Qatar wil met Catalaanse invloed en genaturaliseerde spelers voetbalwereld veroveren

Qatar. Het land is vier keer zo klein als Nederland, heeft slechts 500.000 autochtone inwoners en staat niet bekend om zijn voetbalgeschiedenis. Toch zal de nationale voetbalploeg over anderhalf jaar op het wereldkampioenschap in eigen land hoge ogen gooien. Althans, dat is het ambitieuze plan.

Dat het een historisch wereldkampioenschap zal worden, staat wel vast. Het toernooi wordt voor het eerst in de winter gespeeld en komt voorlopig vooral in het nieuws vanwege zeer slechte werkomstandigheden van buitenlandse arbeiders, protestacties en mogelijke boycots.

Maar ondanks alle negatieve reacties wereldwijd werkt de nationale voetbalbond van Qatar onverstoord verder: het oliestaatje wil met het nationale voetbalelftal indruk maken. Afgaan op sportief gebied voor het oog van de wereld is geen optie.

Van 112 naar 58

Er zijn de afgelopen jaren flinke vorderingen gemaakt. Ten tijde van de toewijzing, in december 2010, stond Qatar 112de op de FIFA-wereldranglijst, in de buurt van landen als Tanzania, Suriname en Oezbekistan. Inmiddels is Qatar als een raket geklommen naar plek 58. En is Qatar regerend kampioen van Azië.

Achter de schermen is Qatar al zo'n twaalf jaar bezig met een ontwikkelingsprogramma, waarbij het motto geldt: als je geen goede spelers hebt, moet je ze halen. Dus net als bij veel andere sporten kijken de voetbalbestuurders ook hier buiten de landsgrenzen. Wie de selecties bekijkt van de afgelopen jaren ziet veel spelers die geboren zijn in Guinee, Senegal en Ghana. Maar ook Frankrijk en Portugal komen voor. Allemaal zijn ze inmiddels in het bezit van een Qatarees paspoort.

Aspire Academy

In Afrika werd een netwerk opgezet en werden projecten ontwikkeld en wedstrijden georganiseerd. De beste spelers mochten naar Qatar om zich bij de Aspire Academy aan te sluiten. Alles werd in een recordtempo uit de grond gestampt.

In hoofdstad Doha kregen talenten een meer dan uitstekende opleiding. Alle faciliteiten zijn daar aanwezig en ook op het gebied van scholing worden de talenten ontwikkeld.

Om de talenten weerstand te bieden, worden regelmatig jeugdteams van topclubs als AC Milan en Real Madrid uitgenodigd voor testwedstrijden. Waar in de beginjaren de teams van Qatar regelmatig (dik) verloren, boeken deze teams de laatste jaren steeds meer succes. Het niveau is in rap tempo omhoog geschoten.

Bijna het volledige elftal dat deze week tegen Luxemburg oefende, bestond uit genaturaliseerde spelers. Zo komt de maker van het enige en dus winnende doelpunt, Mohammed Muntari, oorspronkelijk uit Ghana. Alle spelers zijn binnengekomen via de Aspire Academy. Een enorm sportcomplex in hoofdstad Doha waar in een hightech-omgeving talenten hard trainen.

Muntari is daar een mooi voorbeeld van. De 1 meter 94 lange centrumspits is geboren in Kumasi, de op één na grootste stad van Ghana. Hij speelde daar voor de Golden Lions Academy van voormalig PSV'er Nii Lamptey en gold als één van de grootste talenten van het land. Op 18-jarige leeftijd vertrok hij naar Qatar. In 2014 debuteerde hij al voor de nationale ploeg van Qatar.

Het succes van de Aspire Academy begint zich ook uit te betalen. In 2019 won Qatar voor het eerst de Azië Cup. In de Verenigde Arabische Emiraten boekte Qatar louter overwinningen. Onderweg werden gerenommeerde voetballanden als Saudi-Arabië, Zuid-Korea en, in een politiek beladen duel, het gastland verslagen. In de finale was Qatar met 3-1 te sterk voor Japan. Qatar staat met die toernooizege op de internationale voetbalkaart.

FC Barcelona

De technische leiding van het Qatarese voetbal is in Catalaanse handen. In 2007 werd eerst Josep Colomer aangesteld, op dat moment jeugdtrainer bij FC Barcelona. Hij zou de 'grootste zoektocht naar talenten ooit' gaan leiden. Voornamelijk in Afrika.

Ook Félix Sánchez Bas kwam over van het beroemde opleidingscentrum La Masía. Sánchez Bas was daar hoofd jeugdopleidingen. Sinds 2017 is de Spanjaard bondscoach van het nationale elftal van Qatar.

Om zich optimaal te kunnen voorbereiden op het toernooi in eigen land kent Qatar een unieke voorbereiding. Op uitnodiging van de UEFA mag het land meedoen aan de Europese kwalificatiereeks, en dat terwijl het land als gastland al geplaatst is voor het WK.

In het toch al overvolle schema is Qatar ingedeeld in groep A bij Portugal, Ierland, Servië, Luxemburg en Azerbeidzjan. Uiteraard tellen de uitslagen van Qatar niet mee en het land speelt ook zijn thuiswedstrijden gewoon in Europa.

Bijzonder is dat zeker, maar niet uniek voor Qatar. In 2019 nam het land deel aan de Copa América, het kampioenschap van Zuid-Amerika. Meer dan elfduizend kilometer van huis. Daar strandde de ploeg in de groepsfase.

Overigens doet Qatar ook nog 'gewoon' mee in de Aziatische kwalificatie voor het WK, die tevens geldt voor het Aziatisch kampioenschap. Qatar is koploper in zijn poule.

Bewijsdrang

Een wereldtitel van de nationale ploeg verwacht niemand in Qatar. Dat is ook niet realistisch. Maar na twaalf jaar hard werken is wel duidelijk geworden dat Qatar zich ook binnen de lijnen wil laten gelden. Met geld is wellicht geen wereldtitel te koop, maar alles is te realiseren. Zeker in Qatar.