de vrouwen in actie op dit onderdeel.

Sleper moet zich nog wel kwalificeren. Ze zal, omdat ze niet aan de tweezitter bij de vrouwen meedoet, op 16 januari (internationale deadline) bij de beste zes landen moeten horen die geen afvaardiging in de tweemansbob hebben.

Daarnaast zal aan de eis van sportkoepel NOC*NSF moeten worden voldaan: een keer bij de beste twaalf eindigen tijdens de testwedstrijd op de olympische baan in Yanqing, eind oktober, of bij een van de wedstrijden uit de World Series.

Trainen en wedstrijd in China

Sleper is positief, omdat niemand de baan kent en iedereen daardoor op nul begint. "Op de Europese en Amerikaanse banen is iedereen al vaak afgedaald."

Sleper kent de baan alleen van filmpjes en heeft van de Duitsers, die een simulator hebben, gehoord dat hij relatief makkelijk, maar ook spectaculair is. Dit komt door een zogenoemde Kreisel-bocht van 360 graden, iets wat geen enkele andere baan heeft.

Volgens Sleper zie je het einde van de Kreisel-bocht niet en voel je de G-krachten. "Dan komt het echt op gevoel voor sturen en remmen aan."

Het afgelopen seizoen heeft ze in ieder geval veel aan haar gevoel voor de monobob kunnen werken. En dat is ook een heel verhaal op zich.

Omdat Sleper zich al langer dan een jaar gespecialiseerd heeft in de monobob, mocht ze afgelopen seizoen van de internationale federatie (FIBT) niet meedoen aan wedstrijden. De bond liet alleen piloten uit de tweemansbob in actie komen, om die warmer te maken voor de monobob en dus het internationale speelveld competitiever te maken. "Vervelend", noemt ze het.

Baanverkenner

Toch had deze maatregel ook een positief bijeffect. Sleper, die net als vele andere bobsleeërs in de atletiekwereld begonnen is, mocht wel als 'voorracer' voor aanvang van de wedstrijden de baan verkennen. Ze benaderde dit als een echte wedstrijd en mocht uiteindelijk vaker afdalen dan de deelnemers van de wedstrijden. Op basis van haar tijden zou ze steeds in de top tien zijn geëindigd.

Haar keuze voor de monobob is deels uit nood geboren. "Er was geen andere vrouw, er was geen geld en het instapmoment was ideaal." Ze zei tegen de NOS vlak na haar keuze voor de monobob dat de discipline de zuivere variant van het bobsleeën is, omdat elke deelnemer in een identieke bobslee aan de start verschijnt en het dus echt om de kwaliteiten van de atleet draait en minder om geld.

Inmiddels gaat die opmerking niet helemaal meer op, omdat er nu bijvoorbeeld wel met de ijzers 'gespeeld' kan worden. Laat dit nou net iets zijn waar Sleper zich, naar eigen zeggen, nog in kan ontwikkelen. Het kiezen voor de juiste ijzers is vrij technisch. Zo spelen de weersomstandigheden een belangrijke rol. Bovendien reageert een monobob, die 170 kilo weegt, weer anders dan een tweemansbob.

Toch is het verschil tussen Nederland en de rijke bobsleelanden als Duitsland, Rusland, de Verenigde Staten en Canada, volgens Sleper, niet zo groot als bij de twee- en viermansbob. "Uiteindelijk gaat het om het 'beesten' bij de start en 'zen zijn' bij het afdalen."

Medaillekansen

Chef de mission Verheijen weet dat het onvermijdelijk is dat hij vragen krijgt over de medaillekansen van de Nederlandse atleten, maar wil geen uitspraken doen over dit thema. "Door corona was het een raar jaar. Laten we bij de eerste internationale schermutselingen gaan kijken hoe we ervoor staan."