Zoetemelk nog niet volledig hersteld na val: 'Moeilijkste interview ooit'
2020 had een mooi jaar moeten worden voor Joop Zoetemelk. Veertig jaar na zijn Tour de France-overwinning zou de inmiddels 74-jarige oud-wielrenner een theatertour gaan doen. Het coronavirus gooide echter roet in het eten en vervolgens ging Zoetemelk ook nog eens hard onderuit tijdens een fietstocht.
"Dit is het moeilijkste interview dat ik ooit heb gedaan", zegt Zoetemelk na het gesprek met de NOS, waarin hij terugblikt op het afgelopen jaar en vertelt over de voortgang van zijn herstel.
"Ik ben altijd gewend om enthousiast te zijn, na een Touroverwinning, na een wedstrijd of als supporters me iets vragen. Om een reactie op deze affaire te geven, is heel erg lastig. Ik wil niet triest overkomen, ik wil gewoon vrolijk zijn. Maar dat is op het ogenblik niet gemakkelijk."
Het is de ochtend van 20 september als Zoetemelk op de fiets stapt, zoals de Tourwinnaar van 1980 wel vaker doet. "Ik fietste over rustige wegen, kwam op een kruispunt en heb voorrang gegeven aan de auto's die voorbijkwamen. Vervolgens ben ik overgestoken, maar de auto die toen aan kwam rijden, heb ik niet meer gezien en voor ik het wist lag ik op de grond."
Zoetemelk kon zich na de aanrijding moeilijk bewegen en kreeg hulp van een voorbijgangster. "Ze waarschuwde Dany (de vrouw van Zoetemelk, red.), de ambulance en de politie. Iedereen was er in de kortst mogelijke tijd. Ik had wel direct door dat het foute boel was. Anders was ik wel weer opgestapt en weggefietst."
Acht dagen ziekenhuis
De in Frankrijk woonachtige oud-wielrenner werd per helikopter naar een ziekenhuis in Parijs gebracht en moest daar acht dagen blijven. "Ik had een dubbele breuk in mijn linkerarm, een wond aan m'n scheenbeen, een breuk in m'n pink en verder nog wat schaafwonden en kneuzingen."
"De zenuwen in mijn schouder zijn beschadigd en dat gaat helemaal door naar mijn handen. Ik kan er nog maar weinig mee doen. Ik kan bijvoorbeeld geen balpen vasthouden."
Ik moet geduld hebben. Maar het gaat goedkomen
Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis mocht Zoetemelks vrouw Dany niet langskomen, vanwege het rondwarende coronavirus. Maar sinds zijn ontslag uit het ziekenhuis heeft Dany zich ontfermd over haar man. "Ze moet me eigenlijk bij alles helpen. Ze heeft er een dagtaak aan. Dany is vroeger zelf verpleegster geweest en heeft altijd in het ziekenhuis gewerkt. Ze heeft me goed verzorgd tot nu toe."
Zoetemelk denkt voorlopig nog even niet aan fietsen. "Mijn benen zijn in orde, dus ik kan wel gewoon lopen. We hebben ruimte genoeg hier in het bos. Ik ben nu ook aan het nordic walken en we hebben een roeiapparaat aangeschaft. We hadden al een hometrainer en loopmat voor Dany. Die gebruikte ik eigenlijk nooit, omdat ik vooral buiten bezig was. Maar nu is het toch wel handig."
Stapel post
Zoetemelk ziet de toekomst rooskleurig in. "De specialisten hebben me gezegd dat ik wel weer wat zal kunnen doen met m'n armen. De spieren en zenuwen zijn nog aanwezig en intact, maar hoe lang het herstel duurt, weten ze niet. Dus ik moet geduld hebben. Maar het gaat goedkomen."
Als hij weer een balpen kan vasthouden, kan Zoetemelk ook de stapel post gaan wegwerken. "Ik krijg nog steeds post van supporters met de vraag of ik een handtekening wil zetten en terug wil sturen. Maar er ligt inmiddels een hele stapel, want ik kan geen pen vasthouden nu."
Naast verzoeken om een handtekening heeft Zoetemelk ook veel steunbetuigingen gehad na zijn val. "De mensen hebben meegeleefd. Ik krijg nog steeds telefoontjes en post uit Frankrijk en Nederland. Dat ontroert me."