Nog steeds ongelijke toelagen voor student met beperking: 'Waar wachten ze op?'
De blijdschap was groot toen Rebecca Talbot (22) in 2019 hoorde dat haar studietoeslag van ruim 100 euro bijna zou worden verdrievoudigd. "Ik ben de hele dag al aan het stuiteren!" zei ze daar toen over.
Maar van die blijdschap is twee jaar later weinig over. Studenten met een beperking, zoals Talbot, wachten nog altijd op een landelijke regeling voor hun studietoeslag. Het verschilt per gemeente hoeveel geld je krijgt en dat blijft ook nog even zo.
Zo krijgt een student in Heerlen 30 euro per maand en in Enschede 300 euro. Om die verschillen recht te trekken, werd er in 2019 een wetswijziging aangekondigd. Studenten die ervoor in aanmerking komen zouden per 1 januari 2021 allemaal maandelijks 300 euro krijgen.
Maar die wetswijziging is controversieel verklaard vanwege het demissionaire kabinet. Tot er een nieuw kabinet is, zouden gemeenten het bedrag zelf al kunnen verhogen, maar dat gebeurt nog weinig. "Hoewel de regeling controversieel is verklaard, roepen we gemeenten op om niet af te wachten en hun rol hierin op te pakken", zegt staatssecretaris Wiersma.
"We roepen studenten op om hun gemeente te mailen met de oproep die toeslag te verhogen naar 300 euro", zegt de LSVb. "Geld dat er is en bovendien specifiek is bestemd voor deze doelgroep. Dat blijft nu dus gewoon op de plank liggen."
Ook uit een rapport van inspectie SZW uit 2018 blijkt dat gemeenten het geld voor deze doelgroep niet volledig besteden.
Brieven schrijven
Talbot deed naar eigen zeggen de afgelopen jaren niet anders dan brieven schrijven. "Maar wat ik ook doe, alles wordt afgewezen. Ik ben straks student-af en heb een schuld van 60.000 euro. Ik moet elke euro drie keer omdraaien."
"Die 200 euro extra zou al lucht geven", zegt Talbot die in Wassenaar woont en bezig is met haar tweede masteropleiding. Zij vindt de manier waarop de regeling telkens wordt doorgeschoven erg vervelend.
"Twee jaar geleden was ik aan het stuiteren van blijdschap, maar er is nog niks veranderd. Dat vind ik heel erg. Er worden telkens beloftes gedaan. Dit probleem wordt onder het tapijt geveegd, terwijl: waar wachten gemeenten op?"
