Dit zijn de Touretappes die je niet wil missen: zestien cols van eerste categorie

"Het is het zwaarste parcours dat ik ooit heb gezien." Dat bekende Mark Cavendish, waarna de topsprinter van weleer zich deze week snel afmeldde voor deelname aan de Tour de France van dit jaar.

Het zegt wellicht niet alles, komend uit de mond van een sprinter, maar de Brit staat niet alleen in zijn conclusie. Alles wijst erop dat het een loodzware en vooral spectaculaire ronde gaat worden.

Radio Tour-commentator Sebastiaan Timmerman telt 437 klimkilometers. "Nog meer dan vorig jaar en toen was het al een Tour voor klimmers."

"Van alleen saaie sprintetappes in de eerste week is al geen sprake", vervolgt Timmerman. "Het grote verschil met andere jaren is ook dat de favorieten van het eerste tot en met het laatste weekend goed moeten zijn. Ze moeten in drie weken tijd zestien cols van de eerste categorie over, een enorm aantal."

Met Timmerman nemen we alvast het parcours van de 107de editie door. Hij telt minstens negen etappes om voor thuis te blijven.

Zondag 30 augustus: serieus klimwerk in de finale

Meteen flink klimmen op dag twee. Met twee bergen van eerste categorie in de eerste honderd kilometer komen de sprinters ongetwijfeld in de problemen. Vervolgens rijden ze in de finale twee keer de Col d'Èze op, een klim van acht kilometer lang. De eerste keer helemaal, de tweede keer draaien ze twee kilometer voor de top af. Daar liggen acht, vijf en twee bonificatieseconden klaar voor de eerste drie renners.

Het is de eerste van in totaal acht bergen in deze Tour waarop deze tijdbonus te verdienen valt.

Vervolgens is het nog negen kilometer naar de finish. Je kunt het vergelijken met een Milaan-Sanremo-finale. Ideaal voor renners als Julian Alaphilippe of Wout van Aert, als hij de vrijheid krijgt van Jumbo-Visma. Aan de meet liggen nog eens tien, zes en vier seconden klaar voor de eerste drie renners, zoals in elke etappe deze Tour. Dus er kan gelijk een aardig verschil worden gemaakt in het klassement.

Dinsdag 1 september: eerste aankomst bergop

Vijf beklimmingen op de vierde dag. Wederom een serieuze test. Het klassement gaat hier al in een eerste plooi vallen. Het is bovendien de eerste van zeven aankomsten bergop. De slotklim is zeven kilometer lang aan gemiddeld 6,7 procent. Steven Rooks won er in 1989.

Het is op een dinsdag, dus een mooie gelegenheid om vanaf je werkplek even Radio Tour aan te zetten. Of onze stream te bekijken natuurlijk.

Zaterdag 5 september: bergrit in de Pyreneeën

Een klassieker. Met fameuze cols als de Port de Bales en de Peyresourde, waar de renners in 1926 al eens overheen reden. De Peyresourde is ook de berg van waaraf Froome in 2016 op spectaculaire wijze daalde. Hij reed iedereen uit het wiel en kwam als eerste over de finish in Bagnères-de-Luchon. Dat zette de toon voor zijn derde Tourzege.

Ze rijden er nu van een andere kant op. Bovenop liggen acht, vijf en twee bonificatieseconden klaar. Froome doet dit keer niet mee, maar de beste daler maakt andermaal een grote kans op de ritzege.

Dinsdag 8 september: etappe naar schiereiland Ile de Ré

Een vlakke maar heel verraderlijke rit. Dit wordt er een waarbij alle Tourfavorieten 's ochtends meteen het weerbericht checken van die dag, want als er ook maar windkracht 4 staat, dan wordt het waaierrijden.

Het is ook om een andere reden uniek; zowel de start als de finish is op een schiereiland. Alsof je van Voorne-Putten naar Goeree-Overflakkee rijdt. Roglic heeft geen goede ervaringen met waaierritten. In de Vuelta ging het bijna fout, profiteerde Nairo Quintana door minuten terug te pakken. Roglic won uiteindelijk de Vuelta nog wel.

