Van supertalent in Oranje tussen De Ligt en Malen naar succesvol mode-ontwerper
Het begint met een foto van het KNVB-account Ons Oranje op Instagram. Het Nederlands elftal van Onder 15 jaar uit 2014. Een jonge Matthijs de Ligt steekt er letterlijk bovenuit, Donyell Malen is goed te herkennen en Justin Kluivert is eigenlijk niets veranderd. Owen Wijndal daarentegen...
Een superlichting met vier talenten die inmiddels het grote Oranje hebben gehaald. Maar wie is eigenlijk die jongen linksvoor met nummer 10? Normaal gesproken is dat nummer voor de beste speler. Het blijkt te gaan om een jongen met een bijzondere carrièreswitch.
Staand: Delano Kloos (huidige ploeg: UVS Leiden), Sam Aarts (VV Katwijk), Matthijs de Ligt (Juventus), Armando Obispo (PSV), Donyell Malen (PSV), Navajo Bakboord (Heracles Almelo). Zittend: Nazario de Fretes (VV Goes), Owen Wijndal (AZ), Jasper ter Heide (SC Cambuur), Justin Kluivert (RB Leipzig), Ché Nunnely (Willem II).
Dit verhaal gaat over Nazario de Fretes, de jeugdige voetballer met het zo gewilde nummer 10 in Oranje. Hij speelde destijds bij Sparta Rotterdam, waar hij al vanaf de F-jes werd gezien als een van de grootste talenten uit de vaak geprezen jeugdopleiding.
Ongeveer een jaar na het maken van bovenstaande elftalfoto tekende de aanvallende middenvelder zijn eerste contract bij Sparta. Een aanbieding uit de Nederlandse top wimpelde hij af.
Hij wilde eerst doorbreken bij een bescheidener club, dan zou die interesse van de grote namen vanzelf weer komen.
Maar terwijl De Ligt zich staande houdt tussen wereldsterren als Cristiano Ronaldo en Gianluigi Buffon bij Juventus, is de profvoetbalcarrière van De Fretes al voorbij. Hij maakt zich anno 2021 als 21-jarige niet meer druk om een bal, maar om iets heel anders.
Nazario, hoe ziet een normale dag er bij jou uit?
"Ik slaap zes uur per nacht en sta rond half zeven op. Ik begin de dag met mediteren en boeken lezen, om zo mijn geest klaar te stomen voor de rest van de dag. Dan ben ik rond negen uur op de zaak. Als eerste, om het goede voorbeeld te geven. Dan begint de werkdag."
We zijn nu in je bedrijfspand in Middelburg, waar je drie man in dienst hebt. Want wat doe je tegenwoordig?
"Ik ben de oprichter en eigenaar van mijn eigen kledingmerk: Seaside Fashion Label. We hebben shirts, jassen, tassen, slippers, zonnebrillen, noem maar op. Voor mannen en vrouwen. En ik ontwerp veel zelf."
Waarom heet het Seaside?
"Ik kom uit Zeeland, vandaar. Als klein jochie voetbalde ik op de pleintjes hier. En als je dan bij een profclub speelt, wat niet vaak voorkomt hier, kijken ze naar je van: hij gaat het maken."
"Dan werd vaak tegen me gezegd dat als ik later bij Barcelona zou spelen, ik niet mocht vergeten waar ik vandaan kwam. Daar staat ons merk ook voor. Je moet niet vergeten wie er met je waren in tijden dat je het minder had. Hoe bekend, succesvol of rijk je ook bent."
Je eerste droom was profvoetballer worden. Hoe ben je in de kleding gerold?
"Ik ben zelf altijd al wel een modemannetje geweest. Dan kwam ik weer aan in een rode broek of in schoenen met studs (van die kleine drukkertjes van metaal, red.). Zolang ik het zelf mooi vond, droeg ik het."
Ik was een van de besten van die lichting. Dat vonden die gasten ook.
"In de jeugd van Sparta begon ik al voor de lol mijn eigen T-shirts te ontwerpen en te dragen. Ploeggenoten vroegen dan aan me waar ik dat shirt had besteld. Ik antwoordde dat ze het shirt voor twee tientjes bij mij konden krijgen."
"Dat ging toen best rap via mond-tot-mondreclame. Voordat ik het wist, verkocht ik shirts vanuit mijn kluisje op de middelbare school. In 2017 liep mijn contract bij Sparta af en dacht ik: ik moet ook een andere inkomstenbron hebben."
De voetbalkleedkamer kan hard zijn. Ben je nooit geplaagd als modemannetje?
"Nee, die gasten vonden het wel vet. Vaak was ik de eerste die met iets nieuws kwam op het gebied van mode. Dat waren misschien niet altijd de beste keuzes, besef ik nu, haha. Maar zo ben ik: flamboyant."
Via de jeugd van Sparta kwam je terecht bij Jong NAC en je speelde nog even bij een club op een laag niveau in Bulgarije, voordat je terugkeerde naar Zeeland. Daar speel je nu bij VV Goes. Waar is het misgegaan?
"Ik had een verkeerde instelling. Ik gaf vaak de schuld aan anderen. Het lag altijd aan de trainer en niet aan mij. En ik wilde wel prof worden, maar ik had geen duidelijk doel zoals bijvoorbeeld Matthijs (De Ligt, red.). Hij wilde altijd de beste zijn. Ik had dat niet."
Hoe goed was je?
"Ik was een van de besten van die lichting. Dat vonden die gasten ook. Ze gingen ervan uit dat ik het ging halen en een grote voetballer zou worden. Maar ik dacht dat alles vanzelf kwam. In plaats van extra te trainen genoot ik van de aandacht."
Spreek je die jongens van toen nog?
"Zeker. Ik heb met veel nog goed contact en een aantal draagt ook mijn kleding."
We willen namen horen!
"Noa Lang, Ché Nunnely, Tyrell Malacia, Lutsharel Geertruida, Owen Wijndal, Deroy Duarte en zo kan ik nog wel even door blijven gaan. Van De Ligt krijg ik af en toe een berichtje. Hij heeft respect voor wat ik doe. En ik ben er trots op dat hij het wel heeft gehaald."
Baal je dan niet? Had je niet liever ook profvoetballer geworden?
"Hmm. Ik baal niet. Ik had destijds gewoon de verkeerde mentaliteit. Ik zie dat als een les en heb er juist kennis door gekregen die ik nu kan gebruiken. Als ondernemer doe ik nu alles voor mijn bedrijf."
"Met de kennis die ik nu heb, zou ik prof kunnen zijn. Maar of ik het zou willen? Ik weet het niet."