Vrijdag 11 september: 'de moeilijkste etappe'

Een etappe met zeven beklimmingen. De slotklim zijn we een paar jaar geleden nog overheen gereden, in de rit waarin Greg van Avermaet geel pakte. Het is een pittige. Parcoursbouwer Thierry Gouvenou noemt het de moeilijkste etappe van deze Tour. Met 4.400 hoogtemeters zou het zwaarder zijn dan de andere bergritten. Hij verwacht dan ook aanzienlijke tijdverschillen tussen de kopmannen.

Zondag 13 september: weer Jumbo-Visma op de Grand Colombier?

Deze etappe kennen we nog uit de Ronde van de Ain, waarin het begin augustus de koninginnenrit was. Primoz Roglic won voor Egan Bernal. De manier waarop Jumbo-Visma het tempo bepaalde die dag en ook in die hele wedstrijd, was indrukwekkend. Vier renners van de Nederlandse ploeg (Roglic, Dumoulin, Kruijswijk en Bennett) eindigden in de top acht van het eindklassement.

Ze beklimmen de Colombier eigenlijk drie keer, ook al staat-ie maar één keer als zodanig genoteerd in het routeboek. Eerst beklimmen ze 'm vanuit het westen, dan vanuit het noorden en tenslotte vanuit het zuiden. Op de top van de eerste beklimming ben je maar vier kilometer van de finish vandaan, je kunt zo doorsteken. Thibaut Pinot won al twee keer op de Colombier, beide keren in de Ronde van de Ain. We gaan zijn naam overigens nog een keer tegenkomen in de slotweek.

Woensdag 16 september: hoogtepunt van de Tour

De renners klimmen in deze rit naar het dak van deze Tour. De aankomst ligt op een nieuwe berg, Col de la Loze, met de top op ruim 2.300 meter. De klim is lang, ruim 21 kilometer. De laatste zeven kilometer gaan door een bos, over een weg die ze onlangs pas hebben geasfalteerd. De stijgingspercentages schieten er alle kanten op, soms tot zelfs twintig procent.

De organisatie verwacht dat de Loze kan uitgroeien tot een van de beroemdste bergen in de Tour. Ze hebben nu al gezegd dat ze de afdaling ook willen asfalteren, zodat de berg vaker terug kan keren in de Tour, ook als beklimming onderweg, niet alleen als aankomst bergop. Bovenop liggen overigens dubbele bergpunten klaar, de enige keer dat dit het geval is in de hele Tour.

Donderdag 17 september: vier Alpencols en een onverharde weg

Ook weer een zware uitdagende rit, met vier Alpencols. De eerste, Cormet de Roselend, werd vorig jaar nog geschrapt vanwege aardverschuivingen. Maar het is uitkijken naar de vierde en laatste beproeving, de Montée du plateau des Glières. Een berg van buitencategorie, met op de top weer bonificatieseconden (8, 5 en 2) en meteen daarna een onverharde strook van 1,8 kilometer.

De Tourorganisatie waarschuwt nu al voor lekke banden. "Wie hier schade oploopt, komt in de laatste dertig kilometer in een nachtmerrie terecht."

Zaterdag 19 september: slotstuk op La Planche des Belles Filles

De grote finale van de Tour. De klimtijdrit van 36 kilometer die al door alle Tourfavorieten verkend is. Jumbo-Visma ging er begin juli naar toe, want de race tegen de klok is, met de laatste zes kilometer bergop, een kolfje naar de hand van Roglic en Dumoulin. Maar ook van, en daar is hij weer, Thibaut Pinot.

De Fransman werd geboren in startplaats Lure. Na acht kilometer rijden de renners door Mélisey, de plaats waar Regis Pinot, zijn vader, al sinds 2008 burgemeester van is.

De finish is dit keer op de normale plek, ze hoeven niet weer die loeisteile laatste kilmeter omhoog. Als ik het trouwens voor het zeggen zou hebben, zou ik de Tour hier laten eindigen. Bovenop La Planche des Belles Filles. Een mooie plek voor alle huldigingen. De klassementen zijn toch al beslist en dan hoef je ook niet met het hele circus Parijs in, met alle Corona-risico's van dien.